به گزارش ایسکانیوز به نقل از خبرگزاری ایسنا، مصطفی جعفرزاده در جلسه این هفته قم پژوهی با موضوع: «آیین عزاداری در فرهنگ روستای دولت آباد و دستگرد، در مورد آئین نخل گردانی در روستای دستگرد عنوان کرد: در این آئین، پیر غلامان نخل را آذین می بستند و در روز هفتم محرم با وسایل قدیمی و پارچه های زیبا نخل را تزیین می کردند.

او افزود: در کنار نخل گردانی مراسم طبخ آش هم انجام می شد که در آن سهم آش پیر غلامان در ظرفی خاص قرار می گرفت. با فوت پیر غلام دستگرد از سال 72 دیگر نخل را نبستند و آذین نکردند و این آئین به دست فراموشی سپرده شد. در زمانی که نخل بسته می شد زنان و مردان روستای دستگرد طلب حاجات و تبرک می کردند که این آئین سالهاست از روستای دستگرد برچیده شده است.

این فرهنگی بازنشسته گفت: همچنین رسم علم گردانی نیز از رسومی بود که در روستا انجام می شد اما با فراموش شدن نخل گردانی این رسم نیز فراموش گردید. در علم گردانی دو تن که صاحب علم بودند و شب تاسوعا علم را به منزل می بردند و با پارچه های مختلف و آئینه علم را می بستند و در عصر تاسوعا علم را به دسته جات می سپردند و نوحه سرایی می کردند.

فرهنگیار واحد فرهنگ مردم مرکز تحقیقات صدا و سیما گفت: "شب عباس علی" یکی از آئین هایی بود که در شب تاسوعا برگزار می شد در این رسم خانم ها حلوایی را طبخ می کردد و در بخش مردانه با این حلوا به شکل گلوله های کوچکی پذیرایی می کردند اما در غرفه های ویژه بانوان با نان و ماست از زنان پذیرایی می شد.

او افزود: حسینیه قدیمی ما 4 حجره داشت و بالای آن غرفه‌هایی برای بانوان بود که به آن غلفک هم می گفتند.

جعفر زاده گفت :ما رسم طاق نما داشتیم که در آن طاق ها را هر یک از اهالی که خود را صاحب طاق می دانست آذین می بست و هر کس در کنار طاق خود می ایستاد و از چراغ داخل آن مراقبت می کرد.

او گفت:در برخی از روستاها نخل گردانی وجود دارد که با مشارکت اهالی روستای تیره این رسم نخل گردانی به قوت خود باقی است و 12 نفر که صاحب نخل هستند نخل را اذین می بندند و 12 پایه آن را با پارچه می بندند تا بر روی شانه های خود حمل کنند.

فرهنگیار واحد فرهنگ مردم مرکز تحقیقات صدا و سیما عنوان کرد: در ایام عزاداری رسم است که عده ای از مردم دستگرد به روستای تیره می روند و با حضور در عزاداری آنها، اهالی روستای تیره را به دستگرد می آوردند و به آنها خوشامد می گویند.

او گفت:در بخش های پایانی روضه نیز چند کودک را به یاد علی اصغر(ع) را دست پیر غلام می دهند و به یاد مظلومیت شهدای کربلاء شوری عجیب در میان جمع حاکم می شود. در همین حین نخل در میان شور مردم بلند می شود و بل نخل گردانی در میدان حسینیه در خیل جمعیت روستا، نخل را به بلندی کوه تپه سفید می برند.

جعفر زاده گفت:در نماز ظهر در کوه تپه سفید نماز ظهر عاشورا برگزار می شود و اهالی به سمت امامزاده باز می گردند. بعد از بازگشت تازه دامادها نیز به نخل، کله قندهایی اهداء می شود که این قندها به اهالی روستای تیره اهدا می شود و بخشی نیز صرف حسینیه می گردد. در طول مسیر نیز در چند سال اخیر ایستگاههای صلواتی ایجاد می شود که امسال 6 نوع دمنوش برای پذیرایی عزاداران تهیه می شود.

او بیان می کرد: منظور از حاجت گرفتن از نخل عبور کردن از زیر آن و توسل جستن از صاحبان عزا و امام حسین(ع) و سید الشهداء برای گرفتن حاجت بود و نخل نمادی از عظمت روز عاشورا و تاسوعا به شمار می رفت.

703