زهره حاجیان – همیشه حداقل در حوزه آسیب های اجتماعی اینطور بوده که میان آمار اعلام شده از سوی مسئولان و آنچه در جامعه دیده می شود و مردم به چشم می بینند و لمس می شود فاصله وجود داشته و چه بسا که این امر باعث بی اعتمادی مردم را فراهم می کند .
اعلام آماز معتادان یکی از این موارد است که چندین سال تعداد آنها یک میلیون و 250 هزار نفر اعلام می شد و با گذشت سال هم تغییری در آن حاصل نمی شد و حالا یکی دو سالی است که این رقم را یک میلیون و 350 هزار نفر اعلام می کنند در حالی که مشاهدات مردم در شهر آماری جز این را نشان می دهد.
آنهایی که دهه 40 و 50 و حتی اوایل دهه 60 را به یاد دارند خوب می دانند که آن روزها تعداد هر معتاد در یک کوچه در محلات تهران در یک یا دو معتاد بود و حالا در هر کوچه بیش از انگشتان دو دست معتاد زندگی می کند.
همین دیروز رئیس کارگروه کاهش تقاضای مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام از وزیر آموزش و پرورش درخواست کرد؛ تعداد دانشآموزان معتاد را رسما اعلام کند.
سعید صفاتیان درباره اعتیاد در میان کودکان و نوجوانان به ایلنا گفته بود: در گذشته تهیه مواد چندان آسان نبود و یک نوجوان 14 ساله به راحتی نمیتوانست؛ مواد تهیه کند، اما در حال حاضر فضای مجازی توانسته است؛ دسترسی کودکان و نوجوانان به مواد مخدر را آسانتر کند و خرید و فروش مواد مخدر و محرک از طریق فضای مجازی به راحتی صورت میگیرد.
صفاتیان دسترسی آسان به مواد مخدر را از دیگر دلایل مصرف مواد مخدر در میان کودکان و نوجوانان عنوان کرده و گفته بود: اگر قیمت مواد مخدر ارزان باشد؛ نوجوانی که در طول هفته 30 یا 40 هزار تومان پول از خانواده میگیرد، میتواند به راحتی به آن دست پیدا کند؛ ولی اگر مواد گران باشد، دسترسی مشکل میشود.
او به مشکل بزرگتری اشاره کرده و گفته بود: آموزش و پرورش این ترس را دارد که اعلام تعداد معتادان به ضررش باشد اما متاسفانه اعتیاد در مدارس حقیقت موجود است و تا زمانی که موضوع را کتمان میکنیم؛ اوضاع بدتر میشود، این درحالی است که مسائل اجتماعی با کتمان کردن حل نمیشود. به نظر من آموزش و پرورش باید رسما تعداد معتادان خود را اعلام کرده و از جامعه و دولت کمک بخواهد. در حالی که آموزش و پرورش به جای درخواست کمک از نهادهای حمایتی سعی میکند؛ موضوع را مخفی نگه دارد.
رئیس کارگروه کاهش تقاضای مواد مخدر گفته بود: جامعه میداند که در حال حاضر اعتیاد در مدارس وجود دارد و آموزش و پرورش نیز باید بعنوان یکی از اعضای اصلی ستاد مبارزه با مواد مخدر که در ماده 33 قانون مبارزه با مواد مخدر نام آن آورده شده است؛ در این حوزه برنامه بدهد و از سایر سازمان ها کمک بخواهد، به طور مثال میتواند؛ از نیروی انتظامی بخواهد کاری کند که در اطراف مدارس فروش مواد نباشد، اما وقتی این درخواستها نیست و موضوع را کتمان میکنیم؛ مساله حل نمیشود.
بدون شک اعتیاد بیش از این که یک پدیده اجتماعى محسوب شود یک پدیده روانى است توجه بیش از پیش مسئولان را می طلبد اما نکته نگران کننده آنجاست که از سوى مقامات مسوول اعلام مى شود که میانگین سن اعتیاد در ایران به ۱۴ سال رسیده است و نسل آینده ساز کشور در خطر است و لزوم اعلام آمار درست از سوی مسئولان لازم به نظر می رسد.
105105