عبدالجبار کاکایی ترانه سرا در گفت و گو با ایسکانیوز در ارتباط با تیتراژ سریال رمضانی "نفس" گفت : در مورد جزئیات انتخاب خواننده من اطلاعی ندارم اما اینکه چه گروهی این کار را جمع کرد همان گروهی که ارمغان تاریکی و پروانه سریال های قبلی جلیل سامان را جمع آوری کرده بود، به هر حال ظاهرا پیشنهاد خود آقای جلیل سامان بود که اهنگسازی این قطعه توسط آقای فرید سعادتمند باشد و آقای سعادتمند پیشنهاد داده بودند که شاعرش من باشم و در مورد آقای اصفهانی هم فکر می کنم که این پیشنهاد گروه بود.

وی افزود :اصولا همه ترانه ها مناسبتی هستند هر ترانه ای که گفته میشود، منتها از مناسبتی مقصود این است که یک وقت هایی اقتضای حال آدم است و یک وقتی از بیرون هم تلنگری به آدمی می خورد.

کاکایی گفت : پیشنهاد این کار شد و کلیاتی از فیلم هم برای من نقل شد و پرسش هایی که به هر حال لازم است که شاعر از متن سریال داشته باشه و با شخصیت ها آشنا شود و اینکه ترانه ها را از زبان کدام شخصیت بیان کند که بیشتر با فیلم هم خوانی داشته باشد و دیگر شگردهایی که باید در یک ترانه باشد مثل موضوع یا سوژه لو نرود و یا مثلا جوری باشد که شنونده با ترانه همراه شود و تا قسمت آخر سریال همراه بماند اینها نکات فنی است که باید رعایت شود و یا حتی کلمه ای که ممکن است در متن فیلم زیاد احساس و تکرار شود گاهی اتفاق می افتد، در این سریال چون اسم سریال نفس بود به اعتبار این کلمه نفس در ترانه شاید تنها کلمه ای بود که با توجه به بار شاعرانه آن من خودم را مقید به آوردنش کردم.

وی افزود : عاقبت بخیری ترانه در این است که بتواند خودش را از سریال جدا کند و بدون سریال هم در واقع حیات ادبی و هنری خودش را حفظ کند، فکر می کنم این ترانه موفق است و نه ترانه ای که تنها وابسته به سریال باشد. معمولا همه ترانه سرا ها و همه کسانی که کار های سریال و یا آخر فیلم می گیرند تلاش می کنند که کارشان به هر حال خیلی وابسته ظاهری به سریال نداشته باشد که لازم باشد که حتما با سریال پخش شود.

کاکایی اضافه کرد : باید صدای خوبی و موسیقی خوبی باشد و کلامی باشد که از آن مفاهیم متفاوتی بتوان استنباط کرد، همه اینها کمک می کند به ماندگاری اثری که در یک سریال عرضه شده ، ولی خود متن سریال و روایت داستان تصویری فیلم هم خیلی در موثر بودن ترانه کمک می کند، عموما مخاطبان فیلم ها طیف گسترده ای هستند ممکن است مخاطبان جدی موسیقی پای فیلم ننشینند و یا کم بشینند و یا درصد کمی از طرفداران جدی موسیقی پای فیلم بنشینند بنابراین طیف متفاوتی است و اینها رفته رفته آشنا می شوند و به نظر من خود همین موسیقی در فیلم و انتهای فیلم کمک به رشد فرهنگی جامعه و باعث توجه به هنرهای دیگر به غیر از هنرهای تصویری مثل هنر موسیقی و هنر کلام می شود و این ها اتفاقات خوبی است که می افتد و باید به فال نیک گرفت.

خبرنگار : پریسا مستقل / انتشار : سلیمی

503500