به گزارش ایسکانیوز به نقل از روزنامه سبزینه،سال‌هاست که علاوه‌بر آلودگی هوا، آلودگی صوتی هم ‌میهمان ناخوانده شهر تهران شده است، این اتفاق به‌دلیل امواج ناخواسته‌ در شرایط مکانی و زمانی ویژه بر فعالیت موجودات زنده به‌ویژه انسان تاثیر گذاشته و می‌تواند عوارض متعدد جسمی، روحی و نیز اختلال در اعصاب شنوایی را حاصل شود.

اکثر مردم از وجود سر و صداها در اطراف محل زندگی خود ازقبیل رفت و آمد وسایل نقلیه موتوری، هلی‌کوپترها و هواپیماهایی که در بالای سر آن‌ها به پرواز در می‌آیند، دریل و مته‌های فشاری که برای کندن کوچه و خیابان استفاده می‌شود، همسایگانی که صدای رادیو، تلویزیون یا ضبط خود را بیش از اندازه زیاد می‌کنند، خسته شده‌اند؛ چراکه این سر و صداها نه تنها ناخواسته، بلکه غیر قابل پیش‌بینی و غیرقابل کنترل است.

بر اساس آمارهای به دست آمده واحد اندازه‌گیری آلودگی صوتی «دسی بل» است و آستانه تحمل گوش انسان در حدود ۱۳۰ دسی‌بل است. به همین دلیل انتشار صدا بسته به این‌که در محیط باز یا بسته صورت پذیرد رفتار متفاوتی دارد. آزمایش‌ها نشان می‌دهد صداهای با شدت ۱5۰-۱6۰ دسی‌بل موجب رنگ پریدگی، بالا رفتن فشارخون و کاهش درجه حرارت بدن می‌شوند و صداهای مداوم نیز عکس‌العمل‌هایی را مانند انقباض رگ‌ها در بدن ایجاد می‌کند.

شرایط محیطی تاثیر غیرقابل انکاری در چگونگی انتشار صدا دارد. گرچه انسان به سرو صدا عادت کرده؛ ولی در حقیقت آلودگی صوتی یک عامل خستگی بوده و ظرفیت کار انسان را چه در مشاغل فکری و چه در شغل‌های بدنی و ساده کاهش می‌دهد. آلودگی صوتی روی وضع روانی و روحی شخص اثر می‌گذارد و باعث اشکال در تطابق یافتن انسان با محیط کار وحتی اجتماعی و خانواده می‌شود که نتیجه آن کاهش بازده کار است.

بی‌شک اگر مدت زمان در معرض آلودگی صوتی قرار گرفتن افزایش یابد، می‌تواند موجب کاهش قدرت شنوایی شود و همچنین خطر ابتلا به امراض قلبی- عروقی را افزایش دهد؛ به‌عنوان نمونه چنانچه فردی طی ۸ ساعت به‌طور مداوم در معرض سروصدای بالای ۷۰ دسی‌بل قرار گیرد، فشار خون وی پنج تا ده میلی‌متر جیوه افزایش می‌یابد.

یکی از راهکارهای موثر در کاهش سرو صدای ناخواسته و آلودگی صوتی استفاده از گیاهان است. استفاده از گیاهان تنها برای کاهش تراز صدا در فرکانس‌های بالا موثر است، خاصیت پراکنده‌سازی امواج صوتی توسط پوشش گیاهی به‌مراتب بیش‌تر از خاصیت جذب کردن آن‌هاست در نتیجه درختان بلند با کاهش دادن سرعت باد، موجب عدم هدایت امواج صوتی به طرف شنونده می‌شوند و می‌توانند به‌عنوان عایق صوتی در مقابل آلودگی صوتی مورد استفاده قرار گیرند. بی‌تردید اقدامات صورت‌ گرفته برای کنترل آلودگی صوتی در سال‌های گذشته انگشت ‌شمار بوده؛ اگرچه نصب دیوار صوتی در برخی از بزرگراه‌های پایتخت و برنامه‌ریزی برای ادامه این‌ کار در دیگر بزرگراه‌ها یکی از اقدامات انجام شده در راستای کاهش آلودگی صوتی بوده اما کافی نیست.

شهریورماه سال گذشته، مهدی فغانی، مدیرکل مهندسی و ایمنی ترافیک سازمان حمل‌ونقل و ترافیک، با بیان این‌که آلودگی صوتی یکی از مهم‌ترین معضلات کنونی پایتخت محسوب می‌شود که سلامت روانی شهروندان را به مخاطره انداخته است، گفت: هم‌اکنون ۲۰ بزرگراه شهر تهران آلودگی صوتی دارند که باید برای نصب دیوار صوتی در برخی نقاط این بزرگراه‌ها اقدام شود. تا پایان سال 95، بالغ‌بر ۱۴هزار متر طول و ۵۵ هزار و ۳۰۰ مترمربع دیوار صوتی در بزرگراه‌های شهر تهران نصب شده است.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، درباره این‌که در کدام بزرگراه‌های تهران دیوار صوتی نصب شده یا قرار است نصب شود، گفت: بزرگراه صدر، کردستان و حکیم ازجمله نقاط تجهیزشده به دیوار صوتی شفاف هستند. با توجه به امکان‌سنجی‌های صورت گرفته، نصب دیوار صوتی در بزرگراه شیخ فضل‌الله، حدفاصل جناح تا ابتدای بلوار تیموری در هر دو سمت، بزرگراه حکیم ضلع شمال حدفاصل خیابان پیامبر(ص) تا پل عابر خروجی شهید ستاری، بزرگراه حکیم ضلع شمال حدفاصل سازمان برنامه تا بزرگراه شهید باکری، بزرگراه حکیم ضلع شمال حدفاصل شهید باکری تا تعاون، مسیر شرق به غرب بزرگراه آزادگان باند کندرو محله خلیج فارس، بزرگراه بسیج حدفاصل بزرگراه شهید محلاتی تا ۴۵ متری ده‌حقی، بزرگراه آزادگان ضلع شرقی حدفاصل شاهد تا شهید لشکری، بزرگراه شهید بابایی حدفاصل امام علی‌(ع) تا پل نیروی زمینی، بزرگراه کردستان جنوب به شمال خیابان‌های ۱۷ تا ۳۹ و ۲۳ تا ۲۷ و ۶۴ تا ۷۰ ازجمله مکان‌هایی هستند که در اولویت نصب دیوار صوتی قرار گرفته‌اند. براساس مصوبه شورای اسلامی شهر تهران در سال گذشته حد مجاز صدا برای روز و شب را به‌ترتیب ۵۰ و ۴۰ دسی‌بل به حریم صدمتر تعریف شد؛ اما میزان آلودگی صوتی در پایتخت، فاصله زیادی با این اعداد دارد. مطابق آخرین بررسی‌های صورت‌گرفته درباره وضع آلودگی صوتی پایتخت، آلوده‌ترین قسمت شهر‌ها از لحاظ آلودگی صوتی، مناطق مرکزی و پرترافیک هستند. مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این باره هم گفته بود که میزان آلودگی صوتی در مناطق مسکونی که در نزدیکی بزرگراه‌ها واقع شده‌اند، بین ۷۰ تا ۸۰ دسی‌بل بوده، این در حالی است که استاندارد آلودگی صوتی مناطق مسکونی در روز ۵۵ دسی‌بل و در شب ۴۵ دسی‌بل است.

آلودگی صوتی در مناطق شهری به‌عنوان یک مشکل بزرگ شناخته شده است. داستان آلودگی صوتی در کلان‌شهر تهران بعد از آلودگی هوا، یک مشکل بزرگ است که به آن توجه زیادی نمی‌شود. گفته می‌شود که وضعیت آلودگی صوتی پایتخت از مرز هشدار عبور کرده و اکنون در شرایط اضطرار قرار دارد و چنانچه به مانند آلودگی هوا برای آن چاره‌اندیشی نشود در آینده‌ای نزدیک به وضعیت بحران خواهد رسید.

این موضوع به‌قدری اهمیت یافته که اعضای شورای اسلامی ‌شهر تهران برای مقابله با معضل آلودگی صوتی برنامه عملیاتی کاهش آلودگی صوتی را تصویب کردند تا براساس آن اقدامات سرعتی جهت کنترل آلودگی صوتی پایتخت انجام شود. یکی از راه‌های جلوگیری از آلودگی صوتی در بزرگراه‌ها نصب دیوار صوتی است.

براساس اطلاعات به‌دست آمده در برنامه پنج ساله دوم شهرداری تهران پیش‌بینی شده که مساحت دیوار صوتی از شش هزار متر مربع در سال 1392 به پنجاه و شش هزار متر مربع در سال 1397 برسد. راه دیگر کنترل آلودگی صوتی در شهرها این است که فضای سبز را گسترش داد یا از پنجره‌های دوجداره استفاده شود.

مریم نادری، مدیر واحد پایش آلودگی هوا و صدای شرکت کنترل کیفیت هوا، عمده‌ترین منابع آلودگی صوتی در محیط‌های شهری را ناشی از تردد وسایل حمل و نقل عنوان کرد و گفت: توسعه شهری و ایجاد شریان‌های اصلی و بزرگراهی و البته ساخت و‌ساز و فعالیت‌های عمرانی بخشی از دلایل آلودگی صوتی در شهرهاست.

وی درباره تهیه نقشه تراز آلودگی صوتی مناطق شهر تهران افزود: شرکت کنترل کیفیت هوا با توجه به تجهیزات در اختیار و طبق مصوبه اتحادیه اروپا هر پنج‌سال یک‌بار نقشه‌های تراز صوتی مناطق را به روز می‌کند، که براساس اندازه‌گیری‌های صورت گرفته و اطلاعات به‌ دست آمده از تردد خودروها، توپوگرافی و وضعیت ساختمان‌ها، مدلی از تراز آلودگی صوتی مناطق طراحی می‌شود که نشان‌دهنده شرایط بحرانی مناطق و ارجاع آن به مقامات مناطق شهری است.

مدیر واحد پایش آلودگی هوا و صدای شرکت کنترل کیفیت هوا ادامه داد: در سال گذشته وارد برنامه جدیدی شده‌ایم که هر شش ماه یک‌بار نقشه‌های تراز آلودگی صوتی را به روز کنیم؛ اما به لحاظ کارشناسی پیش‌بینی می‌شود این اقدام چندان فایده‌ای بر میزان کاهش آلودگی صوتی نداشته باشد.

نادری یکی از راهکارهای کاهش آلودگی صوتی در مناطق مجاور بزرگراه‌ها و شریان‌های اصلی شهر را نصب دیوار صوتی دانست و گفت: نصب چنین دیواری فقط در محدوده بزرگراهی جایز است؛ اما در سایر نقاط شهر برای مصون ماندن از آلودگی صوتی، باید مبحث ١٩ مقررات ساختمان در ساخت و ساز‌ها رعایت شود.

مدیر واحد پایش آلودگی هوا و صدای شرکت کنترل کیفیت هوا با بیان این‌که منطقه ١٦ تهران، محدوده بزرگراه شهید تندگویان، از اولویت‌های اصلی و اولیه مدیریت شهری در نصب دیوار صوتی است، تصریح کرد: با توجه به تماس شهروندان منطقه ١٦ تهران و اندازه‌‌گیری‌های به‌عمل آمده، میزان تراز آلودگی صوتی این منطقه به‌علت تردد ماشین‌های سنگین در بزرگراه شهید تندگویان، وخیم است؛ اما مشکلات فنی موجود چون کم‌عرض بودن پیاده‌روهای مجاور بزرگراه و وجود معارض، فعلا شرایط نصب دیوار صوتی در این نقطه مهیا نیست و زمان نصب آن نیز قابل پیش‌بینی نیست.

دریافت کننده:زهرا پورعادل/انتشاردهنده:زهره حاجیان

700/703