بهزاد زادعلی اصغر بازیکن تیم فوتبال 5 نفره کشورمان در گفتگو با ایسکانیوز در خصوص مسابقات پارالمپیک اظهار داشت: پارالمپیک بزرگترین رویداد ورزشی دنیا است و به نظر من بهترین و با کیفیت ترین مسابقات در این رویداد جهانی برگزار می شود.
او ادامه داد: خدا را شاکر هستم و بسیار خوشحالم که در این مسابقات شرکت کردم، تمرینات سخت و سنگینی را پشت سر گذاشتم. اردوهای بسیار سختی را در 11 مرحله پشت سر گذاشتم تا بتوانم در شان یک ایرانی در این مسابقات حضور داشته باشم؛ کیفیت مسابقات بسیار بالا و بازی ها بسیار سنگین بودند.
ملی پوش فوتبال پنج نفره ایران افزود: متاسفانه بازی های پارالمپیک فقط چهار سال یک بار برگزار می شود و ما فقط چهار سال یک بار دیده می شویم. فقط در طول زمان برگزاری این مسابقات است که اسم و عکس ما در رسانه ها دیده می شود و من بسیار بابت این موضوع دلگیرم. اما از تمامی مردمی که ما را دیدند و برای موفقیتمان دعا کردند، سپاسگزارم.
او درمورد انتخاب شدن گلش در دیدار با مراکش به عنوان گل برتر دو ماه اخیر در نظرسنجی برنامه 90 عنوان کرد: ابتدا خدا را شکر می کنم که در تمامی مراحل حامی و پشتیبان من است،سپس از مردم ایران سپاسگذارم که در این نظرخواهی مرا حمایت کردند، کسب این عنوان تنها به لطف آن ها امکان پذیر بود.
مسی نابینایان ادامه داد: از شروع کارمان فعل خواستن و رسیدن را در ذهنمان می پروراندیم و به امید پیروزی پا به میدان می گذاشتیم. می توانستیم مدال طلا کسب کنیم اما نائب قهرمانی هم برایمان با ارزش است.
زادعلی اصغر در ادامه از خداحافظی خود از تیم ملی خبر داد و افزود: 23 مهرماه از فوتبال خداحافظی خواهم کرد؛ بعد از بازی با ستارگان تیم ملی از فوتبال کنار خواهم رفت. از بی توجهی مسئولان بسیار دلگیرم و آزار دیدم. متاسفانه فرق بسیاری بین ما و سایر ورزشکاران هست و مسئولان به ما بی مهری می کنند. هیچ امکاناتی برای ما در نظر نگرفتند. مشکلات ما بسیار است، زمین استاندارد برای تمرین نداریم، حتی یک لیگ حرفه ای وجود ندارد تا ما را در فرم آماده مان نگه دارد، و من به همین خاطر در ترکیه بازی می کنم و اولین لژیونری هستم که در تیم خارجی بازی می کنم.
ملی پوش کشورمان ادامه داد: یک سال و نیم زجر کشیده ایم تا بتوانیم در این مسابقات نتیجه خوب کسب کنیم و پرچم کشورمان را به اهتزاز درآوریم. مسئولان برای کار ما ارزش قائل نیستند و این مرا بسیار آزرده می کند. اینگونه شد که تصمیم گرفتم در 28 سالگی کفشهایم را بیاویزم.اما هنوز هم می گویم هر زمان که کشورم به وجود من نیاز داشته باشد از هیچ خدمتی برای ایران فروگذار نیستم.
وی در پایان افزود: در بسیاری از روزنامه های خارجی از من به عنوان مسی نابینایان یاد کردند، اما دلم می خواهد مرا علی دایی نابینایان خطاب کنند و آرزویم دیدن آقای گل جهان از نزدیک است.
607/602
