به گزارش ایسکانیوز به نقل از بی‌بی‌سی نیوز، ده سال قبل خشونت های قومی در کشور کنیا موج می زد. چیزی که امروز هیچکس خواهان مشاهده دوباره آن نیست.

چیزی که انتخابات کنیا را با سایر کشورها متمایز می کند، این است که شاید چندان اهمیتی ندارد که کدام کاندیدا در آن پیروز خواهد شد. بلکه مهم این است که کاندیدای شکست خورده چگونه عمل خواهد کرد و آیا حاضر به پذیرش نتیجه آن می شود یا خیر؟!

این در حالی است که نظرسنجی ها نشان از یک رقابت نزدیک و نفس گیر میان رئیس جمهور این کشور، اهورا کنیاتا و رهبر اپوزوسیون های دولت، ریلا اودینگا است.

وجود یک سیستم انتخاباتی الکترونیکی و کامپیوتری طبیعتا می تواند باعث شود تا نتیجه انتخابات عادلانه و سالم باشد. اما در صورتی که این سیستم همچون سال 2013 شکست بخورد، رای‌گیری به صورت دستی و با کمک صندوق رای انجام خواهد شد.

در شرایطی که انتخابات الکترونیکی نباشد، طرف شکست خورده به راحتی می تواند نتیجه پایانی را نپذیرد و وارد جنگ قدرت با طرف پیروز در انتخابات شود. ریلا اودینگا در سال 2013 شکایت خود را به دادگاه داد و در نهایت نتوانست راه به جایی ببرد.

شرکت در انتخابات پیش رو که به معنی چهارمین کاندیداتوری وی برای ریاست جمهوری محسوب می شود، احتمالا آخرین کاندیداتوری وی نیز خواهد بود. او معتقد است در سه انتخابات گذشته کنیا پیروز اصلی انتخابات بوده است و همین موضوع باعث پیچیده تر شدن انتخابات آتی خواهد شد. لذا این احتمال وجود دارد که ریلا اودینگا نتیجه ای جز پیروزی را نپذیرد و هوادارانش را به خیابان بفرستد.

از منظر تئوریک، باید گفت سیستم انتخاباتی کنیا، سیستم مناسبی است؛

- قابلیت شناسایی افراد رای دهنده به صورت الکترونیکی، باعث می شود تا کسی نتواند بیش از یکبار رای دهد یا از مدارک افرادی که در قید حیات نیستند استفاده کند.

- نتایج هر حوزه انتخاباتی به طور همزمان در همان حوزه اعلام خواهد شد.

- تعداد آراء به صورت دیجیتالی برای مرکزی که در نایروبی قرار دارد ارسال خواهد شد و به نتایج کلی اضافه می شود.

- ناظران انتخاباتی می توانند در هزاران حوزه اخذ رای حاضر شده و بر روند رای‌گیری نظارت کنند.

اما در صورتی که سیستم کامپیوتری دچار اختلال شود، کار تشخیص رای و دریافت نتیجه صحیح بسیار مشکل خواهد بود. لذا در چنین حالتی طبیعتا می توان نسبت به نتیجه انتخابات تردید کرد.

این در حالی است که کمیته برگزاری انتخابات کماکان از سلامت سیستم انتخابات الکترونیکی خبر می دهد.

از طرفی بیش از 180000 مسئول که برای برگزاری انتخابات منصوب شده اند، عضو ارگان های امنیتی دولت کنیا هستند و این موضوع نیز باعث افزایش نگرانی ها نسبت به نتیجه انتخابات پیش رو شده است.

طبق قوانین انتخاباتی کنیا، در صورتی که هیچ کاندیدایی بیش از 50% از کل آراء را بدست نیاورد، انتخابات به دور دوم کشیده می شود. اما تاکنون هیچ کاندیدای سومی نتوانسته خود را به طور جدی مطرح سازد. لذا بنظر می رسد باید در انتظار یک انتخابات با دو رقیب بود.

اهورا کنیاتا، فرزند اولین رئیس جمهور کنیا می گوید: هر نتیجه ای که حاصل شود یک امر مسلم وجود خواهد داشت. آن هم اینکه این آخرین نبرد با رایلا اردینگا خواهد بود! کنیاتا 55 ساله است و تصمیم دارد برای دومین بار در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شده و از هر هشت سال شانس خود برای ریاست جمهوری استفاده کند.

خشونت پس از برگزاری انتخابات در کنیا دارای پیشنه قبلی می باشد. در سال 2007 و در جریان انتخابات کنیا قریب به هزار و دویست نفر کشته و صدها هزار نفر دستگیر شده اند.

رایلا اردینگا فرزند معاون اول اسبق کنیا محسوب می شود که اپوزوسیون های این کشور را هدایت می کند.

801