مرگ در پیاده‌رو/روزانه دو نفر ازعابران پیاده  درحوادث رانندگی می میرند

٢٢ درصد از ١١‌هزار جان‌باخته تصادفات درون‌شهری سال‌های ٨٤ تا ٩٤، عابران پیاده هستند، عابران پیاده ٤٩,٨ درصد کشته‌های ناشی از تصادفات رانندگی شهر تهران را در سال ٩٢ تشکیل می‌دهند؛ این آمار تکان‌دهنده در نهایت به یک تعریف می‌رسد و آن اینکه عابران پیاده به‌لحاظ خطرات ناشی از تصادفات در ایران، درست به اندازه سواره‌روها امنیت جانی و سلامتی اندکی دارند. ا

به گزارش ایسکانیوز و به نقل از روزنامه شرق گرچه این آمار در سال‌های اخیر رو به کاهش است؛ اما همین میزان هم زنگ خطری است که چرا باید افراد بدون وسیله نقلیه، در معرض خطر جانی باشند؟

سرهنگ سید‌هادی هاشمی که پیش از این رئیس پلیس راهور پایتخت بوده است و حالا بیشتر به ‌عنوان کارشناس حمل‌ونقل و ترافیک فعالیت می‌کند دراین‌باره می‌گوید: یکی از مهم‌ترین دلایل چنین آمار بالایی در کشته‌شدگان پیاده، توجه‌نکردن و اطلاع‌نداشتن پیاده‌ها از قوانین و ضوابط شهری و رانندگی است. او می‌گوید: بخش عمده قوانین و مقررات شهری، برای وسایل نقلیه در نظر گرفته شده و برای عابران پیاده در این حوزه مهم که دخیل هستند، هیچ ضابطه و قانونی وجود ندارد و بسیاری از عابران هم با این فکر که خودروهای سواری باید قانون را رعایت کنند، دچار حادثه می‌شوند.

او با بیان اینکه تخلف‌ها و تصادف‌‌‌های عابران پیاده در شهرها به اوضاع زیست شهری و فرهنگ مردم و رعایت قوانین بستگی مستقیم دارد، افزود: بسیاری از سطوح پیاده‌روها در امتداد و سطح و عرض سواره‌روها هستند و با حرکت وسایل نقلیه، تداخل پیدا می‌کنند؛ به‌همین‌دلیل رعایت قوانین از سوی هر دو طرف الزامی است. استفاده‌نکردن از پل‌های عابر، توجه‌نداشتن به قوانین در عبور از تقاطع‌ها و چراغ‌های قرمز ازجمله مهم‌ترین دلایل مرگ‌ومیر عابران پیاده هستند. مسئله این است که بسیاری از شهروندان که خودشان در بیشتر مواقع راننده وسایل نقلیه هستند، در زمان پیاده‌بودن قوانین را رعایت نمی‌کنند و بر این باورند که قوانین فقط برای وسایل نقلیه است.
او تأکید دارد: فرهنگ و آموزش‌های لازم برای عابران پیاده در شهرها، بسیار کم است و افزود: هرچند تعداد پل‌های عابر‌‌پیاده کم و گاه با فاصله زیاد از هم هستند؛ اما شاهد هستیم در همان محل‌هایی که پل وجود دارد، تصادفات زیادی رخ می‌دهد و این به معنی خلأ فرهنگ و آموزش و الزام به رعایت قوانین است. اگرچه در قوانین موجود سهم پیاده‌ها و سواره‌ها مشخص است؛ اما به نظر می‌رسد لازم است ضوابط مربوط به پیاده‌ها، به‌دفعات برای شهروندان بازگو شود تا بدانند آنها هم باید به قوانین متعهد باشند و حتی لازم است در مواردی این قوانین اصلاح شوند.
این کارشناس حمل‌ونقل و ترافیک به ناامن‌بودن مسیر عبور عابران در بسیاری از پل‌ها، تقاطع‌ها، پیاده‌روها و... اشاره کرد و گفت: بسیاری از حوادث شهری به ‌دلیل وجود یک تیر برق، یک چاله و کانال، یک کیوسک و... در جای نامناسب عبور عابران رخ می‌دهد و متأسفانه حتی در جاهایی که شهرداری‌ها اقدام به مناسب‌سازی پیاده‌روها کرده‌اند هم مشکلات و نقص‌های مهم وجود دارد. در بسیاری از شهرها، ازجمله در تهران، در معابر شهری اصلا پیاده‌رو در نظر گرفته نشده یا بسیار کوچک است و با خیابان تداخل دارد؛ به همین دلایل است که عابران برای عبور، مجبور به گذر از داخل خیابان می‌شوند و در معرض انواع خطر قرار می‌گیرند.

او تأکید کرد: عملکرد مدیریت شهری در کلان‌شهرها نقصی اساسی دارد و استاندارد پیاده‌روها و الزامات آن برای تردد شهری، باید رعایت شود؛ چراکه درحال‌حاضر همین نبود پیاده‌روهای استاندارد، جان مردم را به خطر انداخته است. ضمن اینکه مسئله روشنایی در معابر شهری نیز اهمیت بالایی دارد که متأسفانه در بسیاری از معابر شهری، حتی در پایتخت، خلأ آن احساس می‌شود. درحالی‌که عابران در تاریکی و روشنایی ناکافی هستند، رانندگان خودروها هم دید کافی روی آنها ندارند و همین مسئله عامل بسیاری از تصادفات است.
براساس این گزارش، طبق آمارهایی که هر سال و به نسبت تعداد کشته‌شدگان حوادث درون شهری، تغییر می‌کند، به‌طور متوسط روزانه دو نفر از شهروندان پیاده در سطح شهر، بر اثر حوادث رانندگی در تهران و سایر شهرهای بزرگ کشته می‌شوند و در چنین موضوع چند‌بُعدی که با خودرو، عامل انسانی پیاده، راکب، کالبد و امکانات شهری درگیر است، نمی‌توان یک طرف را به تنهایی مقصر دانست.

105105

کد خبر: 683328

وب گردی

وب گردی