اکبر اکسیر شاعر طنزپرداز در گفت و گو با ایسکانیوز با اشاره به وظیفهی طنز در جامعه بیان کرد: طنز در همه حال ناظر بر اعمال انسانهاست و وظیفهی اصلی خود را انجام میدهد و آن رصد کردن افراد و افشای ریاکاری و فساد در جامعه است. در واقع طنز باید مانند مطبوعات بازوی توانای دولتها باشد.
او ادامه داد: گاه سهلانگاری یا افراطیگری یک کارمند دونپایه مثلاً در ادارهی کتاب؛ فرصت را برای کوتولههای فرهنگی فراهم میسازد و اینجاست که مثلاً بازبینی کتاب به دست متخصص کاردان همان رشته نمیافتد و این ندانمکاریها و عدم تخصص، یک وزارتخانه را بدنام میکند.
این شاعر با بیان اینکه تعویض وزیر برای وزارت ارشاد باید به تعویض دیدگاهها بینجامد وگرنه تعویضها تنها نامی در ویترین وزارتخانه خواهند بود اظهار کرد: این تعویضها دردی را دوا نخواهد کرد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میتواند با تشکیل اتاق فکر، هنرمندان، روشنفکران، اصحاب رسانه و فعالین مدنی را به کمک بگیرد و از فکر آنها برای اصلاح کاستیهای خود بهرهبرداری کند.
اکسیر افزود: در حال حاضر با گسترش رسانههای مجازی، انواع برنامههای شبکههای اجتماعی طنز است که از جهتی به تلطیف روح و روان ملت میپردازد و هم پلیدی و فساد و ریاکاری در جامعه را افشا میکند. نهادهای هم سو با رفاه اجتماعی باید از این پتانسیل سود کافی ببرند و مانند یک دماسنج از طنز استفاده کنند تا نوسانات اجتماعی را اندازه گیری کنند.
شاعر مجموعه «ما کو تا اونا شم» با اشاره به اینکه طنزپرداز، صالحترین عضو این خانودهی بزرگ است که باید از آنان حمایت ویژه شود بیان کرد: هرجا فشار زیاد میشود با خود پنهان کاری نیز میآورد. شاید بتوان جلوی ستونهای طنز مطبوعات را گرفت اما به هیچ صورت نمیتوان جلوی شبکههای سریعالسیر خبری مردم و طنزپردازان تیزهوش و خوشفکر را گرفت.
این طنزپرداز ادامه داد: به جای استخدام پلیس و واردات باتوم، باید به فکر تکثیر طنزپردازان شریف باشیم و اگر در گذشته کمکاریهایی در این مورد صورت گرفته است، آنها را جبران کنیم. آقای وزیر در دورهی وزارت خود، باید دفترها و اتاقهای وزارت تابع را پاکسازی کند و افرادی که را جز خراب کردن چهرهی مردمی نهاد فرهنگی، کار دیگری ندارند را گردونه خارج کند و به جای آنان از هنرمندانی خوشفکر در ممیزی کتاب و دیگر حوزههای فرهنگی استفاده کند.
وی اضافه کرد: آقای صالحی امیری باید تمام توان خودش را تا نوروز نودوشش به کار بگیرد تا سوژه به دست طنزپردازان ندهد. هر وزیری که توانست طنزپردازان را بیکار کند، آن وزیر نمونهی مردم خواهد بود. پس به جای فوت کردن شمع کمسوی طنز، بیایم آن را از گزند باد افراد کم بین و تنگ نظر که بویی از سعهی صدر اسلام ندارند؛ دور نگاه داریم.
502500