به گزارش گروه دانش و آموزش ایسکانیوز، رضوان حکیم زاده درباره چالش‌های تنوع و تقسیم بندی مدارس گفت: درباره سطح مختلف هوشی دانش آموزان تقسیم بندی وجود دارد و به لحاظ علمی اینکه دانش آموزان سطح هوشی متفاوتی دارند صحیح است اما اینکه آیا باید دانش آموزان با سطح هوشی مختلف را جداسازی کرد؟ باید به صورت جدی و علمی بررسی‌های لازم صورت بگیرد.

او ادامه داد: آیا اینکه باید به افراد متفاوت با بهره هوشی مختلف، آموزش‌های جداگانه در مکان‌های متفاوت بدهیم صحیح است یا اینکه باید متناسب با استعداد افراد آموزش‌هایی به آنها ارائه شود؟ نیز از دیگر موارد مطرح در این موضوع است.

معاون آموزش ابتدایی وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه با جداسازی دانش آموزان در مکان‌های مختلف مخالف هستم، گفت: اما باید فرصت‌های یادگیری متفاوت را برای دانش آموزان با بهره‌های هوشی مختلف به رسمیت شناخت.

او افزود: باید نگرش‌هایمان را تغییر دهیم و منتظر نباشیم که ابتدا بسترهای لازم برای یک هدف فراهم شوند و سپس به سمت آن برویم. باید بپذیریم که جداسازی دانش آموزان روش مناسبی برای آموزش نیست؛ البته اینکه دانش آموزان چند معلولیتی با نیازهای ویژه در مدارس استثنائی تحصیل کنند مخالفتی وجود ندارد و منطق علمی پشت آن است، اما سایر دانش آموزان با نیازهای ویژه چون نابینا، ناشنوا، کم بینا و کم شنوا و دانش آموزان دارای معلولیت جسمی باید در کنار دانش آموزان در مدارس عادی تحصیل کنند.

حکیم زاده درباره آسیب‌های جداسازی تیزهوشان گفت: اولین آسیب به خود این دانش آموزان وارد می‌شود. آنها برچسب می‌خورند و در مدارس خاص ایزوله می‌شوند. دو حالت در اینجا وجود دارد یا برخی از آنها تیزهوش واقعی نیستند و تنها دانش آموزان سخت کوشند که پدر و مادر ناچار می‌شوند برای آنها معلم خصوصی بگیرند تا بتوانند از پس دروس خود بر بیایند یا دانش آموز تیزهوش واقعی هستند که آنها هم وقتی در محیط قرار می‌گیرند آسیب‌هایی را متحمل می‌شوند و علت این است که شرایط زندگی عادی را در کنار مردم تجربه نمی‌کنند.

معاون آموزش ابتدایی وزیرآموزش و پرورش ادامه داد: از سوی دیگر ما این دانش آموزان را که تیزهوش واقعی هستند غربال می‌کنیم اما متاسفانه اینها کشور را ترک می‌کنند و اینجاست که می‌توان به عمق واقعه پی برد.

او گفت: معتقد به غنی سازی محیط واقعی به جای جداسازی هستم اما اگر بخواهیم یک عده حداقلی را جدا کنیم این پرسش به وجود می‌آید که چرا باید از پایه هفتم این عمل انجام شود؟و سوال دیگر اینکه چرا باید دو نوبت آزمون در انتهای پایه ششم و انتهای پایه نهم انجام شود؟.

حکیم زاده ادامه داد: در شش سال اول دوره ابتدایی دانش آموزان تحت ارزشیابی توصیفی قرار دارند و تست زدن یاد نمی‌گیرند و عموما به موسسات خاص می‌روند. چه اصراری وجود دارد که این آزمون در انتهای پایه ششم انجام شود؟ باید این انتخاب در انتهای متوسطه اول صورت پذیرد. ضمن آنکه مخالفت خود را برای برگزاری آزمون در پایه هفتم اعلام و آن را در شورای عالی آموزش و پرورش مطرح کردیم تا مورد بررسی قرار بگیرد.

معاون آموزش ابتدایی وزیرآموزش و پرورش گفت: ما کار سخت‌تر را که تلفیق دانش آموزان با نیازهای ویژه با دانش آموزان عادی بوده انجام دادیم. این کار از عدم جداسازی دانش آموزان تیزهوشان سخت‌تر است. پس ما می‌توانیم این هدف را هم دنبال کنیم و مدارس تیزهوشان را حذف کنیم. در آن زمان متوجه می‌شویم که چقدر فرصت‌های خوب وجود دارد تا همه دانش آموزان ما در کنار هم مهارت‌های زندگی و با هم زیستن را بیاموزند.

204/201