به گزارش ایسکانیوز به نقل از روابط عمومی و امور بین المللی سازمان زیباسازی شهر، هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران به همت سازمان زیباسازی شهر تهران در برج میلاد در حال برگزاری است . این سمپوزیوم تا 24 اردیبهشت‌ماه از ساعت 10 تا 18 همه روزه میزبان علاقمندان به هنر است.
بخشی از قلب و روحم را در اثری برای تهران خواهم گذاشت
هنرمند کشور لتونی با اشاره به فضای مثبت هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: زمانی که من از تهران بروم، قطعا بخشی از قلب و روح خودم را در قالب اثر هنری داخل تهران خواهم گذاشت زیرا تهران و مردم ایران را بسیار دوست داشتنی دیدم.
پائولز جوانزمنس، هنرمند کشور لتونی فضای ایران را بسیار دوست داشتنی خواند و در این باره گفت: من تا پیش از آمدن به ایران درباره این کشور در گوگل بسیار جستجو کردم و دیدم که در آنجا بسیاری از توریست‌ها نوشته‌اند که مردم ایران بسیار مهربان، مهمان‌نواز و دوست داشتنی هستند و با آمدن به ایران دیدم که واقعا اینگونه است.
وی افزود: وقتی به ایران آمدم از این مهربانی ایرانیان بسیار لذت بردم و این کاملا درست است و من فکر می‌کنم بسیار خوش شانسم که از این اتمسفر دیدن کرده‌ام و فرصت بازدید از ایران را به دست آورده‌ام. وقتی وارد فرودگاه شدم برای من بسیار جالب بود که مردم ایران اینقدر آرام هستند و اساسا رفتارهای عصبی و نگران وجود نداشت، لذا بسیار از حضور در این کشور خوشحالم.
این هنرمند درباره شکل و محتوای اثر «وحدت» که در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران در حال اجراست، اظهار کرد: موضوع اثر من وحدت است زیرا من معمولا زیاد درباره روابط بین مردم و طبیعت می‌اندیشم. در واقع ایجاد ارتباط بین انسان‌ها و طبیعت در این اثر مد نظر من است زیرا این دو باید با یکدیگر رابطه دوستانه‌ای برقرار کنند. متاسفانه می‌بینیم که انسان‌ها در حال آسیب زدن به طبیعت هستند و این بسیار ناراحت‌کننده است لذا من سعی کردم که در این اثر بیان کنم که انسان‌ها باید به مساله طبیعت بیش از پیش احترام بگذارند و آن را دارای ارزش بدانند.
جوانزمنس تصریح کرد: در واقع منظور من این است که انسان‌ها باید با طبیعت ارتباط قلبی برقرار کنند اما متاسفانه کسانی هستند که به خاطر منافع تجاری خود در حال آسیب زدن به طبیعت هستند.
وی فضای تهران را مثبت ارزیابی کرد و گفت: وقتی در حال آمدن به محل هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران بودم، فضای شهری و نوع نظم و ترتیب تهران را دیدم که به نظر من بسیار جذاب بود و اقدامات بسیار خوبی به خصوص در مورد فضاهای سبز آن ایجاد شده که برای من بسیار جذاب است، زیرا به طور مشخص نشان می‌داد که سعی زیادی برای ایجاد زیبایی در این بخش‌ها انجام شده است. این موضوع نشان می‌دهد کارها کاملا با عشق انجام شده است لذا من فکر می‌کنم هر احساس مثبتی که به طبیعت داده شود بازخورد مثبتی را به سمت انسان‌ها باز می‌گرداند که بسیار مهم است. به این معنا که اگر به طبیعت عشق نشان داده شود، طبیعت نیز آن را به سمت شما باز می‌گرداند.
این هنرمند مجسمه‌ساز در خصوص فرم اجرایی اثر خود در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران توضیح داد: قصد دارم که بخشی از سنگی که در اختیار من است را به شکلی بکر باقی بگذارم تا نماینده طبیعت بکر باشد اما در بخش دیگر سعی کردم ارتباطات طبیعت با انسان را در اثر با فرم‌های خاص به ترسیم بکشم. من در شهر ریگا (پایتخت کشور لتونی) خانه‌ای دارم که در کنار درختان و رودخانه است لذا از آنجایی که به زیبایی طبیعت بسیار باور دارم برای محل کار خودم سقفی مد نظر قرار نداده‌ام تا این چشم‌انداز زیبا دستخوش تغییر نشود زیرا این زیبایی‌ها بسیار حساس است لذا نباید طبیعت را در حاشیه قرار دهیم.
جوانزمنس سطح هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران را بسیار مثبت خواند و در این باره اظهار کرد: تهران بسیار زیباست به خصوص محلی که برای سمپوزیوم در نظر گرفته شده، فوق‌العاده تاثیرگذار است. با اینکه من در بیش از 20 سمپوزیوم بین‌المللی حضور داشته‌ام اما معتقدم که این فضا چیز متفاوتی است. البته در بدو امر من با خودم می‌گفتم که این سمپوزیوم نیز قرار است که مانند سایر برنامه‌ها شود اما وقتی چند عکس از این فضا را برای همسرم فرستادم او از زیبایی این نقطه احساساتی شد و گریه کرد لذا من فکر می‌کنم که این فضا، کوه‌ها و نمای تهران بسیار زیبا و تاثیرگذار است و برای من یک تجربه متفاوت به شمار می رود.
وی ادامه داد: به نظر من گروه و تیم مدیریت هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران بسیار عالی است زیرا همه چیز به شکل بسیار خوبی سازماندهی شده است، به نحوی که ما از روز نخست توانستیم کار خود را شروع کنیم زیرا ابزارها و امکانات کاملا آماده بود و با وجود حضور هنرمندان متفاوت و سبک‌های گوناگون همه چیز به نحوی مدیریت شده بود که بتوانیم کار کنیم. این در حالی است که چنین مدیریت و امکاناتی در بسیاری از سمپوزیوم‌های دنیا نیست.
این هنرمند افزود: من در سمپوزیوم مصر حضور داشتم که دارای مشکلات زیادی بود لذا وقتی یک هنرمند مدام با مشکلات رو به رو هست نمی تواند به خوبی کار کند لذا اثر اجرایی در نهایت شکل و فرمی که هنرمند مد نظر دارد را نخواهد یافت.
جوانزمنس درباره دلیل انتخاب سنگ گرانیت برای اجرای مجسمه در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: سنگ گرانیت عشق من است و همیشه با آن کار کرده‌ام. در واقع شوق و اشتیاقی که من برای این سنگ دارم بسیار خاص است به نحوی که عشق به این سنگ نظیرعلاقه به عزیزترین فرد زندگی من است.
وی تاکید کرد: وقتی نخستین بار در سمپوزیوم تهران سنگ گرانتیت را زیر پرچم کشورم دیدم بسیار احساساتی شدم و هنوز هم یادآوری این لحظه مرا احساساتی می‌کند و فکر می‌کنم مردم ایران بسیار خوش شانس هستند که مسئولان تهران تا این حد به هنر اهمیت می‌دهند و سمپوزیومی را در راستای رشد و زیبایی شهر ترتیب می‌دهند.
این هنرمند بیان کرد: زمانی که من از تهران بروم، قطعا بخشی از قلب و روح خودم را در قالب اثر هنری داخل تهران خواهم گذاشت زیرا تهران و مردم ایران را بسیار دوست داشتنی دیدم.
جوانزمنس در خصوص حضور دانشجویان در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: حضور دانشجویان ایده فوق‌العاده خوبی است و این بسیار مهم است که چنین ایده‌ای اجرا می‌شود زیرا سبب می‌شود که این گروه مواردی را که امکان یادگیری آن در دانشگاه و مراکز آموزشی نیست، بیاموزند؛ لذا این سمپوزیوم یک فرصت ویژه برای تجربه‌ای عملی است و خوشحالم که این ایده را در سمپوزیوم تهران می‌بینم.
مجسمه‌‌های هنرمندان ایرانی دارای طعمی از جنس فرهنگ کهن آنهاست
هنرمند ترکیه‌ای با اشاره به کیفیت بالای هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران در این باره گفت: واقعا هیچ چیز منفی و بدی درباره شرایط سمپوزیوم تهران وجود ندارد زیرا در این رویداد از امکانات اولیه و ابزارها گرفته تا سنگ همه چیز در بهترین حالت قرار دارد ضمن اینکه مدیریت و سازماندهی بسیار عالی است و این برای من باعث افتخار است که توانستم بخشی از این سمپوزیوم شوم.
اومیت تورگای درگون، مجسمه‌ساز کشور ترکیه درباره اجرای اثر «تحول» در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: در دوره قبل سمپوزیوم من اثری را در راستای گرمایش جهانی زمین ارائه کردم لذا در این دوره سعی کردم تفاوتی ایجاد کنم؛ به همین خاطر برخلاف دوره قبل که اثرم به شکل افقی بود، اثری را به شکل عمودی ارائه کردم.
وی افزود: مفهومی که من در این اثر می‌خواهم ارائه کنم، بیشتر تحول بشری است؛ در واقع من می‌خواهم عدم پایان‌پذیری را ارائه کنم که البته منظور من در آن نبود مرگ نیست، زیرا قطعا هر چیزی در این دنیا سرانجام مرگ و پایانی دارد اما آنچه که من می‌خواهم بیان کنم، این است که ما در این دنیا ماموریت و هدف خاصی را دنبال می‌کنیم. در واقع ما حتی از کوچکترین چیزهایی که در این زمین وجود دارند نظیر: گیاهان، حیوانات کوچک و ... روزی از بین می‌روند اما همه ما وقتی از این دنیا می‌رویم نیز در روند زندگی موثر هستیم مانند جسم ما که در زمین گذاشته می‌شود و به آن سود می‌رساند.
این هنرمند کشور ترکیه تصریح کرد: آنچه در این اثر مد نظر من بود، توجه به نکاتی نظیر: گرمایش جهانی زمین، ارتباطات نادرست، جنگ و کشتار مردم از جمله عواملی است که قطعا بر روند زندگی ما و بر زمین اثرگذار است. در واقع از آنجایی که ما به این دنیا آسیب وارد می‌کنیم، به خودمان نیز آسیب وارد می‌شود.
تورگای درگون ادامه داد: من در اثر خودم سعی کردم، بیان کنم که با وجود آسیبی که ما به این زمین وارد می‌کنیم در نهایت این زمین است که برنده می‌شود لذا من در بخش‌هایی از اثرم سعی کردم آب شدن بخش‌هایی را به قصد نشان دادن گرمایش زمین تصویر کنم تا نشان دهم که نسل بشر در حال آسیب زدن به زمین هستند.
وی افزود: هدف نهایی که دوست دارم در این اثر به آن دست یابم این است که بیان کنم ما هر چه برای از بین بردن زمین تلاش کنیم باید بدانیم که زیر این سطح زمین سیستم قوی دیگری وجود دارد که در نهایت ماندگار است. من در فرم خودم بخش‌هایی را با استحکام زیاد نشان دادم تا نشان دهم که در نتیجه زمین برنده این جنگ است واین در واقع همان عدم پایان پذیری است که مد نظر من است لذا مفهوم نهایی من این است که ممکن است، نژاد بشر روزی به خاطر این رفتارهای نادرست از بین برود اما این دنیا همچنان پابرجاست.
این هنرمند مجسمه‌ساز، در خصوص بازخورد اثر خود در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: در مورد اثر قبلی که در سمپوزیوم تهران داشتم باید بگویم که عموما بازخورد مثبتی داشتم اگر چه که انتقادات را نیز بسیار دوست داشتم زیرا این دیدگاه‌ها سبب می‌شود که در جهت بهبود اثرم گام بردارم. البته این بدیهی است که بسیاری از مردم عملا ایده خاصی از مفهوم درونی یک اثر ندارند و عموما ارتباطات آنها بر مبنای ذهن و احساس آنهاست؛ زیرا کمتر ممکن است که فلسفه ذهنی و دیدگاه هنرمند را بشناسند. وقتی با این قشر صحبت می‌کنم و ذهنیت اثرم را بیان می‌کنم بسیار برای‌شان لذت‌بخش است زیرا آنها متوجه اعتراض نهفته در دل اثر من می‌شوند و این بسیار خوب است.
تورگای درگون سطح هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران را حرفه‌ای خواند و در این باره اظهار کرد: این دومین باری است که من به تهران آمده‌ام و در سمپوزیوم شرکت می‌کنم و برای این موضوع بسیار خوشحالم زیرا تجربه نخست من از این سمپوزیوم بسیار خوب بود.
وی ادامه داد: در بسیاری از سمپوزیوم‌هایی که ما حضور داریم، فضا کاملا نمایشگاهی است اما در ایران یک چیز متفاوت وجود دارد زیرا مردم و بازدیدکنندگان به حدی مشتاق و کنجکاو هستند که من از آن بسیار لذت می‌برم. یکی از مسائلی که باعث خوشحالی من می‌شود این است که مردم ایران بسیار مودب و مهربان هستند و رفتار دوستانه‌ای دارند البته مدت زمان سمپوزیوم اندک است زیرا من دوست دارم که باز هم به ایران بازگردم و دیگر نقاط کشور را ببینم و با شهرها آشنا شوم.
این مجسمه‌ساز کشور ترکیه افزود: واقعا هیچ چیز منفی و بدی درباره شرایط هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران وجود ندارد زیرا در این رویداد از امکانات اولیه و ابزارها گرفته تا سنگ همه چیز در بهترین حالت قرار دارد ضمن اینکه مدیریت و سازماندهی بسیار عالی است و این برای من باعث افتخار است که توانستم بخشی از این سمپوزیوم شوم.
تورگای درگون، هنرمندان ایرانی را با استعداد خواند و در این باره بیان کرد: به نظر من هنرمندان ایرانی بسیار با استعداد هستند و این استعداد را نه تنها در سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران بلکه در تمام دنیا به اثبات رسانده‌اند زیرا هنر آنان دارای یک طعم و سلیقه خاصی است که برگرفته از فرهنگ خاص و کهن ایران است. فکر می‌کنم از آنجایی که ایرانیان بیش از سه هزار سال عقبه و تاریخ دارند لذا فرهنگ آنان الهام گرفته از این ریشه عمیق است که در آثار آنان کاملا دیده می‌شود لذا آثار آنها بسیار خوب خلق می‌شود البته این بدان معنا نیست که همه اینگونه هستند اما اکثر هنرمندان ایرانی اینگونه‌اند.
وی درباره ایده حضور دانشجویان در کنار افراد حرفه ای در هشتمین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران گفت: ایده استفاده از دانشجویان در سمپوزیوم، فکر بسیار خوبی است زیرا سبب می‌شود که آنها مورد حمایت قرار گیرند. در واقع این سمپوزیوم سبب می‌شود که جوانان در کنار افراد بین‌المللی قرار گیرند، که هر کدام بیش از چندین سمپوزیوم بین‌المللی را در کارنامه خود دارند لذا این تجربه به آنان منتقل می‌شود.
این هنرمند تصریح کرد: در واقع این اقدام سبب آموزش تکنیک به این دانشجویان می‌شود و یک اقدام بسیار مثبت است. به نظر من همین حضور ما در ایران، خود نوعی انتقال تجربه را در خود دارد زیرا ما بخشی از فرهنگ ایران را در این اقدام می‌آموزیم لذا این سمپوزیوم اتفاق مثبتی در راستای انتقال تجربه و همان عدم پایان ناپذیری است؛ زیرا ایده ما پس از رفتن این ایران نیز در قالب آثار ما درون ایران ماندگار است.
دریافت کننده: بخشی پور/
502
