به گزارش ایسکانیوز و به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان،یکی از جدی ترین معضلات زیست محیطی کشور معطوف به بحران و معضل آبی می شود،عرصه ای که حیات و بقا به آن گره خورده است و هر آنچه در این حوزه خللی ایجاد شود،بصورت مستقیم تاثیرات منفی آن در حوزه زیست محیطی ظهور وبروز پیدا خواهد کرد.

در این میان استان تهران به عنوان یکی از مهمترین استان های کشور که پایتخت سیاسی و اقتصادی کشور را نیز در دل خود جای داده است،با 16 شهرستان و جمعیت چندین میلیون نفری در زمره استان ها و خطه هایی به شمار می رود که تراکم انبوه جمعیتی و سیل مهاجرت به این منطقه در طول دو دهه اخیر با رشد چشمگیر و خیره کننده ای همراه بوده و این میزان به حدی از تعادل خارج شده که در بسیاری از بخش،استان مذکور را با چالش ها و مشکلات عدیده ای همراه ساخته است.

معضلات زیست محیطی این استان،به میزانی تشدید شده که مدیرکل محیط زیست این خطه را ناچار به واکنش کرد تا نسبت به بیابانی شدن تهران هشدار دهد.

پیش از این،پروفسور پرویز کردوانی نسبت به بیابانی شدن استان تهران،هشدارهایی داده بود که در لابه لای سطور اخبار رسانه ها،انعکاس پیدا کرد.

او معتقد است با استمرار وضعیت موجود،تهران به بیابانی تبدیل می شود که علیرغم برپایی سازه های بسیار در آن،روزی فرا می رسد از سکنه خالی خواهد شد.

آنچه که در خصوص واژه بیابان منظور نظر است،کویر نمک زار نیست و برخلاف تصور بسیاری از افراد،هر بار که واژه بیابان به گوش می رسد،بعضا برخی گمان می کنند که لزوما به دشت شوره زار،واژه بیابانی اطلاق می شود،در صورتی که از لحاظ تخصصی میان بیابان و کویر تفاوت هایی وجود دارد.

پروفسور پرویز کردوانی از چهره های علمی کشور در این باره می افزاید:در واقع بیابان به منطقه ای اطلاق می شود که در حوزه منابع زیرزمینیِ آب، با فقر و کمبود شدید روبرو است.

بهره آبی استان تهران،هر روز کمتر از دیروز

برخی کارشناسان صاحب نام کشور معتقدند،کم آبی از سالهای پیش گریبان گیر این خطه از کشور بوده و به واقع معضل مذکور به مشکلی چندماه یا چند هفته ای خلاصه نمی شود و بحران امروز نتیجه سالهای مدیدی است که از منابع مالی برداشت شده اما جایگزینی برای آن فراهم و ایجاد نشده است.

کردوانی،استاد دانشگاه تهران در خصوص پیشینه تامین آب در این منطقه اعلام می کند:آب تهران در ابتدای امر از محل منابع آبی موجود در قنات ها تامین می شد ولی با توسعه و رشد فزاینده و بی مهابای این شهر،مسئولان برای تامین آب مورد نیاز خطه مذکور،دست به گریبان سدهایی همچون لار،لتیان و سپس کرج شدند.

او می گوید:به تدریج افزایش جمعیت باعث شد تا منابع آبی مورد اشاره جوابگوی تامین الزامات این عرصه نباشد و مدیران ذیربط نگاه و نظر خود را بر استان گیلان متمرکز سازند و در همین راستا شاخه ای از رودخانه شاهرود را که به طالقان می رسید به تهران اختصاص داده شد.

حفر چاه،آخرین راهکار تامین آب تهران

به مرور هر آنچه گذشت بر میزان جمعیت تهران افزوده شد و تحولات اجتماعی و اقتصادی منجر به رشد جمعیت فزاینده این محدوده از کشور شد و به ناچار مسئولان ذیربط را بر آن داشت تا با حفر چاه به عنوان آخرین راهکار تامین آب مورد نیاز را میسر کنند.

اما به عقیده کردوانی این راهکار،مسبب ایجاد معضلات بسیاری برای تهران خواهد شد که عوارض و تبعات آن را در آینده به نحو پر رنگ تری قابل رویت خواهد بود،این استاد دانشگاه تهران معتقد است در حال حاضر تهران به سمت بیابانی شدن در حال حرکت است.

عطش تهران با بارش های اخیر نیز رفع نشد

بارش نزولات آسمانی،در هفته های اخیر موجی از شادی را در بخش هایی از جامعه ایجاد کرد و با وجود اخبار نگران کننده و بعضا ناراحت کننده ای که از برخی نقاط کشور به گوش می رسید و ساکنان آن را به مشقت ها و دردسر های بسیاری انداخت که پیش از این به نحوی دقیق و جزیی تر به آن پرداخته شد،اما آنچه که واکاوی آن در این گزارش ضروری به نظر می رسد،معطوف به ذهنیت عمومی است که برخی گمان می کنند بحران خشکسالی تهران پشت سر گذاشته شده است.

آنطور که کردوانی در رسانه ها اعلام کرده،دشت تهران نشست کرده و این پدیده جغرافیایی و طبیعی،صرفا با بارندگی هایی که در طول هفته های اخیر شاهد آن بوده ایم رفع نخواهد شد و احیا این خطه از کشور تنها با تغذیه سفره های زیرزمینی آب میسر خوهد شد،به عبارتی اگر یک قرن نیز شاهد بارش باران باشیم به احیای دشت تهران منتج نخواهد شد.

کردوانی معتقد است: قابلیت نفوذ آب زیرزمینی در هر شبانه روز،365 متر است اما این جابجایی و حرکت به دلیل آلودگی هوا،(در منطقه ای همچون تهران)در طول شبانه روز 20 سانتیمتر برآورد می شود.

کانون بیابانی با وسعت 300 هزار هکتار در قزوین

چندی پیش پرویز گرشاسبی،معاون سازمان جنگل های کشور گفت:پیرو بررسی های انجام شده در حال حاضر شاهد شیوع و شکل گیری بیابان زایی در دشت قزوین هستیم،دشتی که طی 4 سال اخیر شاهد 300 هزار هکتار کانون بیابانی در آن بوده ایم که گستره آن در ضلع جنوبی شامل آبیک و نظر آباد و مرد آباد در غرب تهران می شود.

گرشاسبی راهکار برون رفت از وضعیت موجود را مستلزم تغییر جدی در برنامه ریزی ها اعلام می کند.

او می افزاید:باید تدابیری اتخاذ شود که طرح هایی که با نام توسعه کشاورزی ومقابله با بحران آب در دستور کار قرار میگیرد،باعث بروز کانون های جدید گرد و غبار نشود.

فرو نشست 35 سانتیمتری زمین در دشت تهران

محمد هادی حیدرزاده،مدیرکل حفاظت از محیط زیست استان تهران نیز با اشاره به تغییر اقلیم دشت تهران از نیمه خشک به سمت و سوی خشک و بیابانی می گوید:فرو نشست زمین در دشت های تهران به 30 تا 35 سانتیمتر رسیده که این عددو ورقم بسیار نگران کننده است.

او می افزاید:نشست زمین آخرین مرحله،پیش از بیابانی شدن محسوب می شود.

امید آن می رود مسئولان ذیربط با یک همگرایی فراگیر و با اتخاذ تدابیر موثر راهکارهای مقتضی و کارشناسانه را پیش از عمیق تر شدن بحران در دستور کار قرار دهند در غیر اینصورت طبق پیش بینی کارشناسان،در آینده شاهد پایتختی لم یزرع و بیابانی خواهیم بود که یقینا می تواند با تبعات اجتماعی،فرهنگی،اقتصادی خاص به خود همراه شود.

20106