به گزارش ایسکانیوز به نقل از ایسنا در طی دهه‌های اخیر، نانوذرات اکسید فلزی به دلیل دارا بودن خواص منحصر به ‌فرد فیزیکی و شیمیایی، کاربردهای بسیاری در شاخه‌های مختلف علوم از قبیل فیزیک، شیمی و پزشکی یافته‌اند.

در حوزه‌ کاتالیست‌ها، نانوذرات اکسید فلزی را می‌توان به‌ منظور تسریع فرایند تبدیل ترکیبات آلی به یکدیگر مورد استفاده قرار داد که از آن جمله می‌توان به ترکیبات مورد استفاده در صنایع شیمیایی و دارویی نظیر الیفین‌ها و الکل‌ها اشاره کرد.

در این زمینه پروژه مشترکی در کشور اجرایی شد. دکتر محسن اسماعیل پور، محقق دوره‌ پسادکترای دانشگاه شیراز و از محققان این طرح با اشاره به جزئیات طرح، گفت: «کوئینو کسالین» (quinoxaline) یک ترکیب آلی با خواص ضدسرطانی و ضدمیکروبی و مواد اولیه‌ مورد استفاده در صنایع داروسازی است و در این تحقیقات روش آسان، پربازده و سازگار با محیط‌زیستی برای تولید ترکیب آلی کوئینو کسالین معرفی کردیم.

وی اضافه کرد: ‌علاوه بر آن قابلیت‌های کاتالیستی نانو ذرات مغناطیسی متشکل از اکسید آهن، سیلیکا و یک جزء آلی، جهت تسریع فرایند تولید معرفی شده مورد بررسی قرار دادیم.

اسماعیل پور، به بیان مزایای استفاده از نتایج این طرح پرداخت و یادآور شد: با استفاده از این نانوکاتالیست، ترکیب شیمیایی مورد نظر به مقدار بیشتر و در زمان کمتر تولید می‌شود، ضمن آن که نیاز به استفاده از محصولات جانبی و کمکی نیز رفع می‌شود.

این محقق ادامه داد: نانوکاتالیست سنتز شده در این طرح به دلیل دارا بودن نسبت سطح به حجم بالا از فعالیت بالاتری نسبت به کاتالیست‌های توده‌ای برخوردار است و این امر باعث افزایش قابل ‌توجه بازدهی فرایند تولید ترکیب شیمیایی می‌شود.

به گفته وی، دارا بودن خاصیت مغناطیسی موجب می‌شود بتوان آنها را پس از اتمام واکنش، از محصول تولید شده جدا کرد. بنابراین فرایند خالص‌سازی محصول نهایی با سهولت و سرعت بالاتری صورت خواهد گرفت.

اسماعیل پور در خصوص مراحل سنتز و ارزیابی این نانوکاتالیست اظهار کرد: نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن با استفاده از روش هم رسوبی و نانوذرات هتروپلی اسید نیز به‌وسیله‌ روش هیدروترمال تهیه شدند و در ادامه نانو ذرات اکسید آهن به‌ وسیله‌ نانو ذرات هتروپلی اسید عامل دار شدند و در نهایت به ‌منظور ارزیابی نانوکاتالیست سنتز شده، از آن جهت تولید داروی با پایه‌ کوئینو کسالین استفاده شد.

نتایج این تحقیقات که حاصل تلاش‌های دکتر جابر جاویدی، محقق دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی و دکتر محسن اسماعیل‌پور، محقق دوره‌ پسادکترای دانشگاه شیراز است، در مجله Materials Research Bulletin به چاپ رسیده است.

20101