به گزارش ایسکانیوز از بنیاد سعدی، تئودورا رادوانویچ فارسی آموز 23 ساله صربستانی در حاشیه بازدید 140 فارسیآموز حاضر در هشتاد و چهارمین دوره دانشافزایی زبان و ادبیات فارسی در کاخ سعدآباد در گفت و گویی از دلایل علاقمندی اش به یادگیری زبان فارسی سخن گفت. مشروح این گفت وگو در ادامه می آید:
* از میان این همه زبان رایج در دنیا چه عاملی باعث شد که وقت بگذارید و به یادگیری زبان فارسی بپردازید؟
میتوانم بگویم این تصمیم ناگهانی نبود. من از کودکی و از وقتی که با تمدن ایران زمین آشنا شدم، در صدد سفر به این کشور بودم. این علاقه همیشه با من بود تا اینکه در روزهایی از زندگی تصمیم گرفتم پیش از سفر به ایران زبان مردمان این سرزمین را یاد بگیرم.
* چه مولفههایی این علاقمندی را در شما برانگیخت؟
شاید باور نکنید اما در مرزهای فرهنگی صربستان که به نوعی مرز میان شرق و غرب است، شباهتهای بسیاری حتی در نوع پوشش و شیوه مهاننوازی وجود دارد. البته این شباهتها در جنوب این کشور اروپایی پر رنگتر است. ما سالها در صربستان تحت تاثیر فرهنگ ترکها بودیم و به واسطه این موضوع، پای مظاهر دینی و فرهنگی بسیاری، ناخواسته و خودخواسته، به داخل خاک این کشور باز شد. شما سوال کردید علاقه من برای آموزش زبان فارسی از کجاست؟ شاید بشود گفت در شناخت بخشهای دیده نشدهای از همین فرهنگ مشترک. فرهنگ مشترکی که حتی در تهیه و طبخ غذاها با یکدیگر همسانی و اشتراکات دارند. شما در ایران غذایی به نام دلمه دارید که ما همین نوع خوراک را تنها با یک اسم دیگر که مرسوم است به سرما در صربستان درست میکنیم و به عنوان وعده غذایی میخوریم.
* رشته تحصیلی شما شرق شناسی است، چرا با وجود تمدنهای با قدمتی چون چین و هند سراغ یادگیری زبان مردمان این کشورها نرفتید؟
(با لبخند) فکر نکنید به خاطر سختی سراغ زبان چینی نرفتم. واقعا اگر بخواهم پاسخ شما را بدهم باید بگویم من هرگز نتوانستم با زبانهایی که شما یاد کردید ارتباط قلبی برقرار کنم. من به دلیل گرایش تحصیلی خودم تا حدودی ناگزیرم به یادگیری زبان عربی، اما علاقمندی من به آموزش فارسی باز میگردد به ایامی که من کودکی بیش نبودم و رشته تحصیلی من هنوز مشخص نبود. مهربانی مردم ایران و فرهنگ غنی آنها. توجه به پیشرفتهای روز در کنار حفظ اصالتها، دیگر چه بگویم (با خنده) غذاهای ایرانی و زیباییهای طبیعی و جاذبههای تاریخی این کشور همه در تصمیم من برای آموزش زبان فارسی نقش داشتند.
شما به عنوان یک غربی دیدگاه متفاوتی نسبت به این مرز و بوم دارید، در واکنش آنهایی که از ایران جز نگاه بغضآلود سیاسی تعریف دیگری ارایه نداده و نمیدهند در تبیین این میزان از علاقمندی چه تعریف موجهی را بیان می کنید؟
ایران در یک جمله تعریف نمیشود. ایران به دلیل ویژگیهای خاص آن در حوزههای طبیعی و جایگاه آن در حوزه علوم انسانی و سابقه تاریخی آن نیازمند به یک معرفی چند بخشی است. ایران را باید با همه اجزای آن تعریف کرد. ما برای دورهای آموزشی در ایران هستیم. زمان این دوره هم 30 روز تعیین شده اما واقعا 30 روز برای اقامت در ایران هم کوتاه است.
* تا پیش از سفر به تهران شناخت شما از شرایط امروز ایران چه بود؟
من عاشق سینمای ایران هستم. من شیفته بازیهای واقعگرای بازیگران این سینما هستم. (با تبسم) من تمام کارهای شهاب حسینی رو پیگیری میکنم و حتی سریالهای او را میبینم.
صربستان در دنیای سینما، نامآور جهانی کم ندارد. این علاقمندی شما با شناخت کامل از آثار سینمای شاعرانه فرانسه یا برای مثال سینمای نئورئالیسم کارگردانان کارکشته ایتالیایی مطرح میشود؟
منکر ارزشهای سینمایی این کشورها نیستم، اما به عنوان کسی که در یک کشور اروپایی و تحت تاثیر فرهنگ غربی رشد کردهام، دیدن فیلمهایی از این دست خبر جدید و کشف جالبی برایم ندارد. برای مردم صربستان بنا به دلایل مختلفی سفر به ایران بسیار سخت است اما واقعا تماشای برخی کارهای شاخص سینمایی این کشور برای ما حکم سفری مجازی به این سرزمین را دارد. من نه شیفته جذابیتهای سطحی هالیود هستم و نه عاشقانههای بالیوود، باور میشود، آن چه قرار باشد از طریق پرده سینمایی ما را درگیر خودش کند همین سینمای هنرمندان ایرانی است.
همچنین سریالهای ایرانی برای ما بسیار جالب هستند، از جمله سریال شهرزاد و عاشقانه، که آنها را از طریق اینترنت دنبال می کنیم و بسیار علاقمند تا بازیگران این سریال ها را از نزدیک ببنیم که خوشبختانه در بازدید از گالری عکس یادبود عباس کیارسمتی، خانم مهناز افشار و خانم رویا نونهالی را دیدیم و آنها به ما اجازه دادند تا عکس یادگاری بیاندازیم
در قالب برنامههای فرهنگی هشتادوچهارمین دورهدانشافزایی زبانوادبیاتفارسی، فارسیآموزان 51 کشور دنیا با حضور در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد، از بناهایی چون موزه هنرهای زیبا (کاخ سیاه) و موزه هنر ملل (گلخانه کاخ سفید) و موزه هنرهای معاصر آن بازدید کردند.
502