به گزارش ایسکانیوز، فیلم "گاو"از نظر سیاسی برای سینمای ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ زیرا حضرت امام (ره) در مورد آن اظهار نظر کرده اند. داریوش مهرجویی در گفتگویی در اواخر دهه 70 درمورد توجه امام خمینی(ره) به این فیلم گفت: در شرایطی که در اوایل انقلاب سینما موضوع ملعونی بود و مردم تمام سینما‌ها را آتش می‌زدند چون می‌گفتند سینما محل ترویج فساد است، تولید فیلم به صفر رسید و سینما‌ها تعطیل شد. در این وضعیت، تلویزیون به طور اتفاقی فیلم «گاو» را نشان داد و امام (ره) این فیلم را مشاهده کردند و در نطقی گفتند؛ «ما نمی‌گوییم سینما اساسا بد است. نظیر فیلم «گاو» می‌تواند فیلم فرهنگی و آموزنده‌ای باشد و فکر و روح بیننده را تعالی دهد». این حرف امام برای سینمای ایران بسیار تعیین کننده بود.
داریوش مهرجویی با بیان اینکه حرف امام برای سینما تعیین کننده بود، گفت: هنگامی که فیلم «گاو» به جشنواره‌های خارجی رفت، عده ای می‌گفتند شما آبروی ایران را با ساخت این فیلم برده‌اید و حکومت درخشان پهلوی را در حالی که در آستانه ورود به دروازه تمدن جهانی است، فقیر و بدبخت نشان داده‌اید.از آن طرف، گروهی به ما حمله می‌کردند و می‌گفتند شما که این فیلم را ساختید، چرا نیامدید مثل مارکسیست‌ها طبقه استعمارگر و بورژوا را بکوبید؟ چرا از طبقه کارگر دفاع نکردید؟
داریوش مهرجویی با اشاره به اینکه امام خمینی (ره) دلیل وجودی سینما را مشخص کرد، گفت: نه تنها نظر من، بلکه نظر تمامی مورخین این است که حضرت امام خمینی (ره)، خطی مشی سینمای ایران را مشخص کرد که چگونه باشد، ایشان دلیل وجودی سینما را مشخص کرد که عامل تعیین‌کننده مهمی بود. در آن زمان، همه مانده بودند که چه کار کنند.
فیلم «گاو» به کارگردانی داریوش مهرجویی که براساس داستان «عزداران بیل» ساخته شد کهن الگویی را در خود دارد. داستان فیلم، جنون "مش حسن" پس از مرگ گاوش را به تصویر می کشد.گاوی که همه سرمایه و تمام زندگی یک مرد است و با مرگش همه چیز تمام می شود، چون گاو هستی اوست. «گاو» هم از نظر تجاری و هم از نظر هنری فیلم موفقی بود و فصل جدیدی در سینمای ایران گشود.
در غیاب "مش حسن" گاو او به علت نامعلومی می میرد، با موافقت همسر "مش حسن" لاشه گاو را کنار استخر روستا چال می کنند. کدخدا و "مش اسلام" به اهالی توصیه می کنند مرگ گاو را از "مش حسن" پنهان و وانمود کنند که گاو گریخته است. پس از بازگشت "مش حسن" به روستا او باور نمی کند که گاوش گریخته باشد. بر اثر فقدان گاو، حال روحی "مش حسن" دگرگون می شود و او خود را گاو می پندارد. "مش اسلام "و کدخدا تصمیم می گیرند "مش حسن" را برای معالجه به شهر ببرند، اما بین راه روستا و شهر "مش حسن" از دست آن ها می گریزد و در دره ای سقوط می کند و می میرد. این خلاصه داستان فیلم «گاو» است. فیلمی که در سال 1348 ساخته شد و در جشنواره‌های کن، برلین، مسکو،لندن، لس‌آنجلس به نمایش درآمد، این فیلم برنده بهترین کارگردانی در جشنواره فیلم «ونیز» 1971 شد و در رأی‌گیری منتقدان سینمای ایران در سال‌های 1351 و 1367 و 1378 به عنوان بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران برگزیده شد. فیلم «گاو» پس از انقلاب برای اولین بار در سال 82 به شکل محدود در سینما سپیده اکران شد.
آنچه مسلم است، توجه امام خمینی(ره) به فیلم "گاو" نشان از دیدگاه پیشرو بنیانگذار انقلاب اسلامی به سینما دارد، زیرا این فیلم از جمله فیلم های موسوم به موج نو سینمای ایران است و علاقه حضرت امام به آن نشان از نگاه ایشان به سینمایی با موضوعات انسانی و نگاه خاص تر به هنر هفتم است.
خبرنگار: رضایی/ انتشار: سلیمی
٥٠١٥٠٠
