به گزارش ایسکانیوز، "ماشادو دِ آسیس"، متولد 21 ژوئن 1839 در ریودوژانیرو، در میان نویسندگان بزرگ قرن نوزدهم ویژگی‌های یکتا و خارق‌العاده‌ای دارد. او برزیلی، یا به عبارت دیگر، اهل آمریکای لاتین است اما شباهتی به نویسندگان قرن نوزدهم آمریکای لاتین ندارد. نه لحن پرتکلف آنها را تقلید کرده و نه در نوشتن رمان‌های بزرگ خود مکتب رایج آن زمان، یعنی رمانتیسم را سرمشق قرار داده است
ماشادو که نواده‌ی بردگان و از نژاد مولاتو بود، با همت و پشتکاری شگفت در فعالیت فرهنگی چنان مدارجی را طی کرد که بنیانگذار فرهنگستان برزیل شد و سال‌ها ریاست این فرهنگستان را برعهده داشت و به همین سبب از جایگاه اجتماعی والایی برخوردار بود.
جایزه ماشادو دِ آسیس در سال 1941 توسط فرهنگستان ادبیات برزیل به پاس گرامی داشت یک عمر فعالیت ادبی ماشادو د آسیس بنیان نهاده شد و اکنون معتبرترین جایزه ادبی برزیل به شمار می‌رود. «دن کاسمورو»، «خاطرات پس از مردم براس کوباس» و «کینکاس بوربا» مهم‌ترین آثار ماشادو هستند که با ترجمه‌ی عبدالله کوثری در ایران منتشر شده‌اند. دِ آسیس 29 سپتامبر 1908 درگذشت.
502
