به گزارش ایسکانیوز به نقل از دیجی کالا، براساس شبیهسازیهایی که انجام شده، کهکشانهای بزرگی مثل راه شیری با ادغام شدن با کهکشانهای کوچکتر اینقدر بزرگ شده است. این شبیهسازیها همچنین نشان میدهند که تعداد زیادی از کهکشانهای کوچک میتوانند همزمان در دل یک کهکشان بزرگ بیفتند. بهترین مثال این اتفاق در همسایگی خودمان، ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ است. این دو کهکشان درخشانترین کهکشانهای اقماری راه شیری هستند که احتمالا به دور یکدیگر هم میچرخند.
حدود 48 کهکشان شناخته شده به دور کهکشان خودمان میچرخند. بزرگترین آنها «کوتوله قوس» است که در سال 1994 کشف شد. اما بزرگ بودن آن صرفا به این خاطر است که جاذبه کهکشان ما آن را از هم میپاشد. پس از آن هم بزرگترین کهکشانها، ابرهای ماژلانی هستند.
حالا «گابریل توریلبا» و همکارانش از دانشگاه کمبریج یک کهکشان جدید پیدا کردهاند که تقریبا 380 هزار سال نوری با ما فاصله دارد. توریلبا میگوید: «این کهکشان چهارمین کهکشان اقماری بزرگ راه شیری است.»
این کهکشان جدید که کوتوله Crater 2 نامیده شده با چشم انسان دیده نمیشود، هرچند که بعضی از ستارههای آن قابل مشاهده هستند. اعضا این تیم این کهکشان جدید را توانستند در ماه ژانویه با استفاده از کامپیوتر پیدا کنند. آنها با این کامپیوتر به دنبال تراکم بیش از حد ستارهها در تصاویری میگشتند که با تلسکوپی در شیلی گرفته شده بود.
اکثر کهکشانها مرزهای کاملا مشخصی ندارند، بنابراین گاهی اوقات ستارهشناسان اندازه یک کهکشان را با سنجش میزان نوری که قسمتهای مختلف آن تابش میکند اندازه میگیرند. بدین ترتیب که نگاه میکنند ببینند که تا چه فاصلهای از هسته کهکشان، پنجاه درصد نور آن ساطع میشود و همان را به عنوان قطر در نظر میگیرند. فرض کنید کل هاله کهکشانی حدود 10 هزار سال نوری قطر دارد. ولی پنجاه درصد نور کهکشان، فقط از دایرهای در 2000 سال نوری مرکزی کهکشان ساطع میشود. در این صورت ستارهشناسان همان 2000 سال نوری را به عنوان قطر کهکشان در نظر میگیرند و به آن «قطر نصف نور» (Half Light Diameter) میگویند. قطر نصف نور کوتولهی Crater 2 به اندازه 7000 سال نوری است. اگر ما میتوانستیم آن را ببینیم، اندازه آن دو برابر اندازهی ماه میبود.
یک ستارهشناس از رصدخانهی «کارنگی» در کالیفرنیا به نام «جاش سیمون» میگوید این کهکشان تقریبا از همه کهکشانهایی که به دور راه شیری میچرخند، بیشتر میدرخشد، به همین دلیل ما توانستیم آن را پیدا کنیم. میزان نوری که این کهکشان ساطع میکند 160 هزار برابر نور خورشید است.
ستارههای این کهکشان در فاصله زیادی از یکدیگر پراکنده شدهاند، به همین دلیل این همه مدت کشف نشده بود. پراکندگی ستارههای این کهکشان به آن ظاهری ارواحگونه میدهد. کوتوله Crater 2 نزدیک به چهار جرم دیگر قرار دارد که تازه کشف شدهاند. همه آنها شاید جزو گروهی باشند که به مرور زمان با راه شیری ادغام میشوند.
تاکنون این کهکشان زندگی آرام و کم فعالیتی داشته و هیچوقت با یک کهکشان بزرگ برخورد نداشته است؛ چرا که این کهکشان گرد است. اگر با یک کهکشان بزرگ مواجه شده بود، جاذبه آن شکل این کوتوله را تغییر میداد.
20103