به گزارش ایسکانیوز، ژانر وحشت در ایران، بسیار از سینمای دنیا عقب مانده است و شاید تعداد فیلم های سینمایی که در این گونه در سال ساخته می شود گاهی حتی صفر است. امسال 6 فیلم از سینمای وحشت در سی و پنجمین جشنواره فجر حضور دارد. دلیل اکران این نوع فیلم در جشنواره امسال، مهجور ماندن سینمای ترسناک در ایران عنوان شده است. از میان 6 فیلمی که در جشنواره نمایش داده می شود، یک اثر هم از ایران حضور دارد. «زار» عنوان فیلمی به کارگردانی نیما فراهی است که در ژانر وحشت ساخته شده است.
فراهی درباره مشکلاتی که سر راه تولید فیلم های ترسناک در ایران وجود دارد، به ایسکانیوز، گفت: مشکل که زیاد است، قصه های این نوع سینما هیجان زیادی دارند و از نوع و سبک لباس پوشیدن در سینمای وحشت تا محدودیت هایی که برای تعریف قصه فیلم داریم، همه بر سر راه فیلمساز وجود دارد از طرف دیگر بی تجربگی های که فیلمسازان در این ژانر دارند همه دست و پا گیر است.

او ادامه داد: برای بهتر شدن اوضاع سینمای وحشت در ایران نیاز به تکنولوژی و جلوه های ویژه داریم زیرا جلوه های ویژه معقوله اصلی سینمای تجاری و سینمای صنعتی است اما کمبود این ملزومات به این معنی نیست که نمی شود کار کرد و اگر قدری به آن اهمیت داده شود که بیشتر منظورم حمایت های دولتی است، می توان به آینده ژانر وحشت در ایران امیدوار بود.

وی افزود: یکی از نکاتی که در این نوع فیلمسازی وجود دارد این است که نباید خیلی به بازیگر چهره متکی باشد که در نتیجه فیلمی هم که بازیگر معروف نداشته باشد اکران قوی نخواهد داشت و سرمایه گذاران تمایلی برای همکاری در این نوع سینما ندارند به همین دلیل فکر می کنم حمایت دولت بسیار می تواند کمک دهنده باشد.

فراهی تاکید کرد: از طرفی هم اگر فیلمسازان شناخت بهتری نسبت به این ژانر داشته باشند راحت تر می توانند کارشان را ادامه دهند زیرا فیلمسازی دفاع مقدسی که ما داریم بسیار در تولید سخت تر از ژانر وحشت است برای همین فکر می کنم اگر حمایت از آن وجود داشته باشد راحت تر می توان فیلم های ژانر وحشت ساخت.

او با اشاره به تکنولوژی که در فیلم های ژانر وحشت وجود دارد، اظهار کرد: اگر سینما را به دو مقوله صنعت و هنر تقسیم کنیم، تکنولوژی مشخصا یکی از گزینه های واجب مساله صنعت سینما است. ما متاسفانه سینمایمان صنعتی نشده است، به خاطر اینکه ما تعداد سینماهایی که در اختیار داریم، کم است و ژانرهایی که در سینمای ایران وجود دارد محدود است و سرمایه گذاران علاقه ای ندارند در فیلم های خاص مشارکت کنند. اکثرا تجربه هایی که قبلا امتحان شده است را دوست دارند تکرار کنند. از طرفی مقوله سینمای وحشت به اصطلاح المان هایی دارد که نیاز به هزینه فراوان دارد، مثلا در مورد فیلم «زار» فقط در زمینه گریم یکی از شخصیت های فیلم، مبلغ بسیار زیادی برابر با دستمزد یک بازیگر بسیارحرفه ای هزینه کردیم برای اینکه 5 بار آن شخصیت گریم شود. با این حال ما بک شخصیت ترسناک اما امکان اکران فیلم وجود ندارد. چون فیلم بازیگر مطرح ندارد و این باعث میشود که سینماداران تمایلی به اکران نداشته باشند برای همین باز هم تاکید می کنم که نیاز زیادی به کمک دولت داریم.

کارگردان فیلم «زار» درباره داستان های فراوانی که در فرهنگ ایرانی وجود دارد و می توانند دستمایه ساخت فیلم هایی در ژانر وحشت باشند، گفت: مساله ای که وجود دارد این است که تاکنون شناختی روی ژان وجود نداشته، یعنی نسل قبل از ما که دهه پنجاهی هستند به اندازه ای که ما دسترسی به فیلم های روز دنیا داریم، نداشتند و این هم تقصیر آنها نبوده است چون در حال حاضر دسترسی به اطلاعات و فیلم های روز دنیا بسیار راحت است. اما قبول دارم که افسانه های محلی ترسناک زیادی داریم که ممکن است در کودکی مادبزرگ ها برایمان تعریف کرده باشند اما نیاز به کمک داریم زیرا این ژانر، گونه ای از سینما است که بدون کمک، حداقل الان امکان توسعه آن نیست. از همه اینها گذشته ما یکسری محدودیت های مذهبی داریم و به خاطر همین نمی توانیم روی مسائل متافیزیکی مانور دهیم.

او ادامه داد: کشور ما، انگلستان و کشورهای لاتین بیشترین قصه های ترسناک را دارند، حتی در قرآن هم اگر تامل کنیم یعنی از دین مان هم شروع کنیم تا قصه های باستانی که در فرهنگ ایرانی وجود دارد گذشته ما به متافیزیک بسیار گره خورده است از زرتشتیان گرفته تا مسلمانان داستان های ترسناک زیادی وجود دارد که می تواند بستر مناسبی برای ساخت فیلم در ژانر وحشت باشد. به همین دلیل قصه های بکر زیادی در ایران برای ساخت فیلم هایی در این ژانر مانده است که ساخته نشده اند.

نیما فراهی با اشاره به مشکلاتی که در زمان ساخت فیلم «زار» داشت، گفت: مشکلی که داشتم این بود که خیلی سخت بازیگران برای همکاری در این ژانر به کارگردان اعتماد می کنند که حضور داشته باشند چون تجربه های ناموفقی در این زمینه وجود داشته است و عوامل و مخصوصا بازیگرانی که می خواستم با من در این فیلم همکاری کنند بسیار سخت قبول کردند که حضور داشته باشند در واقع این مهمترین مشکل بود. اما مشکل بعدی این بود که عوامل پشت صحنه هم تجربه ای در ساخت این ژانر نداشته اند یعنی آنها هم مثل من این ژانر را کار نکرده بودند اما من چون فیلم زیاد فیلم می بینم این ژانر را خوب می شناسم ولی آنها این ژانر را خیلی نمی شناختند و یک مقدار این مساله از مشکلات بود برای ساخت «زار» بود.

او درباره کار کردن دوباره خود در این ژانر گفت: با توجه به مشکلات که بر سر راه تولید و اکران این نوع فیلم ها وجود دارد بعید می دانم که دوباره آن را تجربه کنم و فکر می کنم اگر هر کس دیگری جز آقای میرکریمی که دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر است در این مقام حضور داشت بعید می دانم که نمایش فیلم های ژانر وحشت اتفاق می افتاد. از اولین روز هم که این فیلم را ساختم برای این ساختم که در جشنواره های خارجی حضور داشته باشد چون در ایران امیدی به موفقیت آن نیست.

فراهی ادامه داد: مساله بامزه ای که درباره این فیلم وجود دارد این است که هر کسی که فیلم «زار» را می بیند؛ چه منتقد و چه از مسوولین در ابتدا بسیار تعریف می کند و من بعد از تعریف می پرسم که آیا فیلم شانسی برای اکران دارد؟! و می گویند نه، این موضوع بسیار دردناک است.
او درباره اکران فیلم در گروه «هنر و تجربه»، گفت: گروه هنر و تجربه با مدیریت آقای علم الهدی نظیر است و حمایت می کنند اما وقتی برای تولید فیلم سرمایه میلیاردی هزینه می شود و در گروه «هنر وتجربه» اکران شود توجیه اقتصادی ندارد.
خبرنگار: رضایی/ انتشار: رضایی
501501