به گزارش ایسکانیوز و به نقل از ایسنا، همایون حسین‌زاده در این نشست که با تلاش پژوهشکده‌ علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، گفت: تیلاپیا ویژگی‌های مثبتی از جمله رشد سریع اقتصادی، تغذیه از منابع ارزان، تکنولوژی ساده برای پرورش و مقاومت در برابر شرایط محیطی برخوردار است. تیلاپیا همه‌چیز خوار است و قابلیت پرورش با آب کم را دارد و این مساله برای کشور ما که با بحران آب روبروست، نکته‌ مثبتی است.

حسین‌زاده با بیان اینکه در حال حاضر 140کشور دنیا این ماهی را پرورش می‌دهند، گفت: بیش از 79 درصد پرورش تیلاپیا در کشورهای آسیایی صورت می‌گیرد و کشورهایی مانند چین، مصر و تایلند از جمله کشورهای تولید کننده این ماهی هستند. با آموزش‌های صحیح و مدیریت ریسک می‌توانیم تهدید را به فرصت تبدیل کنیم.

حذف گونه‌های غیربومی، غیر ممکن است

اصغر عبدلی، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی نیز در ادامه‌ این نشست گفت: 80 درصد گونه‌های در حال انقراض از سوی گونه‌های مهاجم تهدید می‌شوند و در آمریکا سالانه 138 میلیارد دلار هزینه‌ خسارت گونه‌های غیر بومی است و نگرانی اصلی ما در این زمینه این است که حذف گونه‌های غیر بومی و مهاجم غیرممکن است.

بهره‌وری و حفظ گونه‌های محیطی در کنار یکدیگر

رفیعی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران نیز گفت: ماهی تیلاپیا ماهی است که در اکوسیستم با دیدگاه‌های مناسب زیست محیطی می‌تواند وجود داشته باشد. ما باید بررسی کنیم و ببینیم که آیا تیلاپیا باعث از بین رفتن بقیه گونه‌ها آبزی شده است یا شرایط نامناسب محیطی آن‌ها را از بین برده است.

بر اساس این گزارش، امید صدیقی، معاون محیط طبیعی دفتر تنوع زیستی و حیات وحش نیز در این نشست در تعریف گونه‌های مهاجم گفت: این گونه‌ها توسط انسان معرفی می‌شوند و به صورت موفقیت‌آمیز در زیستگاه‌ جدید قرار می‌گیرند و با شرایط سازگار می‌شوند.

او افزود: ماهی تیلاپیا در لیست گونه‌های مهاجم قرار دارد، زیرا رفتار گونه‌های مهاجم از جمله رفتار تولید مثلی، قدرت سازگاری بالا، تحمل بیماری‌ها و مقاومت در برابر شرایط سخت محیطی را دارد.

صدیقی با اشاره به اینکه تیلاپیاها تهدیدی برای آب شرب هستند، گفت: با کم شدن آب پشت سدها، این گونه از آبزیان دچار مرگ و میر و تهدید برای آب شرب می‌شوند.

او ادامه داد: تیلاپیا می‌تواند جایگزین گونه‌های بومی شود و کاهش درآمد صیادان را به دنبال داشته باشد.

معاون محیط طبیعی دفتر تنوع زیستی، ماهیان خاویاری را از گونه‌های داخلی در حال انقراض دانست که می‌تواند در قبال تیلاپیا قرار گیرد و تاکید کرد که اگر مدیریت پرورش ماهیان خاویاری بهبود پیدا کند، درآمد حاصل از پرورش این ماهی به دو تا سه برابر افزایش پیدا می‌کند.

20103