به گزارش ایسکانیوز، حامد قمی مسئول اداره ثبت اختراعات دانشگاه و مدیر اجرایی کارگاه افزایش فرهنگ ثبت اختراع، ارتقا سطح کمی و کیفی اختراعات و پتنت های دانشگاه، بالابردن جایگاه تولیدات علمی دانشگاه و آشنایی اعضای هیأت علمی و دانشجویان تحصیلات تکمیلی با حقوق مالکیت فکری، قوانین ثبت اختراع و نحوه جستجو و تحلیل پتنت را از اهداف برگزاری این کارگاه عنوان کرد.
قمی گفت «از مهمترین الزامات و پیشنیازهای ورود محصولات دانشبنیان به بازارهای داخلی و بینالمللی اطمینان از حفاظت از حقوق مالکیت فکری و اثبات حق مالکیت فناوران و شرکتها بر آنهاست. از این رو نظامهای مالکیت فکری و به ویژه نظام ثبت اختراع (پتنت) برای ثبت رسمی این دستاوردها و احراز مالکیت افراد بر نوآوریها و ابتکاراتشان در کشورهای مختلف ایجاد شده است. عدم توجه به قوانین مالکیت فکری میتواند موجب خسارات زیادی از جمله سرقت فناوری و یا مورد پیگرد قرار گرفتن از طرف رقبا و سازندگان محصولات مشابه شود.»
در این کارگاه ابتدا آیین نامه مالکیت فکری دانشگاه آزاد اسلامی و لزوم آشنایی اعضای هیأت علمی و دانشجویان با حقوق مالکیت فکری و قوانین ثبت اختراع توسط رضا ابراهیمی معاون پژوهش و فناوری دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد برای شرکت کنندگاه تشریح شد و در ادامه حسن علم خواه عضو هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا همدان و عضو هیأت مدیره مؤسسه داراییهای فکری و فناوری کشور روند ثبت اختراع داخلی و خارجی، نگارش متن اختراع و ادعانامه، جستجوی حرفه ای پتنت و مطالعه و تحلیل پتنت را برای شرکت کنندگان ارائه داد.
علم خواه گفت: هرگاه سخن از دارایی به میان می آید ناخودآگاه ذهن انسان به سمت مصادیق عینی مالکیت همچون پول ،زمین ،کالا و غیره سوق پیدا میکند در حالیکه در دنیای امروز علاوه بر مالکیت داراییهای پولی و فیزیکی، نوع دیگری از مالکیت با عنوان مالکیت داراییهای فکری مورد توجه قرار گرفته است که به مراتب از داراییهای ملموس ، پراهمیت تر است. در هزاره جدید، داراییهای فکری، ارزشمندترین دارایی شرکتها محسوب می شوند. به طوریکه مالکیت دارایی های فکری در حال تبدیل شدن به یک عامل محوری برای شرکتهای دانش بنیان قلمداد می شود. حقوق مالکیت فکری بر مبنای ماهیت مورد حمایت به دو دسته " مالکیت معنوی " و "مالکیت مادی " تقسیم بندی می شود. سرمایه فکری را از لحاظ منابع سازمانی، ثروت آفرینی از راه سرمایه گذاری در دانش، اطلاعات دارایی فکری و تجربه تعریف میکنند. سرمایه فکری منبعی پر ارزش برای سازمان ها و شرکتها محسوب می شود. به طوری که امروزه شاهد اقتصاد مبتنی بر اطلاعات و دانش هستیم که اساس و بنیان آن بر محور دارایی های نامشهود و سرمایه فکری استوار است. اقتصادی که در ارزش محصولات و دستاوردهای آن، بیش از آنکه منابع مالی و فیزیکی موثر باشند، سرمایه های فکری تأثیر گذارند. این سرمایه و یا دارایی فکری و به معنای اخص، مالکیت فکری باید از طریق حقوق مالکیت فکری مورد حمایت قرار گیرد. یکی از کارکرد های مهم موسسات علمی پژوهشی، تولید علم و فناوری است که به عنوان دارایی فکری علاوه بر ارزش معنوی می تواند ارزش مادی نیز داشته باشد و ایجاد درآمد نماید. تبیین ضوابط و مقررات حقوق مالکیت فکری (معنوی ) در موسسات علمی و پژوهشی، از جمله مواردی است که در موفقیت تجاری سازی نتایج تحقیقات، نقشی الزام آور دارد. تجاری سازی و عرضه محصولات دانش بنیان به بازار، نکته بارز و ویژگی دانشگاههای نسل سوم است که در آن این دانشگاه ها از طریق توسعه و واگذاری حق مالکیت فکری، در قالب قراردادهای واگذاری حق امتیاز و یا ایجاد شرکت های دانش بنیان، به توسعه اقتصاد دانش بنیان ملی کمک کنند.
20101