به گزارش ایسکانیوز،مراسم تشییع پیکر مصطفی کمال پور تراب،استاد موسیقی ایران و نایب رییس شورایعالی خانه موسیقی امروز صبح در تالار وحدت برگزار شد.

این مراسم طبق برنامه ساعت 9 با تلاوت قرآن آغاز شد.بعذ از آن پیکر استاد پورتراب توسط جمعی از شاگردانش به فضای باز تالار وحدت آورده شد،مراسم به طور رسمی آغاز شد.

در ابتدا مجری برنامه از محمد سریر،رییس هیت مدیره خانه موسیقی خواست تا در جایگاه حاضر شود.

سریر گفت: برای این استاذ بزرگ هرچه بگوییم کم گفتیم و امروز برای بدرود با این استاد جمع شده ایم البته بدرود ما شامل فعالیت ها و آثار ایشان نیست آن ها ماندگار است و می ماند و پشتوانه فرهنگی مهمی است. ایشان واقعا استاد بودند. من چند باری در گرامیداشت که برای این استاد عزیز برگزار می شد با حضور خود ایشان صحبت کرده ام.اما شاید امروز بی تکلف تر و راحت تر بتوانم صحبت کنم،چون ایشان هم به نوعی دوست نداشتند که از ایشان تغریف شود و بیشتر راجع به آثارشون صحبت شد.

وی افزود: علاقه مندی ایشان به این حوزه فرهنگی،دانش وسیعی که داشتن،حافظه گسترده که داشتن واقعا برای من آموزنده بود.این وسعت دانش و تجربه در رشته های فرهنگ و هنر واقعا یکی از عواملی بود که برای ما خیلی اموزنده بود. در حوزه ها مختلف موسیقی جهانی،موسیقی ملی،زبان های مختلف که ایشان می دانست و کتب زیادی که ترجمه کرده بود ،در حوزه شریعت و مبانی دینی،در ریاضیات،فلسفه،ادبیات،زبان شناسی،حتی در کاربرد کامپیوتر بسیار بسیار افق هایی را به بخصوص جوان هانشان می دادند که همیشه هرکاری را می توان با تلاش و علاقه انجم داد.

سریر ادامه داد: به هر حال این استاد ما نمادی بودند از کوشش و تلاش و پشتکار و نمادی از بهره گیری از تمام فرصت های زندگی تا همین لحظه های آخر هم ایشان در روز حداقل 3 تا 4 ساعت مطالعه می کردند. مطالعه که توأم بود با نوشتن کارهایی که در سال های اخیر چندین کتاب منتشر شده از ایشان.واقعا نگران شاگردانشان بودند همه را به اسم می دانستند و افتخار می کردند به تمام شاگردانی که داشتند و از همه مهمتر غرق در آرزوی سرفرازی کشور و مردم بودند.

رئیس هیات مدیره خانه موسیقی با اشاره دلنگرانی های پورتراب اظهار داشت: بعضی اوقات شاید عده ای گله ای هم داشتند که ایشان به تندی صحبت می کردند. تندی ایشان اتفاقا مربوط به شخص اصلا نبود و مربوط به موضوع بود و خود ایشان هم راه حل داشتند و هیچوقت کسی را در مقابل موضوعی قرار نمی دادند.موفقیت شاگردانشون دل مشغولی اصلی ایشان بود. من امیداوارم که اکثریت ما که از شاگردان ایشان چه در حوزه درس های هنری و چه در حوزه تجربیات ایشان بودیم ،پند بگیریم و استفاده کنیم و بتوانیم از تجربیاتی که منتقل کردن استفاده کنیم و راه ایشان را ادامه بدهیم.

در ادامه نازنین جلالی یک از شاگردان استاد پورتراب با خواندن چند بیت شعر دباره ایشان صحبت کرد.

وی گفت: درباره ی استاد پورتراب صحبت کردن خیلی سخت است ،تمام آن چیزی که لازم بود استاد سریر فرمودند و من درجایگاهی نیستم که بگم چون مدت زیادی شاگرد ایشان بودم و هنوز خودم را شاگرد ایشان می دانم ولی در این مدت کوتاه بالغ بر 10 سال ولی کوتاه به اندازه پلک برهم زدنی گذشت.من تمام زندگی ام را و تمام یافته های علمی ام را مدیون ایشان هستم.آن چیزی که مهمترین عنصر وجودی آقای پورتراب بوده اول تلاش و مطالعات ایشان در زمینه علم بوده و دوم بخشندگی ایشان به طور سربسته به خیلی ها کمک کردند. آخرین دیداری هم که با آقای پورتراب داشتم اشاره به این که الان در وقت اضافه هستند داشتند.

وی افزود: سال گذشته زمانی که زمین خوردند،دست استاد باید عمل می شد. من و یکی از شاگردان عزیز استاد آقای شیخی کنارشان بودیم از ما خواستند که یک هیات امنایی تشکیل شود و در حضور خانه موسیقی خودشان یکی از افراد را انتخاب کردند و فرمودند که تمام سرمایه های معنوی من اعم از کتاب و ساز ها در راه موسیقی متعلق به خانه موسیقی است و از این ها صرفا فقط باید در زمینه موسیقی بهره برداری شود.

در میان صحبت های نازنین جلالی خواهر استاد کمال پورتراب از پایین سکو از اینکه از او درخواست نکردند که صحبت کند ابراز ناراحتی کردو در همین لحظه نازنین جلالی به صحبت هایش پایان داد.

با پایان صحبت های نازنین جلالی ارکسترسمفونیک تهران و صدا و سیما به اجرای مرثیه ای از موزارت پرداختند.

نفر بعد که در جایگاه قرار گرفت اسماعیل تهرانی از شاگردان دیگر آقای پورتراب بود

او گفت:صحبت کردن برای من سخت است،از سال 1340 تا همین لحظه که در خدمت شما هستم شاگرد ایشان بودم.فقط یک ویژگی از ایشان به زبان میارم و بس. تمامی ما از بدو تولد زیر پوشش 2 معلم هستیم،معلم آشکار و معلم پنهان.معلم پنهان که خانواده و جامعه است و معلم آشکار مدرسه و دانشگاه.آقای پورتراب تنها کسی بود که چه زمانی روی نیمکت کلاس شاگرد ایشان بودیم چه زمانی که ایشان ریاست هنرستان را برعهده داشتند.میدیدم که ایشان هم معلم پنهان بودن برای شاگردانشون هم معلم آشکار.این ویژگی بود که من در کمتر کسی دیدم.این جمله را هم اضافه کنم تمامی اهالی هنر از کوچک تا بزرگ شاگرد ایشان بودند به همه تسلیت می گویم.

سپس حمیدرضا نوربخش مدیر عامل خانه موسیقی گفت: چقدر این لحظات سخت است. وداع با یک استاد واقعی کسی که برای همه پشتیبان بود،حامی بود،معلم بود،بزرگ بود.خواسنتم که از طرف شورای عالی خانه موسیقی و از طرف رییس محترم شورای عالی خانه موسیقی استاد شجریان عزیز که همین لحظه برای ایشان آرزوی سلامتی داریم،عرض تسلیت کنم حضور همه جامعه موسیقی،خانواده محترم،خواهر گرانقدر ایشان و عرض کنم که ما یک شخصیتی را از دست دادیم که از هر حیث اگر نگوییم بی نطیر قطعا کم نظیر بود.

نوربخش افزود: ایشان کسی است که این توفیق را داشت بیش از هفت دهه از عمرش را معلم باشد و تا آخرین لحظات عمرش ایم معلم را داشت.در هر جلسه ای که حاضر میشد سعی می کرد برای افراد آموزندگی داشته باشد و هیچوقت هم ار آموختن عار نداشت با همه سن و سال و بزرگی عار نمی دانست اگر چیزی را از یک جوان می خواست یاد بگیرد و اگر یک مطلبی را می آموختند از کسی،عنوان می کردند و از وی تشکر می کردند.بزرگترین خصلتی که استاد پورتراب داشتن بخشندگی ایشان بود و هیج دلبستگی به دنیا نداشتند.تمام کلاس ها و شاگردهایی که داشتند رایگان درس می دادند و کمک هم به شاگردانشان در صورت نیاز می کردند. ایشان با تواضع تمام در جلسه شورای عالی با اینکه ایشان از همه بزرگتر بودند،خود ایشان ریاست را به استاد شجریان دادند،گفتند شخصیت استاد شجریان،شخصیتی است که بسیار بسیار مؤثرتر و کارسازتر است.

در پایان شهرام ناظری به روی سکو آمد و گفت: طبق معمول جمع شده ایم تا با یکی از بزرگان موسیقی ایران زمین وداع کنیم.من همیشه تنها بودم،37 سال صدا و سیما نرفتم،در هیچ فرقه ای نبودم اما کسانی بودند که همیشه از آن ها یاذ گرفتم. وقتی گفتند این اتفاق افتاده دلم گرفت.ایشان هم رفت،این ها نسلی بودند که من به آن ها میگویم نسل شکوهمند که سرشار از معرفت بودند و پورتراب از همان چشمه آب خورده بود.نسل ما و نسل های بعد از ما باید از معرفت و شکوهمندی ایشان درس بگیرند.

ناظری ادامه داد: متأسفانه هر نسل که جلوتر می رویم افت می کنیم و شاید بیشتر هم از حاصل تربیت این جامعه نتوان توقع داشت.پورتراب یکی از کسانی بود که من واقعا عاشقش بودم و وقتی او را می دیدم شاد می شدم.شهرام ناظری صحبت هایش را با خواندن آواز ی پایان داد.

با پایان صحبت های شهرام ناظری،پیکر مصطفی کمال پورتراب به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا تشییع شد.

از دیگر افرادی که در این مراسم حضور داشتند می توان به حسین علیزاده،حافظ ناظری،رضا بنفشه خواه،علی مرادخانی،میلاد عمران لو اشاره کرد.

گفتنی است آییین بزرگداشت برای این استاد گرانقدر شنبه از ساعت 16.30 در مسجد نور میدان فاطمی برگزار می شود.

508502