زهره حاجیان - درست دراوج دید و بازدیدهای عید به دیدارش رفتیم وقتی رسیدیم مهمان ها کیپ تا کیپ سرسفره نشسته بودند وپس از اتمام غذا برای هم دعای خیرمی کردند جالب ترزمانی بود که همه ازاینکه این مرد ازخویشان و بستگان آنهاست خدا را شکرمی کردند .

روز اول فروردین سال 65 اسکله بهمنشیر کناررود اروند

نیروها رفته بودند تا ازایستگاه صلواتی کناراسکله آجیل و شیرینی عید بگیرند که هواپیمای عراقی به پایین ترین سطح زمین رسید و با راکت شلیک کرد خبر رسید که اسکله محمد رسول الله (ص) و لشگر 25 کربلا را زده اند گرد وغبار بلند شد چشم چشم را نمی دید یکی فریاد زد: شیمیایی زدند هر کس به سمتی می دوید ماسک ها را به صورت زدند و به سنگرها رفتند یکی با صدای بلند گفت : بچه ها بیرون بیایید شیمیایی نبود وهمه بچه ها سالم هستند. بازار روبوسی و تبریک عید گرم بود و نیروها با یک بغل آجیل و میوه و شیرینی به محل خدمت خود برگشتند.

وظیفه بخش تعاون انتقال پیکرشهدا از خط مقدم به پشت جبهه بود

اسمش را خوانده بودند ومسئولیت رساندن یخ وهندوانه و کره و...به خط مقدم را به پسر 18 ساله ای سپرده بودند که به تازگی از بخش تعاون به یگان نیروی دریایی منتقل شده بود و آموزش های لازم را برای راندن قایق دیده بود.

جانباز با بیان اینکه از 17 سالگی از مدرسه و بسیج مسجد حضرت صاحب الزمان (عج) به منطقه اعزام شده بود می گوید : در دوره اول با 12 نفر از بچه های مدرسه به جبهه اعزام شدیم ومن به عنوان نیروی پشتیبانی در بخش تعاون مشغول خدمت شدم .در ایام جنگ وظیفه تعاون انتقال پیکر شهدا از خط مقدم به پشت جبهه بود و من مسئول نوشتن اسامی ومشخصات شهدا در دفتری مخصوص بودم بعد از ثبت مشخصات ، به پیکر شهدا گلاب و کافورزده می شد و به معراج مادر منتقل و از آنجا به اهواز و برای تشییع به شهرهای خود فرستاده می شدند.

اوایل دیدن پیکرمجروح شهد ا برای نوجوانان و جوانان کم سن و سالی که در تعاون خدمت می کردند سخت بود.

صالح آبادی با بیان این مطلب می گوید: انجام کارهای انتقال شهدا کار سختی بود مخصوصا برای من و افراد کم سن و سالی که شاید تا آن روزجنازه ای با مجروحیت زیاد و قطع دست و پا و نداشتن سررا از نزدیک ندیده بودیم خیلی سخت بود و درکنار تالمات روحی از دست دادن شهدا کار را سخت ترمی کرد.

حال جانبازان و رزمنده ها خوش نیست

حاج آقا زهره وند پدر دو شهید و یک جانباز که با اشتیاق در جبهه ها خدمت می کرد را مامور کرده بودند تا پیکر یکی از فرماندهان را که میان دو سپاه جا مانده بود را به عقب منتقل کند.

صالح آبادی با بیان این مطلب می گوید: از نامردی دشمن همین بس که گاهی در پیکر های شهدا مین یا مواد منفجره می گذاشتند تا نیروهای ما به محض انتقال آنها کشته شوند و حاج آقا زهره وند مجبورشد تا با طناب پیکر فرمانده را به عقب منتقل کند.

او با اشاره به اینکه سال ها پس از پایان جنگ حاج آقا زهره وند را دیده بود می گوید: از اینکه این مرد بزرگ را در فرودگاه مهرآباد در حال مسافر کشی دیدم بسیار ناراحت شدم و صحنه های خدمت مردان بی ادعای جنگ در ذهنم رژه رفت!!

در ارائه طب سنتی و خدمت به مردم کمکم کنید

صالح آبادی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی و کارشناسی اقتصاد نظری دارد و در حال حاضر معاون پرورشی دبیرستان امیر المومنین(ع) در فاز یک شهر جدید پردیس است.

تنها خواسته این جانباز داشتن مکانی برای ارائه خدمات طب سنتی است

او با بیان این مطلب می گوید: تمام دوره های آموزشی و تکمیلی طب سنتی را زیر نظر مرکز تحقیقات حجامت ایران گذرانده ام و مدارک مربوطه را کسب کرده ام اما به دلیل نداشتن مکان شرایط لازم را برای ارائه آموخته های خود ندارم و بنا به توصیه مقام معظم رهبری برای توسعه طب سنتی و تاکید وزیر بهداشت برای این امر اگرمکانی در اختیارم باشد می توانم خدماتی را به مردم و همسایگان ارائه دهم .

مجروحیت با پروانه موتور قایق

پس از دوران آموزشی همراه گروهی از بچه ها به یگان دریایی افتادیم و بعد از آموزش های تخصصی 12 نفر انتخاب شدند و از بین آنها 9 نفرآموزش سکانداری دیدند و سه نفر به بخش فنی و رانندگی قایق رفتیم .

صالح آبادی با بیان این مطلب می گوید: پس از اینکه به گروهانی آموزش های لازم دریایی را دادیم قصد داشتم به مرخصی بیایم که فرمانده یگان گفت باید ازمسئول تامین اجازه بگیرید اما اوبه دلیل به شهادت رسیدن 4 تن از نیروهای خط مقدم اجازه نداد و گفت فعلا به خط مقدم برو و من با گروهان آموزش دیده به خط اعزام شدم ومسئولیت قایق یخ را به عهده گرفتم.

او در مورد نحوه مجروحیت خود می گوید: روز حادثه در حین برگشت از خط مقدم به همراه یک پاسدار وظیفه در نزدیکی تبوک (پشت جبهه) که آبراهه باریک می شد با یک قایق خودی برخورد کردیم و من به داخل آب پرتاب شدم و پروانه موتور قایق به سرم اصابت کرد و دچار آسیب دیدگی شدید سر و گردن شدم و پاسدار وظیفه ای که در قایق بود به زیر نیزارها افتاد و شهید شد و در همان حین هواپیماهای عراقی منطقه را بمباران شیمیایی کردند مرا از بیرون کشیدند و به دلیل خونریزی شدید به بیمارستان امام رضا (ع) هویزه منتقل کردند واز آنجایی که به کما رفته بودم مرا به اشتباه میان پیکرهای شهدا قراردادند اما یکی ازبستگان که در خط مقدم بود وخبر مجروحیت مرا شنیده بود و اطلاع داد که شهید نشده ام و سپس به بیمارستان شهید چمران اهواز و از آنجا به بیمارستان پارس تهران منتقل شدم و پس از 5 روز بیهوشی از کما در آمدم و مدت 80 روز در بیمارستان بستری بودم.

همسر جانباز: وقتی عشق باشد سختی معنی ندارد

همسر جانباز که باشی باید بسیاری از سختی ها را به جان بخری و با شرایط سخت بیماری همسرکنار بیایی .

"فاطمه شیخ نظری" همسر معلم جانباز در این مورد می گوید: زمانی که در زندگی عشق وجود داشته باشد سختی معنی ندارد ومن با علم به اینکه همسرم جانباز بود با او ازدواج کردم واز زندگی خود راضی هستم .

لطفا به مشکلات مدارس رسیدگی کنید

جانباز دفاع مقدس می گوید: مهمترین کار در هر کشوری ارتقای علم و دانش است و اگر به مشکلات و کمبودهای مدارس رسیدگی شود بسیاری از مشکلات رفع می شود همچنین مدارسی که در شهر پردیس وجود دارد و من در آنجا مشغول تدریس هستم مشکلات زیادی دارد که همه ریشه در فقر دارد و با رسیدگی به وضعیت دانش آموزان بیشتر مشکلات قابل حل هستتند.

منتشر کننده : زهره حاجیان

700700