روایتی از نقاشی هایی که روی دیوار شهر جاودانه شد/چراغ بالای تصویرشهدا روشن نباشد دلمان می گیرد

داستان نقاشی ها تصاویر شهدا در خیابان یادگار در محلی که به دلیل وجود کارخانه تولید دارو در آن معروف است به 36سال پیش بر می گردد . همان روزهایی که پیکر شهدا را به محله می آوردند و روی دوش مردم تشییع می شدند و اگر به ذهن حاج آقا فخفوری و بهاالدینی نمی رسید امروزه این تصاویر روی دیوار ثبت و تبدیل به نماد محلی نمی شد.

زهره حاجیان - آن روزها حاج آقا بهاالدینی- پدر شهید مرنضی بهاالدینی - یک عکس پرسنلی شهید را از خانواده می گرفت و می داد به جوانی که نامش محمد فخار بود و او با دقت و حوصله روی تابلوهای بزرگ می کشید و مسئولان مسجد به خانواده شهدا هدیه می کرد.

تابش نور آفتاب نقاشی ها را کمرنگ می کرد

"غلامعلی فخفوری" عضو هیات امنای مسجد حضرت ابوالفضل(ع) که از بانیان نقاشی تصاویر شهدا در تولید دارو است در این مورد می گوید:«طرح اولیه کار توسط حاج آقا بهاءالدینی ارائه شد و این کار در زیر زمین مسجد توسط "محمد فخار" انجام می شد قبلا تصاویر روز بوم نقاشی که معمولا پارچه ای بود کشیده و تا مراسم سوم شهید به خانواده تحویل می شد و پس از پایان مراسم روی دیوار کارخانه تولید دارو نصب می کردیم.»

او با اشاره به اینکه به مرور زمان تابلوهای نصب شده خراب می شدند می گوید :«تابش نور آفتاب و بارش باران و برف باعث می شد تا رنگ ها پاک شود و کم کم نقاشی ها از بین برود اما با زیر سازی دیوار تابلوها برداشته و تبدیل به نقاشی دیواری شد.»

حاج آقا بهاء الدینی که پدر شهید هم هست در این مورد می گوید:« تا روزی که شهردار وقت ـ حسینی ـ و معاونان از مسجد و پایگاه بسیج بازدید کردند 25 تصویر از شهدا روی دیوار کشیده شده بود شهردار پیشنهاد کمک به مسجد را داد اما مسئولان ترجیح دادند که به ادامه کار کشیدن نقاشی تصاویر شهدا و نگهداری آن کمک شود و با کمک شهرداری روی دیوار سقفی تعبیه شد فضای پیاده رو بهسازی شد.»

نماز بر پیکر شهدا در کنار تصاویر دوستان

داستان تبدیل شدن مکان تصاویر شهدای پروسه ای بود که همه اهالی محل شاهدش بودند . فخفوری در این مورد می گوید:«در روزهای جنگ پیکر شهدا اول به مسجد منتقل می شد اما نماز را در کنار این نقاشی های دیواری اقامه می کردند و مراسم با نوحه خوانی مداحان و گاه سخنرانی پدر شهید یا فرماندهان جنگ ادامه پیدا می کرد.»

چراغ بالای سر تصویر شهدا روشن نباشد دلمان می گیرد

در حال حاضر تصویر 78 شهید از 85 شهید محله تولید دارو کشیده شده و با همکاری شهرداری منطقه عملیات بهسازی پیاده رو و فضای سبز انجام شده است.

فخفوری با بیان این مطلب می گوید :« با گذشت 36سال از شروع جنگ تحمیلی ؛ محله تولید دارو با این تصاویرشناخته شده است ودرایام محرم وتاسوعا و عاشورا مردم در کنار دسته های عزاداری در کنار تصویر شهدا عزاداری می کنند.»

سر تاسر پیاده رو حد فاصل خیابان شهید قناعت و شهید وحید درست بالای تصاویر شهدا با مهتابی های سبز و سفید و نصب پرچم سه رنگ کشور تزیین شده . هزینه خرید لامپ ها و نگهداری آن را علی برادر شهید" مرتضی بهاءالدینی" تامین می کند و رییس و اعضای هیات امنای مسجد جامع حضرت ابوالفضل (ع) کارهای جانبی آن را انجام می دهند.

فخفوری در این مورد می گوید:«هر هفته چند عدد از لامپ ها به دلایل مختلف می سوزد که بلافاصله جایگزین می شود و هزینه نگهداری و مراقبت از تصاویر و پیاده رو و فضای سبز را اعضای مسجد بر عهده دارند.

دیدن تصاویر شهدا زیر نور لامپ های فلورسنت سبز و سفید در شب حس غریبی در رهگذارن به وجود می اورد. کسی چه می داند شاید مرد یا زنی که نیمه های شب کنار عکس شهدا ایستاده و به آرامی با تصاویر درد دل می کند یکی از شهروندان باشد که دلش گرفته و کسی را محرم تر از شهدا نیافته . کسی چه می داند شاید هم پدر یا مادر سالخورده شهیدی باشد که دلش برای فرزند تنگ شده و آمده تا زیر نور ماه چهره او را بهتر ببیند.

همسایه ها هم دیگر به دیدن هر روزه تصاویر عادت کرده اند و روز خود را با سلام به شهدا شروع می کنند و اگر شبی چراغ شهدا روشن نباشد دلگیر می شوند و صبح اول وقت به مسئولان مسجد خبر می دهند تا نسبت به روشن ماندن چراغ بالای سر شهدا اقدام کنند.

105105

کد خبر: 679785

وب گردی

وب گردی