به گزارش ایسکانیوز به نقل از آستان، حالا دیگر نه از اکثریت اصولگرایی خبری هست و نه تندروهایی که به شکلی عجیب و غریب تندروی را اصلی اصولی برای خود می دانستند. مجلس دهم در شرایطی شروع به کار می کند که اصلاح طلبان و طیفی که از خرداد سال 92 تحت عنوان اعتدالگر در فضای سیاسی فعالیت می کنند به همراه اصولگرایانی که اصولگرایان میانه رو شناخته می شوند، در کنار هم روی صندلی های سبز رنگ تکیه خواهند زد تا بلکه در شرایطی که کشور روزهای مهم پسابرجام را سپری می کند، به عنوان نهادی همراه، نه در تقابل با دولت وضعیتی به وجود آوردند تا بلکه بتوان با تزریق آرامش به کشور و البته استفاده مطلوب از پتانسیل های مشکلات را یکی پس از دیگری از سر راه توسعه بردارند تا "رونق اقتصادی" که دغدغه اصلی است، هیچ مانعی را پیش روی خود نبیند.

"مجلس دهم چه شرایطی خواهد داشت؛ اصولگرایان موثرتر خواهند بود یا اصلاح طلبان؟"، "رییس چه کسی است؛ علی لاریجانی یا عارف؟" و ... این سئوال هایی است که ذهن جامعه را به خودش مشغول کرده است و همه منتظرند تا هفتم خرداد و یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه های متوالی (جلسات مجلس یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه برگزار می شود) برسد تا مجلس دهمی ها عیارشان را نشان بدهند.

مجلس دهم؛ راست یا چپ؟

بیش از 120 کرسی برای اصلاح طلبان، هشتاد و چند سهم سهم اصولگرایان و نزدیک به 90 نماینده مستقل در دهمین دوره قوه مقننه بهارستان نشین می شوند تا بتوان اینطور گفت که "مستقل ها تاثیر چشمگیری در مناسبات مجلس آتی خواهند داشت" پس، باید در انتظار تشکیل کمسیون ها و شروع رسمی جلسات تا معلوم شود که کدام یک نسبت به دیگری اکثریت خواهد داشت؛ جناح راست یا جناح چپ؟

نکته ای که قبل از شروع به کار مجلس دهم هم معلوم است، این است که اصلاح طلبان فضای انتخاباتی را به گونه ای مدیریت کرد که با وجود همه تهدیدها (به معنای محدود شدن و اشاره ای به رد صلاحیت ها) و محرومیت چهره های شاخص و کارنامه دار این جریان ، حالا ادعای این را دارند که از حاشیه نشینی 12 ساله خارج شده اند و در ساز و کار قانون نویسی و نظارت، حالا نقشی غیرقابل انکار را ایفا خواهند کرد. در آن سو اصولگرایان را که حوزه مهمِ تهران را با نتیجه 30 بر هیچ به رقیب دیرین خود باختند، وضعیت عجیبی را در حال تجربه کردن هستند. ژنرال هایی چون غلامعلی حداد عادل، علی اکبر ابوترابی فرد، احمد توکلی، مرتضی آقا تهرانی و .... در رقابت لیستی با اصلاح طلبان از ادامه حضور در بهارستان باز ماندند و همچنین پس از سه دوره حضورِی توام با اکثریت و فرصت تام تصمیم گیری در عرصه قانون گذاری خود را در شرایطی می بینند که زیر سایه رقیب از حاشیه به متن بازگشته دارند و همچنین در حالتی به استقبال انتخابات ریاست جمهوریِ دوازدهم می روند که امید چندانی برای بازگشت به پاستور ندارند.

گروه سوم، اما مستقل های ناشناخته ای هستند که با استفاده از فضای سیاسی _ انتخاباتی توانستند رای های لازم را برای مجلس نشینی به دست بیاورند. آنها این روزها هم در تیررس اصلاح طلبان هستند و هم مورد توجه اصولگرایان تا بعد از جذب شدن در یکی از اردوگاه های راست و چپ تکلیف آرایش سیاسی مجلس دهم معلوم شود.

رییس کیست؛ لاریجانی یا عارف؟

"علی لاریجانی یا محمدرضا عارف؛ کدام یک رییس مجلس دهم می شود" این سئوال نه بعد از انتخابات مجلس، که حتی به جرات می توان گفت از فردای روزی که محمدرضا عارف از حضور در انتخابات 24 خرداد 92 انصراف داد، مطرح شد. حال از طرفی لاریجانی با سابقه دو دوره ریاست بر مجلس و عارف با سرلیستی جبهه اصلاحات و همچنین رای بالای 1600000 تایی ادعایی به حق برای رییس مجلس شدن دارند.

آنهم در شرایطی که به نظر می رسد اگر قرار بر رقابت باشد، عارف تعداد رای بیشتری را به خود اختصاص بدهد. همچنین عده ای این طرح را به طور جدی مطرح می کنند که قرار بر مصالحه باشد. به این معنی که ریاست سال به سال یا بعد از 2 سال از یکی به دیگری منتقل شود. گروهی هم معتقدند که لاریجانی رییس شود و در ازای آن عارف به عنوان نایب رییس انتخاب شده و تعداد قابل توجهی از ریاست کمسیون ها هم به اعضای فهرست امید اختصاص داده شود.

باید منتظر ماند و دید تکلیف رییس و هیات رییسه چطور معلوم خواهد شد. نکته معلوم، البته این است که با توجه به شناحتی که از دو مدعی ریاست وجود دارد، بعید است که بحث ریاست باعث شود فضایی توام با تنش و چالش به وجود آید.

احمد شیرزاد: عارف جلو افتاد

احمد شیرزاد که سابقه یک دوره نمایندگی دارد، در خصوص حرف و حدیثهایی که درباره ریاست مجلس دهم شنیده می شود، اظهار داشت: من پیش از این، گمان می کردم که مساله ریاست را نمی توان پیش بینی کرد و باید منتظر روز رای گیری ماند تا یکی از دو مدعی اصلی رییس شود. اما با توجه به نتیجه دور دوم انتخابات، حالا با جرات می توان گفت که عارف از لاریجانی جلو افتاد و به احتمال زیاد او به عنوان رییس دهمین مجلس ایران انتخاب خواهد شد.

این چهره اصلاح طلب همچنین افزود: حالا با قطعیت می توان گفت که 60درصد از کرسی های بهارستان به چهره هایی رسیده است که با لیست امید وارد کارزار انتخاباتی شده بودند و دقیقا به همین دلیل، عارف تنها در صورتی رییس نخواهد شد که سارش یا مصلحت سنجی خاصی در نظر گرفته شود. به هر حال با وجود سهم بیشتر اصلاح طلبان در مجلس دهم، هنوز پرونده ریاست لاریجانی مختمومه نشده و احتمال این هم می رود که او برای سومین بار متوالی به عنوان رییس در مجلس شورای اسلامی حاضر شود.

نماینده ادوار مجلس ادامه داد: مجلس دهم خوشبختانه ترکیبی منطقی را به خود دید و دقیقا به همین دلیل، این امیدواری در جامعه به وجود آمده است تا نهاد قانون گذاری در شرایط فوق العاده حساس پسابرجام همراهی مسالمت آمیز و تاثیرگذاری با دولت داشته باشد تا بلکه روز به روز شاهد کاهش مشکلات و افزایش اعتماد عمومی باشیم.

احمد شیرزاد در پایان سخنانش گفت: این روزها خیلی درباره همراهی مجلس آتی با دولت اظهارنظر شنیده می شود، اما مجلس نشینان قطعا این را باید در نظَر بگیرند که تلاش برای تاثیرگذاری موجب این نشود که شائبه حمایت بی چون چرا از دولت در اذهان عمومی به وجود آید. چرا که در این صورت، مجلس که با وجود انکار برخی هنوز هم در راس امور است، با بحران هویت مواجه خواهد شد.

حسن بیادی: لاریجانی تندروها را کنترل کرد

حسن بیادی چهره اصولگرا در رابطه با بحث ریاست مجلس دهم در گفت و گویی کوتاه با آستان می گوید: اکثر مسئولین عالی رتبه نظام حداقل در سال‌های اولیه این مجلس، موافق مدیریت آقای علی لاریجانی هستند، اگر چه آقای دکتر عارف هم شایستگی‌های مخصوص خود را دارا می‌باشند.

نایب رییس سابق شورای شهر تهران همچنین ادامه داد: لازم به یادآوری است که تندروی‌های دولت آقای احمدی‌نژاد در برخورد با مجلس هفتم و اینکه دستگاه اجرایی کشور هر کاری را که می‌خواست به دور از چشم نهادهای نظارتی و مجلس انجام می‌داد، نابسامانی‌هایی در نحوه مدیریت مجلس به وقوع پیوسته بود و دولت به نحوی غیر قابل کنترل جلوه می‌نمود. حتی دیوان محاسبات با در دست داشتن حداقل ۲۵۰۰ تخلف آشکار دولت و انحراف از برنامه‌های مصوب قوه مقتته (با اعلام رییس وقت مجلس) برخورد چشمگیری نتوانست انجام بدهد.

او همچنین اظهار داشت: اما در مجالس هشتم و نهم علی‌رغم وجود حامیان افراطی دولت که حمایت چشم و گوش بسته از دستگاه اجرایی را بدون آنکه بدانند، شیوه‌شان چه هزینه‌هایی به منافع ملی تحمیل می‌کند را بر خود واجب می‌دانستند، مدیریت مجلس و به خصوص آقای دکتر علی لاریجانی به طور نسبی نسبت به مجلس پیش از خود، تا حد زیادی در کنترل‌‌ همان دولت پر خطا موفق عمل نماید.

دقیقا به همین دلیل، می‌توان بدون هیچ شک و تردیدی، اینطور اذعان داشت که علی لاریجانی گزینه مطلوبی برای جلوس روی صندلی اول بهارستان است تا بتواند کارنامه قابل دفاعش در دوره‌های هشتم و نهم، برای سومین بار متوالی، به همه نشان بدهد که از توانمندی بالایی برای ریاست بر قوه مهم مقننه برخوردار است.

بیادی در پایان صحبت هایش گفت:در هر صورت با توجه به اهمیت موفقیت مجلس دهم در برابر مشکلات و نظارت پیگیری مساله مهم برجام و پسابرجام با تعامل جناحین می‌شود. مدیریت‌های کلان و متوسط مجلس را به شایستگان سپرد و آینده مجلس را با تعیین و تهیه نقشه راه و برنامه‌ای و نظارت محور نمودن به نقطه مطلوب رساند.

202/201