به گزارش ایسکانیوز به نقل از روزنامه شهروند ، حسین احمدی، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان گلستان از نخستین کسانی است که به معدن واردشده جزییاتی ازعملیات امدادرسانی می‌گوید و اطلاعاتی ازشرایط معدن پس از انفجار می‌دهد. او از غلظت گازها و شرایط سخت درمعدن می‌گوید و این‌که عملیات امدادرسانی به چه شکل درحال انجام است.
امدادگران هلال‌احمر چه ساعتی وارد معدن زمستان یورت شدند؟
ساعت ١١ و ٥٥ دقیقه روزچهارشنبه ١٣ اردیبهشت ٩٦ به مرکز هماهنگی عملیات هلال‌احمر استان گلستان اطلاع‌رسانی شد.
انفجار دقیقا چه ساعتی اتفاق افتاده است؟
انفجار باید دقیقا ساعت ١١ و ٣٥ دقیقه اتفاق افتاده باشد، این براساس شنیده‌ها و مشاهدات است، چون اینجا سیستم ثبت ندارد و این شنیده‌ها نشان می‌دهد که حادثه دراین ساعت توسط عوامل محلی اطلاع‌رسانی شده است. بعد از آن، ما بلافاصله با یک فروند بالگرد و ١٥نفر تیم واکنش سریع، همراه با تشکیلات امدادی و وسایل آواربرداری و اکسیژن و دوقلاده سگ امدادونجات، پرواز را شروع کردیم و ساعت ١٢ و ٣٥ دقیقه دراین منطقه فرود کردیم.
کلا چه تعداد امدادگر به این منطقه اعزام شدند؟
١١٥نفر امدادگر و ١٥نفر هم فرماندهی عملیاتند، یعنی ١٣٠نفر.
درهمان ساعات اولیه چند نفر را نجات دادید؟
ما توانستیم ٦٩نفر را نجات دهیم، تعدادی از آنها کسانی بودند که قبل از انفجار قرار گرفته بودند، عده‌ای هم برای کمک رفته بودند.
پس یعنی درلحظه انفجار حدود ١٠٠نفر داخل معدن بوده‌اند؟
در لحظه انفجار نه، بعدا اضافه شده‌اند.
در آن لحظه چند نفر داخل بوده‌اند؟
حدسمان این است که حدود ١٥نفر برای کمک رفته‌اند و بقیه عواملی بوده‌اند که یا درحال بردن واگن‌ها بودند یا تعویض شیفت می‌کردند یا کارهای دیگر.
خوب آنها چه تعداد بودند؟
تعداد کل افراد چیزی درحدود ٦٩نفر بود که از این تعداد به دلایل شرایط خاص پیش آمده، ١٢نفر را با یک بالگرد و یک سورت پرواز به بیمارستان‌ها فرستادیم و حدود ٢٠نفر درمحل درمان شدند.
گفته می‌شود امدادگرانی که در مرحله اول وارد معدن شدند، دچار مسمومیت و خارج شدند. شما این موضوع را تایید می‌کنید؟
شاید خود من از نخستین افرادی هستم که به معدن وارد شدم. خوب طبیعتا من هم دچار حالت‌های مسمومیت شدم ولی اینطور نبود که امدادگرها بروند و با مسمومیت شدید برگردند یا بیمارستانی شوند، اما طبیعی است که ما داریم درجایی کار می‌کنیم که انباشتگی گاز منواکسیدکربن و متان وجود دارد و عادی است که افراد دچار یک‌سری عوارض بشوند، با این حال معمولا با یک اکسیژن تراپی ساده حالشان خوب می‌شود. دراین حادثه، عوامل امدادرسانی هم که همکاران همین عزیزان هستند، وقتی برای کمک رفتند، دچار مسمومیت‌هایی شدند؛ چون آنها امکانات ما را ندارند. تیم اولی که از ما وارد شد، با اکسیژن رفت، چون ما می دانستیم آن داخل چه خبر است.
موضوع دیگر این است؛ کارگران معدن که درحال کمک هستند، می‌گویند خود معدنچی‌ها بهتر می‌توانند درمعدن فعالیت کنند و افراد احتمالا زنده را نجات دهند. آنها می‌گویند اگر کار امدادرسانی به آنها واگذار شود، کار سریع‌تر پیش خواهد رفت.
پیداست که کار معدن یک کار تخصصی است. این هم مشخص است که انباشتگی گاز متان و منواکسیدکربن باعث خفگی این عزیزان شده است. وقتی ما ورودی معدن را تست کردیم، دیدیم که ٥٨٠ پی‌پی‌ام گاز منواکسیدکربن وجود دارد و این یعنی آن داخل بالای هزار بوده است. اگر غلظت گاز منواکسید کربن بالای ٣ باشد، فرد را خفه می‌کند، هرچند ٣ با هزار فاصله زیادی دارد.
پس با این حساب کارگرها همان لحظه اول فوت کرده‌اند.
بله. گاز متان خاصیت انفجاری دارد، اکنون با انفجار و ریزشی که صورت گرفته، آنها محبوس شده‌اند و طبیعی است که این کار تخصصی متخصصان معدن است. وقتی که ما می‌خواهیم ماشینی را از زیر آوار بیرون بیاوریم، با جک این کار را می‌کنیم اما درمعدن باید با وسایل غیربرقی کار کرد. درمعدن حتی موبایل و باتری نمی‌توان برد، چون نباید وسایل همراهت خاصیت جرقه‌زنی داشته باشد.
پس چرا عملیات بعد ا چند ساعت متوقف شد؟
به دو دلیل، یکی ریزش و محبوس‌شدن و یکی انباشتگی گاز متان. این معدن درنقطه ١٠٣٠متری در سه نقطه ریزش کرده است.
دلیل اصلی ریزش چه بوده است؟
موضوع مشخص این است که درمعدن انباشتگی گاز متان وجود داشته و اتفاقی افتاده که باعث شعله‌ورشدن و انفجار شده است. شاید نیاز باشد که یکی، دوماه در این‌باره کار انجام شود تا دلیل اصلی انفجار مشخص شود.
درحال حاضر چه تعداد امدادگر داخل معدن مشغول امدادرسانی هستند؟
امدادگران هلال‌احمر در امر آواربرداری کار پشتیبانی را انجام می‌دهند، یعنی کار آبرسانی و تغذیه افراد و امدادرسانی مصدومان. درحال حاضر، حدود ٢٥نفر از افراد ما درمحل مستقر هستند. گروهی ١٢نفره و گروهی ٢٠نفره هم تیم متخصص معدن از چهار استان به محل اعزام شده‌اند. به‌علاوه همکاران کارگرانی که در معدن حبس شده‌اند نیز، نزدیک به ٣٠نفر هستند. اکنون ٥٠ تا٦٠نفر در داخل معدن هستند و همه اینها درحالی است که کارکردن در داخل معدن خیلی سخت است و بعد از هر دوساعت باید نیم‌ساعت استراحت کرد.
بعضی ازخانواده‌ها و همکاران این کارگران می‌گویند که از هلال‌احمر خواستیم به ما تجهیزات بدهند تا برای نجات کارگران وارد معدن شوند اما هلال‌احمر این اجازه را به آنها نداده است.
به هرحال، این تجهیزات متعلق به امدادگران هلال‌احمر است و طبق قانون آنها نمی‌توانند تجهیزات‌شان را به بقیه بدهند، چون اگر هر اتفاقی بیفتد، امدادگر باید جواب دهد. ما باید الان این را بررسی کنیم که چرا از قبل تهویه درست وجود نداشته است. یکی ازکسانی که آن داخل بوده، کپسول اکسیژن داشته ولی بازهم از بین رفته است، بزرگترین سوال این است که کی رفته و چرا با وجود کپسول فوت کرده است، او چطوری رفته داخل؟ کپسول زمان دارد و اگر من با آن به داخل بروم، دقیقا می‌دانم کی باید برگردم. من ٧٠متر اول را رفتم ولی دیدم فضا خیلی خطرناک است و سریع برگشتم و دیگر اجازه ندادیم کسی بدون کپسول وارد شود، چون اگر مدیریت نمی‌شد، ٥٠نفر همان ابتدا از بین می‌رفتند، روز اول همه می‌خواستند بروند داخل. خیلی‌ها هم همان اول با دعوا رفتند داخل.
دریافت کننده :سولماز ظریفی/ انتشار دهنده : زهره حاجیان
704/700
