آموزش و پرورش به خشونت بین دانش‌آموز و معلم دامن می‌زند/ تنها 5 درصد مدیران مدارس تخصص مدیریت دارند

عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا معتقد است کارکردی که نظام فعلی آموزش و پرورش دارد خودش دامن زننده به خشونت دانش آموز و معلم است.

به گزارش ایسکانیوز و به نقل از خبرآنلاین، فریبا عدلی، استاد دانشگاه الزهرا با حضور در کافه خبر درباره علت بالا بودن خشونت در بین دانش آموزان و معلمان گفت: من معتقدم آموزش و پرورش باکارکرد هایی که دارد، در حال حاضر بر خشونت دامن می زند و آن را افزایش می دهد؛ بنابراین بر آمار های کمی استناد نکنیم چون این مقوله مقوله ای کیفی است، و پیشرفت هایی که نظام آموزشی درجایی داشت حتما در جایی قدردانی می شود اما از لحاظ کیفیت پسرفت داشته ایم و ما براساس شاخص های جهانی وضعیت مطلوبی در نظام آموزشی نداریم.

او گفت: در جامعه یکسری جریان هایی وجود دارد که به خشونت دامن می زند، ولی نقش نظام آموزش و پرورش در اینجا چیست؟ چهار یادگیری بیان شده است که رسالت آموزش و پرورش است: یادگیری برای دانستن، یادگیری برای عمل کردن، یادگیری برای زیستن و یادگیری برای باهم زیستن. در مدرسه ای که همه چیز انفرادی درنظرگرفته می شود، مثلا می گوید شاگرد اول باش، وسایل خودت را داشته باش، و... و همه این موارد به دانش آموز یاد می دهد که فقط خودت را درنظر بگیر؛ ما نمی توانیم خود را پشت حقوق پنهان کنیم و مسئولیت اجتماعی خود را به جا نیاوریم.

فریبا عدلی گفت: نظام آموزش و پرورش ما باید بپذیرد که از رسالت خود دور شده است، جلو درهای مدرسه و نظام آموزشی بسته شده است و گذاشته نمی شود ورود و خروج آزاد اندیشه باشد، عده ای مسئولیت پذیرفته اند و ما یعنی افرادی که واقعا نگران تعلیم و تربیت هستیم اجازه ورود به نظام آموزشی را نداریم.

او گفت: نظام آموزش و پرورش ما اگر نخواهد یادگیرنده باشد، اگر نخواهد قوانین و سیاست گذاری ها و نحوه گزینش معلمان و کارمندان خود را تغییر بدهد، و کل سیستم دگرگون نشود نسل ها بعد ما هم همین حرف ها را خواهند زد.

این استاد دانشگاه گفت: وقتی به تاریخ تربیت حال و گذشته برمی گردیم تغییرات جالبی را مشاهده می کنیم، زمانی معلمی شغل بسیار برجسته ای در جامعه محسوب می شد و معلمی جز مشاغل قابل تکریم و احترام جامعه بود، اما اکنون شغل معلمی آخرین انتخاب فرد است و سیستم هم افراد شایسته را وارد نمی کند.

او در مورد تخصص مدیران آموزشی گفت: آماری درمورد مدیران آموزشی کشور بگویم؛ درحال حاضر رشته ای به نام مدیریت آموزشی داریم و موفقیت های آن در جهان ثبت شده است، می خواهم بگویم به عبارتی مدیریت از امر مالکیت خارج شده و به حرفه تبدیل شده است؛ در ایران چه اتفاقی افتاده است، آمار داریم که در سال های دهه 80 حتی یک نفر مدیرآموزشی درمدرسه که تحصیلات مدیریت آموزشی داشته باشد، نداشتیم، درحال حاضر از کل مدیران آموزشی کشور حداکثر 5 درصد در رشته مدیریت آموزشی تحصیل کرده اند؛ افراد شایسته در مسند مدیریت نیستند تا آن سیستم را اداره کنند.

عدلی گفت: بچه ها با ابزارهای تکنولوژیکی که به آن ها داده شده است، قوی تر شده اند اما مدرسه به شدت از یادگرفتن و از رشد بازمانده است، من معتقدم نظام آموزشی از یادگیری بازمانده است، یادگیری و مدیریت آن طور که باید باشد نیست، بیش از 20 مهارت برای مدیر درمدرسه و مقاطع مختلف تعریف شده است، مدیران ما کجا تعلیم دیده اند، مدرک مدیران ما متفاوت از عمل آن ها است، یا باید بگوئیم تحصیلات اهمیتی ندارد یا اگر فرض تحصیلات و تخصص را قبول کردیم باید آن را رعایت کنیم، نظام آموزشی ما نظام یادگیرنده نیست، از تغییرات بازمانده است.

این عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا گفت: درعوض خانواده، رسانه و خود بچه ها با ابزارهایی که وجود دارد رشد کرده اند؛ به نظر من به جای این که آموزش و پرورش همراه با تغییرات رشد کند، راه های رشد خود را بسته است و همیشه از این تعجب می کنیم که بچه ها چرا قوی شده اند؛ قامت آموزش و پرورش ضعیف است و برای بچه های هزاره جدید، هزاره دانش بنیان، این آموزش و پرورش که این قدر تهجر و یادنگرفتن در آن وجود دارد، نمی تواند کاری بکند.

او با انتقاد از سیستم فعلی آموزش و پرورش گفت: معتقدم آموزش و پرورش ما روح اداری دارد، یعنی اداره کردن آن مهم تر از آموزش و یادگیری است، باید به گزینش نیروی انسانی دقت شود، که چه کسی باید معلم یا مدیر بشود؟ مدیریت فرآیند حرفه ای بودن که باید را طی نکرده است، چون مدیر، باید مدیر تربیت شود نه زاده، نمی دانم که چرا از دروس مدیریت آموزشی که آموزش می دهیم استفاده نمی کنیم، چرا نهاد آموزش و پرورش به دور خود حصار کشیده است و از نقد شدن می ترسد؟

عدلی گفت: به نظر من آموزش و پرورش مثل یک جزیره شده است که درکی از مسئولیت اجتماعی خود ندارد؛ شاید اگر این مسئولیت اجتماعی را می فهمید فکری برای تغییرات خود می کرد.

این استاد دانشگاه در پایان گفت: البته این طور نیست که بخواهیم خدمات اموزش و پرورش را اصلا نادیده بگیریم اما مقیاس ما درحال حاضر محل یا ملی نیست بحث ما کلاس جهانی است، ما هر چه قدر پیش می رویم دیگران از ما پیش ترند، رتبه ما در نظام آموزش و پرورش در سال 2015 از 70 کشور رتبه 53 است، جهان تغییر می کند اما ما در برابر این تغییرات مقاومت می کنیم، برای من عجیب است که چرا آموزش و پرورش این قدر مقاومت می کند، ظرفیت بسیاری از کار ها را دارد اما انجام نمی دهد، اگر مدیر تربیت شده را به کاربگیرید، مسائل تقلیل پیدا می کند؛ اگر واقعا یافته ها را قبول داریم باید یافته ها ملاک عمل ما باشد، اما در آموزش پرورش این مقاومت وجود دارد.

20102

کد خبر: 572372

وب گردی

وب گردی