به گزارش ایسکانیوز ،اصغر محمدی فاضل کارشناس محیط زیست در یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: تنوع، پایه و اساس زندگی و ستون پایداری زیست بوم ها است و معیشت و توسعه پایدار در بسیاری از حوزه های اقتصادی همچون کشاورزی، دامداری، جنگلداری، شیلات، گردشگری و صنایع و خدمات وابسته مدیون گوناگونی اجزای طبیعی جامعه حیاتی است. به همین دلیل کارشناسان محیط زیست تاکید دارند که کنترل روند تخریب طبیعت و توقف روند از دست رفتن تنوع زیستی، نظام های سیاسی و مدیریتی را در حکمرانی مطلوب برای توسعه معیشت و رفاه تضمین می کند. از طرفی، تهدیداتی که منجر به تخریب زیستگاه‌ها به اشکال مختلف نظیر برداشت بیش از حد از گونه‌ها و معرفی گونه‌های غیر بومی می شود، اجزای مختلف تنوع زیستی و ارزش‌های اقتصادی آن و در نتیجه پایداری سرزمینی را تهدید می کند.

در سپهر سیاسی ایران نیز یکایک افراد جامعه ایرانی، روز جمعه آرای خود را برای تشکیل سازوکاری مقتدر، تاثیرگذار و عملگرا و به امید ایجاد زیستگاهی قابل قبول در مقیاس امروزی، به صندوق ها سپردند و انتظار بر این است که دولت و شوراهای منتخب، با فاصله گرفتن از برخی «شعارها و وعده های خوب» دوران «نامزدی»، و باتوجه به الزامات و محدودیت های قانونی و مالی و اداری موجود کشور، خود را برای تامین مطالبات عمومی آماده کنند.

از سوی دیگر مردم نیز باید توجه داشته باشند که تصمیم گیری ها در یک دولت یا ساختار شورایی نیازمند تعامل برای اجماع و اقناع سایرین است و تحقق بسیاری از ادعاهای فردی و نطق های انتخاباتی در عمل آسان نخواهد بود. حمایتی که در اختیار منتخبین قرار می گیرد باید واقع بینانه و منصفانه باشد تا اثرات بلند مدت ناهمگونی توقعات و توانایی ها، سرخوردگی اجتماعی از مشارکت را به دنبال نداشته باشد.

محیط زیست کشور این خطای راهبردی را در دو دهه اخیر بارها تجربه کرده که وعده های غیر عملی و ایجاد توقعات غیر اجرایی در میان جامعه، نه تنها تاریخ مصرف کوتاهی دارد بلکه توفیقات احتمالی آتی را هم در چشم مردم بی ارزش جلوه خواهد داد و به همین دلیل رویکرد توجه به تنوع سلیقه ها، افزایش مشارکت اجتماعی، ارتقای آگاهی های فردی و عمومی، تشویق به پرسشگری، مطالبه توقعات منطقی و واقع گرایی به جای رویاپردازی در عرصه حفاظت از محیط زیست موفق ظاهر شده است.

بدون تردید، لازم است همه دستگاه‌های دولتی و عمومی، حفاظت از تنوع زیستی را سرلوحه کار خود قرار دهند ولی باید توجه داشت که مراقبت از تنوع زیستی تنها وظیفه یک سازمان یا دولت یا شورا نیست و سهم اصلی آن بر عهده جامعه است.

دریافت کننده : زهرا پورعادل / منتشر کننده : زهره حاجیان

703/700