عدالت آموزشی در کشور با دوره‌هاى «آل‌جلال»

مدرس داستان‌نویسی گفت: هرچه تعداد دکان‌هاى نویسندگى و آموزش داستان‌نویسى بیشتر باشد، سودی به حوزه نوشتن ندارد، بلکه این امر یک کار اساسى و بنیادى محسوب مى‌شود.

به گزارش ایسکانیوز از بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، محمدرضا شرفى‌خبوشان، نویسنده و مدرس داستان‌نویسی درباره برگزارى دوره‌هاى داستان‌نویسی آل‌جلال در استان‌های مختلف کشور و کشف استعدادهای جوان در اقصی نقاط ایران گفت: هرچه تعداد دکان‌هاى نویسندگى و آموزش داستان‌نویسى بیشتر باشد، نه تنها سود بیشترى به حوزه نوشتن مى‌رسد؛ بلکه این کار لازم است و یک کار اساسى و بنیادى محسوب مى‌شود.

بنیاد شعر و ادبیات داستانی، دوره‌های آموزشی شعر و داستان را برای تابستان امسال در شهرها و استان‌های مختلف در دست برنامه‌ریزی و اجرا دارد. این بنیاد، به تازگی سه تن از نویسندگان و مدرسان داستان به نام‌های داوود امیریان، شهریار عباسی و محمدرضا شرفی خبوشان را برای آموزش داستان‌نویسی به شهرهای مشهد، گرگان و پارس‌آباد اعزام کرد که امیریان، تدریس دوره آل‌جلال بنیاد در پارس‌آباد را عهده‌دار بود.

در این رابطه شرفی خبوشان ادامه داد: پایه گسترش داستان در کشور، آموزش است و چه بهتر که این آموزش در تمام استان‌ها و براى تمام علاقه‌مندان برگزار شود. مانند آنچه بنیاد شعر و ادبیات داستانى با دوره‌هاى آل‌جلال محقق کرده است. در این دوره‌ها علاقه‌مندان به داستان‌نویسى در هر استانى، امکان حضور در این دوره‌ها را پیدا مى‌کنند و چه به صورت فشرده و چه در شکل دوره‌هاى چند روزه از اساتید این عرصه و امکاناتى که در تهران براى هنرجویان دوره‌هاى نویسندگى فراهم شده است، بهره مى‌برند.

نویسنده رمان «عاشقی به سبک ون‌گوک» ادامه داد: دوره‌هاى داستان‌نویسى بنیاد شعر و ادبیات داستانى براى گسترش داستان و تولید داستان و به نوعى در خدمت قرار دادن امکانات براى همه علاقه‌مندان به داستان‌نویسى در کل کشور خیلى لازم است و به نوعى عدالت آموزشى محسوب مى‌شود.

وی تأکید کرد: اینکه استادان مسلم داستان‌نویسى در ایران به همت بنیاد شعر و ادبیات داستانی، دوره‌ها و کارگاه‌هاى آموزشى آل‌جلال را در استان‌هاى سراسر کشور برگزار مى‌کنند، کارى قابل اعتنا و البته ارزشمند است.

شرفی‌خبوشان در بخش دیگری از سخنانش درباره اینکه با برگزارى دوره‌های آل‌جلال باید به دنبال چه نتایجى بود، گفت: یکى از اهداف اصلی این دوره‌ها، شناخت استعدادهاست. پس یکى از نتایج خوب دوره‌هاى آل‌جلال، شناسایى استعدادهاى نابى است که در استان‌هاى کشور پراکنده‌اند. افراد مستعد و صاحبان قلم که با برنامه‌ریزى روى استعدادشان به نتایج سودمندى خواهیم رسید.

وی افزود: هم‌اکنون بنیاد براى شناسایى این استعدادها برنامه دارد و در قالب کارگاه‌هاى تخصصى‌تر با این نویسندگان جوان و توانمند کار مى‌کند که نتیجه آن تولید یک مجموعه داستان و نگارش چند رمان است.

خالق رمان «بی‌کتابی» سپس در خصوص نتایج نهایی دوره‌های آل‌جلال اظهار داشت: خروجى نهایى این دوره‌ها باید همان شناسایى استعدادها باشد. همچنین اگر کارگاه‌ها به شکل تخصصى‌ترى در استان‌ها برگزار شود، کیفیت تولید آثار در تمام کشور بالا مى‌رود و این، دیگر ثمره برگزارى کارگاه‌هاى داستان‌نویسى است. سومین نتیجه مورد انتظار، دستیابى به الگوی برگزارى دوره‌هایى مانند آل‌جلال در استان‌هاى مختلف است که در آن داستان‌نویسى به همان شکلى که در این دروه‌ها ارائه مى‌شود، آموزش داده شود.

وی ادامه داد: در برگزارى دوره‌هاى داستان‌نویسى آل‌جلال، استعدادهاى بسیاری شناسایی شده‌اند. در حقیقت، وقتى این کارگاه‌ها به طور مرتب برگزار مى‌شوند، آثار نویسندگان جوان مطرح و شناخته مى‌شود و هر استانى براى خودش نویسندگانى را معرفى مى‌کند که حتى امکان مطرح شدن در سطح کشور را دارند. به خصوص در کارگاه اخیری که در استان گلستان و در شهر گرگان برگزار شد و تدریس آن به عهده من بود، استعدادهاى ناب را از نزدیک مشاهده کردم. نویسندگان جوان از شهرهاى مختلف استان در این کارگاه حضور داشتند و توانمندى قلمى خود را به رخ کشیدند.

شرفی‌خبوشان همچنین درباره امکانات منحصر به ‌فرد نویسندگان شهرستانى در قیاس با نویسندگان پایتخت‌نشین گفت: در این باره مى‌توان جغرافیا، بوم و فرهنگ اختصاصی هر شهر را نام برد. هر داستان‌نویسى در هر جایى با نگاه به فضاى داستانى‌اش مى‌تواند قصه خودش را خلق کند و فضای متعلق به شهر خودش را موضوع داستانش قرار دهد.

وی افزود: محیط شهرى تهران در هر استانى وجود دارد؛ اما براى نمونه، فرهنگ، سنت و طبیعت استان گلستان، تنها مختص این استان است. این اختصاص، ظرفیت و فرصتى برای نویسنده گلستانى فراهم مى‌کند که درباره آن بنویسد؛ کارى که براى نویسندگان دیگر استان‌ها سخت است و شاید ممکن هم نیست.

شرفی‌خبوشان در پایان سخنانش گفت: در داستان‌نویسى، جهانى شدن از طریق بومى‌گرایى و وارد شدن به فضاى زندگى و شکل زندگى امکان دارد. مى‌توان با تأکید بر این مسأله، کارگاه‌هاى تخصصى‌ترى در استان‌ها برگزار کرد تا ظرفیت‌ها روایى، بومى، مردم‌شناختى، جغرافیایى و ... استان را بیان کند که بدون شک نتایج بسیار سودمندى به همراه خواهد داشت.

502

کد خبر: 807788

وب گردی

وب گردی