به گزارش ایسکانیوز، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی تهران که به مناسبت روز دانشجو در همایش «جنبش های اجتماعی دانشجویی در عصر معاصر» که به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحدبندرعباس برگزار شد،اظهار داشت: «دانشگاه باید محیط آزاد تضارب آراء و حضور همهی سلایق فکری و سیاسی باشد در غیر اینصورت بیم آن می رود که دانتشگاه دچار انفعال شود.»
شریعتی با بیان اینکه امیدها گاهی واهی هستند و گاهی به سرابهایی امید میبندیم که موجب ناامیدی میشوند، به وضعیت آرمانهای انقلاب از جهت تحقق آن اشاره کرد و گفت: «در زمینه استقلال به این پیشرفت رسیدیم که با قدرت مستقلی امروز در منطقه و جهان سروکار داریم که در گذشته نبود.»
این استاددانشگاه افزود: «رژیم پهلوی به قدرتهای جهانی متکی بود و خط از جای دیگری میآمد، اما امروزه جمهوری اسلامی ایران یک قدرت بزرگ در منطقه است اما در زمینههای آزادی و عدالت هنوز به طور کامل آرمانها محقق نشده، که امید می رود برای دستیابی و تحقق جامعه آرمانی اسلامی، تعارضات در جامعه کاهش یابد.»
وی با بیان اینکه دانشجو و دانشگاه هنوز زنده است، تصریح کرد: «دانشجو نماد آزادی و حقیقت است و البته باید متذکر شد که تنها آگاهی کافی نیست، بلکه اراده نیز لازم است و این اراده یعنی شور و نشاطی که لازم است پشتوانهی آگاهی باشد.»
شریعتی بیمهای جنبش دانشجویی را اینگونه تشریح کرد: دانشجویان به دلیل ناکامیها و هزینههایی که در برابر دستاوردهای کم داشتهاند، مقداری محافظهکار و منزوی شدهاند و نسل جدید به دلیل گسست نسلی حافظهی تاریخی به آنها منتقل نشده و ممکن است آن حساسیت و مسئولیت که در نسلهای گذشته وجود داشت در ورودیهای جدید کم و کمتر شده باشد.»
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در ادامه گفت: «این مصادیق نشان میدهد ورودیهای جدید نهتنها غیرسیاسیتر بلکه کمتر به این موضوعات فکری، فرهنگی و اجتماعی علاقه نشان میدهند، بنابراین بیم اول انفعال دانشگاه بهعنوان نتیجهی سیاستهای نادرست فرهنگی است.»
وی دومین دغدغه و بیم را مسئله اجتماعی اعلام و تصریح کرد: «پس از انقلاب دانشگاههای زیادی در کشور ایجاد و فاصله دانشگاهیان و جامعه کمتر شد، بنابراین با توده عظیمتری بهعنوان دانشجو مواجه هستیم که مزیتها و معایبی دارد. یکی از این عیبها پایین آمدن کیفیت علمی و تخصصی در سطح دانشگاهها است.»
شریعتی با بیان اینکه دانشگاه ها باید از نظر علمی، کیفی و تخصصی بالا برود تصریح کرد: «جنبش دانشجویی ابتدا باید از خود دانشگاه دفاع کند،سومین بیم و دغدغه سیاسی این است که دانشجو نگران است دستاوردش در دانشگاه کمتر از هزینهی صرف شده باشد، بنابراین دانشگاه ها باید بااحتیاط و سنجیده این خواسته را مطالبه کنند کمااینکه وجود تنش در برخی برنامههای دانشجویی طبیعی است.»
این استاد دانشگاه دربارهی دغدغه فرهنگی خود در دانشگاهها گفت: «ما امروز دیگر در دوره ایدئولوژیها و انقلابها و آرمانهای کلان نیستیم، بلکه در دوران پساها و پایانها هستیم، دوران امروز دوران خرده گفتمانها و موضوعات مشخصی مثل محیطزیست، جنبش زنان، جنبش حقوق بشر، جنبش رسانهها، جنبش شمال و جنوب است که تکتک این موضوعات خرده جنبش ایجاد میکند و روشنفکری که بتواند ایدئولوگ حلال همهی مسائل باشد و پیامبرگونه عمل کند، نداریم، ولی هر دانشجو، هر عنصر آگاه مسئولیت دارد آن آرمانهای کلان را بهصورت ریز، مشخص و عینی پیگیری کند.» عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با اذعان به اینکه اندیشمندان ما باید بتوانند به این مقتضیات بیندیشند، تصریح کرد: « در حال حاضر متفکر اساسی و بنیادین کم داریم و در این راستا وظیفهی دانشگاه این است که زمینه و بستری برای ایجاد این گفتمان و اندیشهی راهنما باشد، چرا که امروز از ایران بهعنوان پیشگام انقلاب معنوی و سر دهنده شعار عدالت و تعالی انتظار میرود برای این موضوعات برنامه داشته باشد و برخی آرمانهای آن محقق شود.»
شریعتی گفت: «در برابر این چهار بیم چهار امید داریم امید اول جامعهی جوان ماست که باید آسیبشناسی شود، چون جوان بنا به تعریف یعنی یک امکان تازه و تجربهی نو، جوان مثل نسلهای گذشته نیست که برخی شکستها موجب سرخوردگیاش شود جوان میخواهد از نو آغاز کند.»
وی ادامه داد: «دومین امید این است که فاصله دانشجو و مردم کمتر شده و جامعه دارای مشکلات معیشتی فراوانی است و این مشکلات به دانشگاه منتقل میشود، که اگر دانشگاه، دانشگاه صادق و امانتداری باشد به محل تبیین این اعتراضها و یافتن راهحلهایی برای آینده تبدیل میشود.» شریعتی سومین امید را در زمینه آزادیها عنوان کرد و گفت:« خوشبختانه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جنبش آزادیخواهانه و شهروندی و مدنی در ایران هرروز پیش رفته و شاخصهای رشد جامعهی مدنی بر اساس آمار در ایران ارتقاء پیدا کرده است.»
وی در پایان تصریح کرد:« انتظار جنبش دانشجویی این است که آزادیهای شهروندی برقرار و عدالت علوی بطور کامل و جامع محقق شود.»
200