به گزارش ایسکانیوز از اتاق تهران، لاهیجان را شهر کلوچه های نارگیلی، گردویی و... می دانند و بعید است مسافری به یکی از شهرهای شمالی کشور سفر کند و با خود چند جعبه ای از این کلوچه ها را به سوغات نبرد، کلوچه هایی که با دو نام مشخص یعنی نوشین و نادری بیشتر شناخته می شوند و سال هاست که برای خود اعتبار و جایگاه ویژه درست کرده اند. نام هایی که باوجود همشهری بودن، رقابت سختی با یکدیگر دارند. شرکت هایی با تاریخچه هایی تقریبا مشابه که هر دو از کارگاه هایی کوچک شروع کردند و حالا آوازه ای جهانی پیدا کرده اند.

قصه نوشین نخستین واحد کلوچه صنعتی کشور

بسیاری محمد علی بگلری را به عنوان پدر صنعت کلوچه سازی در کشور می شناسند زیرا او اولین کسی بود که کارگاه سنتی کلوچه پزی در لاهیجان راه اندازی و اولین واحد صنعتی را نیز احداث کرده است ولی در این بین باید گفت که رقابت شدیدی بین خانواده بگلری و پاکدامن همیشه در این زمینه وجود داشته است و آن ها این مسیر را تقریبا همزمان با هم طی کرده اند و البته همچنان نیز با گذشت بیش از 6 دهه رقابتشان ادامه دارد.

محمد بگلری کارش را در سال 1332 با پخت نوعی شیرینی سنتی و در کارگاه کوچکی که داشت شروع کرد؛ او آرد گندم، آرد برنج، مغز گردوی ساییده شده، شکر و... را با یکدیگر مخلوط می کرد و آن ها را در فری که در کارگاه داشت می پخت و به مغازه ها، شیرینی فروشی ها و... می فروخت؛ کاری که بیش از 20 سال به همین روش انجام می داد تا اینکه حضورش در یک برنامه و سمینار دیدی جدید به او داد و بگلذی را به فکر فرو برد؛ سمیناری در ارتباط با صنایع غذایی و ماشین آلات نوین که در شیراز برگزار شده بود و در آن مسئول یکی از شرکت های ژاپنی سخنرانی درباره ساخت ماشین آلات جدید ارائه داد؛ پس از پایان سخنرانی محمد بگلری با این فرد صحبت کرد و به این نتیجه رسید که بهتر است با آن ترکیبات سنتی کلوچه های صنعتی تولید و کارگاه خود را صنعتی کند. او بعد از این ایده سرمایه اولیه اش را جمع آوری کرد، زمین خرید و ماشین آلات مورد نیازش را طراحی و سفارش داد و این گونه بود که در سال 1353 شرکت کلوچه نوشین فرد راه اندازی شد که محصولاتش را با برند نوشین لاهیجان تولید کرده و تاکنون می کند.

مهرزاد بگلری فرزند محمد بگلری که حالا در نبود پدر رئیس هیئت مدیره این شرکت است در گفت و گو با سایت «آی فود» درباره پدرش و راه اندازی کارخانه، گفته است:« پدرم فرد خلاقی بود؛ خیلی‌ها کیک و کلوچه در حد کارگاهی تولید می ‌کنند و در همان حد هم کار را نگه می دارند اما پدر من علاوه بر توجه به ذائقه و سلیقه مردم سعی در تولید بیشتر، با کیفیت ‌تر و کاهش قیمت داشت و این شد که اولین واحد تولیدی صنعتی را با این روحیه‌، خلاقیت و نوآوری راه اندازی کرد و توسعه داد و کم کم با پیشرفت تکنولوژی، طراحی و ساخت فرهای تونلی پخت کلوچه توانست تحولی مهم را در تولید انواع کلوچه به صورت اتوماتیک ایجاد کند و نام شهرستان لاهیجان را به عنوان شهر کلوچه در ایران و جهان بشناساند.»

اکنون این شرکت در زمینی به مساحت 15هزار متر مربع و تاسیساتی با زیر بنای 20 هزارمترمربع علاوه بر تولید کلوچه، انواع ویفر، بیسکویت و... را نیز تولید می کند. شعار این شرکت «محصولات نوشین، اولین و بهترین» است. حالا در نبود محمد بگلری شرکت نوشین فرد؛ توسط همسر و پسران او اداره و مدیریت می شود. شرکتی که به گفته کیومرث باقری نژاد مدیر کارخانه 250 نفر کارگر به صورت مستقیم در آن اشتغال دارند و سالانه به صورت میانگین 4 هزار و 200 تن کلوچه و محصولات دیگر تولید می کند. در این مجموعه صنعتی هم اکنون 172 نوع محصول تولید می شود و به گفته مدیرکارخانه 10 تا 15 درصد محصولات به کشورهای آلمان، سوئد، انگلستان، کانادا و حتی آمریکا صادر می شود. شرکت نوشین فرد درسال های گذشته بارها به دلیل سال ها تلاش و تولید محصولات با کیفیت به عنوان واحد نمونه کشور و استان گیلان انتخاب شده است.

کلوچه نادری و هرمز پاکدامن

موسس و بنیانگذار کلوچه نادری هرمز پاکدامن است که در سال 1321 یعنی در اوج سال های اشغال ایران توسط متفقین و گیرودار جنگ جهانی متولد شد. پدر او بقالی کوچکی در یکی از محله های قدیمی لاهیجان داشت و از همان کودکی هرمز در مغازه پدرش کار می کرد، اما بعد از فوت پدر به دلیل اینکه زندگیشان کفاف مخارج را نمی داد با یکی دوستان پدر که شیرینی پز ماهری بود، شریک شدند وکاربری مغازیشان به شیرینی پزی تغییر پیدا کرد. البته در ابتدا آن ها مشتری های چندانی نداشتند و به همین خاطر تصمیم گرفتند برای پیدا کردند مشتری بخشی از فروش شیرینی و کلوچه هایشان را به فروشنده های دوره گرد بسپارند. دستفروشانی که به خیابان ها و زمین های کشاورزی می رفتند و کلوچه ها را به کشاورزان می فروختند؛ این ایده هرمز پاکدامن با استقبال کشاورزان رو به رو شد زیرا آن ها نمی توانستند در زمان کار در مزرعه، کارشان را رها کنند و برای خرید بروند و از طرفی کلوچه و شیرینی می توانست برایشان میان وعده های خوبی باشد. این کار باعث شد کم، کم نام شیرینی پزی آن ها سرزبان ها بیفتد و مشتریان بسیاری پیدا کنند و به فکر توسعه کار و بزرگ کردن کارگاه و راه اندازی مغازه ای بزرگتر در بازار باشند؛ مغازه و کارگاهی که هرمز پاکدامن نام « نادری» را برای آن انتخاب کرد و مورد موافقت برادر و دوست پدرش قرار گرفت؛ ایده او این بود که دراین مغازه تمرکز اصلیشان را بر تولید کلوچه باشد البته در کنار آن شیرینی، بستنی و تنقلات دیگر را هم بفروشند؛ اتفاقی که خیلی زود نام شهرتشان را بیش از پیش کرد و دلیلی شد تا در سال 1335 یعنی حدود 60 سال پیش هرمز پاکدامن و برادرش به این صرافت بیفتند که شرکتی با عنوان « نادریان فرد» و با نام تجاری « نادری» را ثبت و آرام گوزن را روی محصولاتشان چاپ کنند. این شرکا همچنین شعبه دیگری را نیز برای جلب مشتریان بیشتر در شهر لاهیجان افتتاح کردند.

نادری صنعتی شد

اگرچه که شیرینی پزی نادری در شهر لاهیجان و در کنار رقیب دیرینه خود نوشین به نامی آشنا برای ساکنان این شهر و خیلی از مسافران و شهرهای دیگر تبدیل شده بود ولی هرمز پاکدامن فکرهای بلند پروازانه تری برای مجموعه خود داشت و همیشه به این فکر می کرد که این واحد تولید کلوچه و شیرینی سنتی را روزی به یک واحد صنعتی بزرگ تبدیل کند؛ اتفاقی که در نهایت در سال 1354 افتاد ( یک سال بعد از راه اندازی کارخانه نوشین)، یعنی زمانی که او 33 سال داشت. هرمز فضای کارگاه را بزرگ تر کرد و برای خرید ماشین آلات به آلمان و نمایشگاه صنایع غذایی که در این کشور درحال برگزاری بود، رفت و دو خط کامل تولید کلوچه را خریداری کرد و بعد از انتقالشان به تهران آموزش نیروها و کارگرانش را شروع و دستگاه را در این مجموعه راه اندازی و افتتاح کرد. در کنار این او و برادرش به این فکر کردند که روش سنتی در فروش محصولات را نیز کنار بگذارند و طرحی نو نیز در این زمینه در اندازند. هرمز پاکدامن چندین بازاریاب استخدام کرد تا به شهرستان های اطراف بروند و علاوه بر تبلیغات محصولات و کلوچه های این شرکت از مشتریان و فروشگاه ها سفارش دریافت کنند، این کار در واقع باعث شد که نام کلوچه های صنعتی نادری به شهرهای اطراف و حتی به استان های دیگر نیز کم، کم راه پیدا کند و نمونه های محصولاتش در فروشگاه های بسیاری از شهرها بفروش برسد. علاوه بر این تمرکز روی تبلیغات و بازاریایی در این بین اتفاق دیگری نیز رخ داد که تاثیر مهمی در فروش محصولات این شرکت گذاشت و آن بخشنامه تغذیه رایگان دولت بود. در آن زمان دولت وقت برای رسیدگی بیشتر به دانش آموزان، افراد تحت پوشش موسسات خیریه و سازمان های حمایتی دیگر میان وعده ای را بین آن ها تقسیم می کرد، هرمز پاکدامن برای اینکه بتواند محصولاتش را در این طرح توزیع کند به رشت و پیش استاندار گیلان رفت و با مذاکره با او توانست بخشی از این طرح و توزیع محصولات را در دست بگیرد، موضوعی که هم فروش محصولات او را افزایش چشم گیری داد و هم نامش را بیش از پیش سر زبان ها انداخت.

با پیروزی انقلاب و باتوجه به روزهای پر تحول و التهاب آن دوران برای مدتی کارخانه نادری تعطیل شد ولی طولی نکشید که همه چیز از اول شروع و باردیگر تولید محصولات و کلوچه های صنعتی روی غلتک افتاد و کار تاجایی توسعه پیدا کرد که در کنار خط تولید قدیمی، واحد جدیدی نیز راه اندازی شد.

جدایی دو برادر و توسعه کار

بعد از گذشت نزدیک به چهار دهه کار مشترک برادران پاکدامن در سال 1372 به فکر جدایی و استقلال افتادند، در این بین هرمز پاکدامن با سرمایه ای که به دست آورده بود کارخانه جدیدی با تجهیزات به روز و پیشرفته تاسیس کرد و شرکت جدیدی را با عنوان تولیدی نگین ناب ثبت کرد و برادرش فروردین پاکدامن شرکت جدیدی با عنوان نادی را بنیان نهاد و در نهایت برند قدیمی خانواده با عنوان نادری برای هرمز پاکدامن باقی ماند، البته در این مسیر و باوجود نبود برادر هرمز تنها نبود؛ حالا فرزندانش نیز به همراهی و کمکش آمده بودند و واحد صنعتی آن ها علاوه بر تولید کلوچه محصولات دیگری شامل ویفر و غله حجیم شده نیز تولید می کرد. آن ها روز به روز به گسترش واحد تولیدیشان می اندیشیدند تا اینکه با راه اندازی شهرک صنعتی لاهیجان در سال 1382 خانواده هرمز پاکدامن نیز به فکر احداث کارخانه ای مدرن و افزایش تولید محصولات و اضافه کردند محصولات جدید نادری در این شهرک افتادند و همین شد که کارخانه صنعتی نگین نادری را در دو فاز 1 و 2 راه اندازی کردند. آن ها دستگاه های لازم و تمام اتوماتیک را از اتریش و هلند وارد کردند و کارخانه را به واحد تولیدی بسیار بزرگی تبدیل کردند که کارگرانش 3 شیفت مشغول کارند. با این تحولات خط تولید بیسکوییت و شکلات و حتی چای بسته بندی شده نیز به مجموعه نادری اضافه شد و در کنار فروش محصولات درتمام شهرهای دور و نزدیک کشور صادرات به کشورهای مختلف از آلمان ، استرالیا، کانادا، بلژیک، هلند و کشورهای همسایه کلید خورد. درسال های گذشته مجموعه گروه صنعتی نادری بارها به خاطر تولید محصولات متنوع و با کیفیت و همچنین صادرات گسترده به عنوان های مختلفی از صادرکننده نمونه تا کارآفرین برتر کشور دست یافته است. درحال حاضر بیش از 250 نوع کالا و محصول در مجموعه گروه صنعتی نادری تولید می شود. مجموعه ای که شامل پنج شرکت است و اعضا خانواده هرمز پاکدامن به صورت خانوادگی و درکنار هم آن ها را اداره می کنند؛ مدیریت شرکت تولیدی نادریان فرد ( نادری) با خود هرمز پاکدامن است، شرکت تولیدی نگین ناب توسط پسر بزرگ، گروه صنعتی نگین نادری توسط همسرش، شرکت نگین نادر شمال توسط پسر کوچک تر و شرکت توزیع و پخش نادری توسط دخترش اداره می شوند. اصغر طلوع مدیر مجتمع صنایع غذایی نادری در گفت و گویی اعلام کرد است این مجتمع در حال حاضر به صورت میانگین سالانه 4 هزار و 500 تن گلوچه و محصولات دیگر تولید می کند و در حال حاضر 150 نفر به صورت مستقیم و 600 نفر غیرمستقیم با این مجموعه کار می کنند.

402/602