به گزارش ایسکانیوز به نقل از ایسنا، محمد تاجران جهانگرد جوان ایرانی است که با همکاری خانه کودک سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان به برگزاری طرحی با نام "ما به درختان نیازمندیم" اقدام کرده است که طی آن تسهیل‌گرانی برای هدایت کودکان در جهت آشنایی با طبیعت تربیت می‌شوند تا ارتباط بین کودکان و طبیعت از سنین پایین صورت گیرد. او تاکنون به 51 کشور دنیا سفر کرده و در طی این سفرها که 10 سال به طول انجامیده، به معرفی این طرح پرداخته است.
ایده اولیه این طرح از چه زمانی و چگونه به ذهن شما رسید؟
این طرح ایده‌ای است که من در طی 10 سالی که با دوچرخه به دور دنیا سفر می‌کنم، پیگیر آن بوده‌ام. طی این سال‌ها به مدارس می‌رفتم و کلاس‌های آموزشی برای کودکان داشتم.
هدف از اجرای طرح "ما به درختان نیازمندیم" چیست؟
هدف اصلی این است که بچه‌ها به طبیعت علاقه‌مند شوند و به آن احترام بگذارند. حیات ما در گروی حیات طبیعت است، کودکان نیاز دارند تا یاد بگیرند که با احترام بیشتری با طبیعت برخورد کنند و به‌نوعی بالا بردن آگاهی کودکان نسبت به این موضوع پیگیری و دغدغه من بوده است.
انجمن ما به درختان نیازمندیم از چه زمانی تشکیل شد؟
در این ده سال به 51 کشور سفر کرده‌ام در بیش از 180 مدرسه کارگاه آموزشی داشتم. سال 2014 انجمنی را در سوئیس با این عنوان تشکیل دادم. در این انجمن سعی داریم با اعضای انجمن، شبکه‌ای در دنیا تشکیل و به کودکان آموزش دهیم.
به چه دلیل ایران به‌عنوان اولین کشور تربیت کننده تسهیل‌گر برای این طرح در جهان انتخاب شد؟
طی بررسی‌های ما قرار بر این شد، در یک کشور این طرح را به‌عنوان نمونه و پایلوت انجام دهیم و کاری که در این کشور تجربه شود به‌عنوان مبنای کار در نظر بگیریم. با توجه به اینکه ایرانی هستم و برای من مهم بود که این کار از ایران به کشورهای دیگر صادر شود تصمیم گرفتیم که کار را از ایران آغاز کنیم و در ایران به یک الگو برسیم.
شروع طرح در ایران به چه صورت بود؟
چند ماه پیش پایه‌گذاری این انجمن در ایران صورت گرفت، یکی از پایگاه‌های ما اصفهان است که در آن تسهیل گران در حال آموزش دیدن هستند. تسهیل‌گران به مدرسه‌ها می‌روند و این مدل را آموزش می‌دهند.
چه شیوه آموزشی برای آن طرح در نظر گرفته شده است؟
کاری که من می‌کنم به‌صورت تک جلسه است، اما تسهیل‌گران دوره‌های 8 جلسه‌ای را برای بچه‌ها برگزار می‌کنند، گفتگوهایی بین بچه در زمینه طبیعت و محیط زیست به وجود می‌آید و تسهیل گران وظیفه هدایت و مدیریت گفتگو و ارتباطی که بین بچه‌ها صورت می‌گیرند را بر عهده دارند، کودکان با گفتگوهایی که بین آن‌ها پیش می‌آید به پاسخ می‌رسند و به ارزش‌های طبیعت پی می‌برند.
شیوه آموزش تک جلسه‌ای شما چگونه است؟
زندگی من به نوعی برای بچه‌ها جذاب است، این موضوع که فردی با دوچرخه به کشورهای مختلف سفر کند می‌تواند توجه کودکان را جلب کند. وقتی بچه‌های می‌بینند کسی به کشورهای مختلف سفر کرده راحت‌تر ارتباط برقرار می‌کنند و دوست دارند با انگیزه و صحبت‌ها و فکرهای او آشنا شوند. من از این فرصت استفاده می‌کنم تا بچه‌ها علاقه‌مند شوند.
امروز کودکان ایرانی تا چه میزان با طبیعت آشنا هستند؟
واقعیت این است که در مباحث آموزشی ایران به‌صورت ریشه‌ای روی این موضوع کار نمی‌شود و این نیاز امروز در تمام کشور احساس می‌شود که کودکان باید بیشتر با طبیعت آشنا شوند. کلاس‌ها و برنامه‌های طرح ما به درختان نیاز داریم کمی تخصصی‌تر و جذاب‌تر است و سبب می‌شود تا کودکان این نیاز را درک کنند و این امر به فرهنگ کشور تسری پیدا کند. افراد آموزش دیده می‌توانند در هدایت کودکان در این مسیر موفق عمل کنند.
این طرح اکنون در چه مرحله‌ای به سر می‌برد؟
امروز ما مشکل عدم آگاهی داریم و ارزش‌های طبیعت به خوبی شناخته شده نیستند، تمام تلاش ما بر این است که ساختارهایی ایجاد کنیم تا روش‌های آموزشی مدون این طرح مشخص شود. تسهیل‌گرانی که امروز در حال آموزش هستند از سال تحصیلی آینده به مدارس می‌روند و کار خود را آغاز می‌کنند.
تجربه ثابت کرده است طرح‌هایی که سعی دارند تا ریشه‌ای با موضوعات برخورد کنند در طولانی مدت موفق‌تر بوده‌اند، ما به درختان نیاز داریم نوید آینده‌ای را می‌دهد که انسان‌ها از صمیم قلب طبیعت را دوست دارند و به آن احترام می‌گذارند. به راستی دوستی با طبیعت می‌تواند دوستی با زندگی سالم باشد.
دریافت کننده:زهرا پورعادل/انتشاردهنده:زهره حاجیان
700/703
