ابتکار ارزشمند اتحادیه انجمن های علمی دانشجویی علوم اجتماعی در برگزاری نشست دو روزه "مسایل محلی در زمینه ملی：سیستان و بلوچستان ماندگار یا فراموش شده؟" (۲۷-۲۶ مهرماه ۱۳۹۵) را باید به عنوان یک کنش علمی و اجتماعی تاثیر گذار در گسترش گفتگوهای اجتماعی به اعضا و کنشگران فعال این اتحادیه تبریک گفت.
گفت و گوی اجتماعی در باره مسایل استان های مختلف به ویژه در باره استان های حاشیه ای و مناطق محروم یکی از ضرورت های توسعه متوازن کشور است.متاسفانه بر اساس یک رویکرد نانوشته امنیتی هر چه منطقه ای محروم تر و وضعیت زندگی در آن پرمشکل تر باشد گویا باید در مورد آن کمتر حرف زد.اما این چرخه سکوت را قبل از این که با انفجارهای کور حرکت های تمرکز گریز شکسته شود باید به تدبیر اندیشه و گفتگوهای سه جانبه بین دانشگاه, جامعه مدنی و دولت در هم شکست. در این شرایط نقش دانشگاه بسیار با اهمیت و نقش دانشجویان نیز پیشگامانه است و دانشگاه با انگیزه مندی انجمن های علمی اساتید و دانشجویان در توجه به خیر عمومی می تواند به عنوان میانجی و تسهیلگر این گفتگوها برای شکستن بن بست های موجود در مسیر توسعه موزون در مناطق مختلف این سرزمین عمل کند.
هر چند در این نشست دو روزه اساتید و پژوهشگران برجسته از دانشگاه سیستان و بلوچستان و برخی دیگر از دانشگاه ها و مراکز پژوهشی حضور تاثیر گذاری دارند ولی نقش بی بدیل دانشجویان در برگزاری این رخداد علمی را باید پاس داشت و از تلاش های صادقانه آنان سپاسگزار بود.
تشکیل اتحادیه انجمن های علمی یک جهت گیری تازه را در جنبش دانشجویی نشان می دهد که همانا ورود فعال در جامعه برای میانجیگری بین فعالین مدنی و دانشوران و سیاستگذاران است.این جهت گیری تازه به تقویت خردورزی در سطح اجتماعی می انجامد و راه های مشارکتی جدیدی را برای حل مسایل محلی و ملی فراهم می کند. همان طور که عنوان این نشست نشان می دهد هدف این رخداد علمی توجه به مسایل محلی استان در زمینه وسیعتر ملی می باشد و این رویکرد می تواند نقش و سهم استان سیستان و بلوچستان را در تلاش ها و مزایای توسعه ملی از طریق کار برای کاهش مسایل و مشکلات محلی افزایش دهد دستاودهای این نشست دو روزه به عنوان بازتابی از جهت گیری تازه در دنیای اندیشه و کنش توسعه را باید ارزیابی کرد و می توان امیدوار بود که این نشست با رفع نقاط ضعف احتمالی خود و به ویژه فراهم کردن شمول بیشتر در مشارکت نمایندگان بخش های سه گانه جامعه مدنی و دولت و اساتید و دانشحویان دانشگاه بتواند الگویی مناسب برای رخدادهای مشابه در سایر نقاط کشور فراهم سازد.

*جامعه شناس

101