به گزارش ایسکانیوز به نقل از جام جم ،بنا بر تحقیقات موجود، در حال حاضر بیش از یک‌سوم جوانان دنیا از دخانیات به شکل‌های متفاوتی استفاده می‌کنند. همچنین در کشورهای در حال توسعه یا توسعه یافته نیز افراد بسیاری سیگار می‌کشند. به عنوان مثال در بررسی‌ها مشخص شده بسیاری از جوانان آمریکایی، بویژه دانشجویان، مصرف‌کنندگان دخانیات هستند و از هر پنج دانشجو در آمریکا یک نفر سیگار می‌کشد. بنابراین بسیاری از دانشگاه‌ها با اتخاذ سیاست دانشگاه‌های بدون دخانیات، دانشجویان را مجبور به ترک سیگار یا کاهش آن کرده‌اند.
قرارداد هوای عاری از سیگار
در حقیقت اولین تلاش برای ترک سیگار به سیاست کشورهای بدون دخانیات در سال 2008 برمی‌گردد. زمانی که طبق «قرارداد هوای عاری از سیگار» سیگار‌کشیدن در بسیاری از مکان‌های عمومی کشورها ممنوع شد و البته این قرارداد بیشتر از مصرف‌کنندگان، تولیدکنندگان و فروشندگان دخانیات را هدف قرار داده بود. در آن زمان، بازار سیگار برقی نیز پر رونق شده بود، بازاری که بیش از همه نوجوانان را به سمت خود جذب کرد. (سیگار برقی یا الکترونیکی وسیله‌ای است که استعمال دخانیات را شبیه‌سازی می‌کند.)
دانشگاه‌های بدون دخانیات
سال‌ها بعد با افزایش مصرف دخانیات میان جوانان و بویژه دانشجویان، مسئولان به دنبال روش‌های حل این معضل شدند تا این که سال 2011، انجمن بهداشت کالج آمریکا از تمام دانشکده‌ها و دانشگاه‌ها خواست سیاست دانشگاه‌ها و خوابگاه‌های صددرصد عاری از دخانیات را اجرا کنند. سال بعد وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا نیز از این سیاست حمایت و برای اجرایی شدن آن، سرمایه‌گذاری‌های کلان کرد و به تشویق دانشگاه‌ها در اجرای این برنامه پرداخت. سیاست دانشگاه‌های صددرصد عاری از دخانیات، شامل ممنوعیت استفاده از هر نوع محصول دخانی به هر شکلی، حتی نوع برقی آن چه در داخل و چه در خارج از دانشگاه است. در حقیقت این قانون پارکینگ‌ها، تسهیلاتی مانند بوفه‌ها و وسایل نقلیه مربوط به دانشگاه‌ها را نیز شامل می‌شود. هدف اصلی از این سیاست، توجه به سلامت عمومی، بهداشت و محیط زیست است. البته این قانون تولید کنندگان، حامیان و فروشندگان دخانیات را هم مورد خطاب قرار داده است.
مقابله با صنعت دخانیات
یکی از دلایل اصلی سیاست دانشگاه‌های صددرصد عاری از دخانیات، بی توجهی صنعت دخانیات به بهداشت مردم و هوای پاک است. آنها بدون توجه به دیدگاه‌های متخصصان در مورد مضرات دخانیات بر سلامت انسان و همچنین محیط‌زیست، به کار خود ادامه داده و حتی برای رسیدن به سود و منافع بیشتر، برای مصرف سیگار بویژه در جوانان، تبلیغات گسترده‌ای انجام می‌دهند.
با نگاهی مختصر به دانشکده‌ها و دانشگاه‌ها و مراکز تفریحی می‌توان دید که معمولا جوانان بین 18 تا 24 سال، جذب تبلیغات و مصرف سیگار می‌شوند. به‌این طریق مسئولان برای این‌که بتوانند جلوی صدمات بیش از حد تولیدکنندگان دخانیات را بر جوانان بگیرند، سیاست دانشگاه‌های بدون دخانیات را اجرا کردند. این سیاست با استفاده از چارچوبی بر مبنای 3T، اجرا می‌شود. Tell به معنای بگو، Treat عمل کن و Train آموزش بده. به‌این ترتیب دانشگاه‌ها در کنار قانون منع سیگار به تبلیغ علیه سیگار و عنوان مضرات آن می‌پردازند.
نگاهی به نتایج مثبت ممنوعیت سیگار
یک سال پس از اجرایی شدن قانون دانشگاه‌های صددرصد عاری از دخانیات در تحقیقی که روی جوانان صورت گرفت، مشخص شد که دانشجویان بسیاری (بیش از 20 میلیون نفر) از این سیاست راضی هستند و بسیاری از جوانان دیگر که پیش از ورود به دانشگاه سیگار می‌کشیدند، پس از ثبت‌نام در دانشگاهی که پیرو این سیاست بود، ترک سیگار کردند.
پیوستن کشورهای دیگر به این سیاست
کشورهای بسیاری به سیاست دانشگاه‌های بدون دخانیات پیوسته‌اند. ازجمله این کشورها می‌توان به استرالیا، کانادا، چین (که بیشترین مصرف سیگار در جهان به این کشور تعلق دارد)، فنلاند، اندونزی، ایرلند، ماکائو، فیلیپین، بریتانیا و هنگ‌کنگ اشاره کرد.
در هنگ‌کنگ، قانون منع دخانیات فقط خاص دانشگاه‌ها نیست، بلکه این قانون تمام مدارس، دانشکده‌ها، موسسه‌های آموزشی فنی، مراکز آموزش حرفه و فن و مراکز آموزش عالی را شامل می‌شود و آنها در منطقه عاری از دخانیات قرار گرفته‌اند. البته قوانین بسیار سختی در این اماکن حکمفرماست که با متخلفان برخوردی جدی می‌کند.
دریافت کننده :سولماز ظزیفی/ انتشار دهنده : زهره حاجیان
704/700
