ایرج زبردست شاعر در گفتگو با ایسکانیوز، در خصوص مجموعه شعر «سرهای بریده بادبادک بودند» که به تازگی از این شاعر منتشر شده است گفت: رباعی راز دقیقه ها و زمزمه ازلی من است ، کار من سالهاست فقط رباعی‌سرایی است و با این قالب عشق ورزی های راز آلودی دارم .این کتاب تازه ترین مجموعه رباعی من است که بعد از نه ماه کش و قوس های فراوان مجوز انتشار گرفت . در این مجموعه شعر بیشتر بر بازی‌های زبانی تکیه شده و موجی از فضاهای خط خطی و تاریک اجتماعی نیز در آن جاری است . این را هم بگویم رباعیات تصویری و رباعیات پلکانی در این کتاب روند تکامل یافته تری از رباعی های قبلی من ، و شاید قابی دیگر برای رقص روشن کلمه بر دیوار ازلی رباعی ست.

وی در توضیح شعر پلکانی در قالب رباعی که شیوه ای تقریبا نوین در رباعیات اوست، اظهار کرد: آغاز این کار از اواسط دهه هفتاد و حدودا 20 سال پیش بود. در این شیوه ، رباعی از حالت چهار مصراعی در آورده می شود و کلا به صورت سپید نوشته می شود ، که مخاطب در برخورد اول احساس می‌کند با یک شعر نو رو در روست ، اما کم کم آن نخ نامرئی وزن رباعی را پیدا و ادامه می‌دهد، و در مسیر به فکر فرو می‌رود . و اینگونه روح رباعی را در جسم و شکلی تازه می یابد . استاد بهاءدین خرمشاهی ، فیض شریفی ، اکبر اکسیر و ... در اوایل دهه هشتاد درباره این شیوه رباعی سرایی در جراید حرف زده اند .

ایرج زبردست شاعر رباعی سرا ، در پاسخ به این سوال که چرا این عقیده وجود دارد که رباعی قالبی قدیمی است و به کار شعر معاصر نمی آید، گفت: شما درست می‌گویید و این ذهنیت درباره قالب های دیگر نیز وجود دارد، تمام سعی من این بوده است تا رباعی از خواب مه گرفته بیدار شود! الان تعداد زیادی از شاعران رباعی می‌گویند که همه آنها برای من قابل احترام هستند خودم شخصاً نزدیک به سه دهه است ، فقط و فقط رباعی کار می‌کنم . و معتقدم همیشه گذر زمان بهترین قاضی بوده و خواهد بود.

وی افزود: سرایش شعر بخصوص قالب کوتاهی چون رباعی خیلی احتیاط می‌خواهد، این که ما ادای خیام را در بیاوریم و تفکرات قدیم تکرار شود کاری نکرده و تنها در مرداب تکرار آب تنی کرده ایم. وی گفت ماباید از تک تک بزرگان ادبیات پارسی ، از تفکرات نیما و پیروان او ، و مولفه ها و پیشنهادهایی که در شعر امروز نفس می کشند ، آموزه های زیادی را یاد بگیریم و با این آموزه ها از سنگلاخ های تجربه عبور کنیم تا شاید تبدیل به سوسوی چراغی در شب تاریخ شویم ... شما در آخر اکثر دیوان اشعار شاعران که نگاه می کنید چند رباعی را می‌بینید، این نشان می دهد رباعی از محبوب ترین قالب های شعر پارسی در طول تاریخ بوده است. هر چند سرزمین وحی رباعی ، یک پیغمبر بیشتر ندارد و آن خیام نیشابوری است و اکثر شاعران بعد از خیام متاسفانه مقلد تفکر و زبان این شاعر بوده ند . محققان و تذکره نویسان سردرگم ، آنقدر در طول تاریخ رباعی به خیام منسوب کرده اند که شرح و توضیح آن هفتاد من مثنوی می شود

ایرج زبردست که رباعیاتش در ده سال اخیر به سه زبان انگلیسی، روسی و فرانسوی ترجمه شده است درباره ترجمه این قالب شعری نیز اظهار کرد: ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، ترجمه قادر نیست تمام فکر یک نویسنده یا شاعر را به مخاطب انتقال دهد، ترجمه بیشتر به مضمون اثر نزدیک می‌شود ، با مضمون همسایگی می کند ، اما بیشتر اوقات مترجم قادر نیست تکنیک بیان و زبانی شاعر یا نویسنده را فهم و آن را در هوش کامل تعریف و سطرها ‌بریزد . مثلا این مصرع حافظ ( الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها) را که عربی ست و می گویند منسوب به یزید هم هست ، کدام مترجم می‌تواند آن را به زبان دیگر با قدرت و تعریفی که در ذهن حافظ بوده است ، ترجمه‌ کند؟ باری گفتگو در این زمینه خودش چند کتاب توضیح می خواهد .

به گزارش ایسکانیوز مجموعه جدید رباعیات ایرج زبردست با نام «سرهای بریده بادبادک بودند» در تیراژ 1100 نسخه هفته پیش از سوی نشر نیماژ منتشر شد. باران که بیاید همه عاشق هستند / شکل دیگر من /دفی از پوست ابلیس / حیات دوباره رباعی از دیگر کتاب های منتشر شده این شاعر می باشند