به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز؛ بزرگانی چون تویوتا، فورد و فولکسواگن در این زمینه سرمایهگذاریهای کلانی کردند. هیبریدیها به دلیل مصرف سوخت پایین و البته آلایندگی نازلشان باب میل دولتمردان شدند. مدتی بعد، عصر برقیها استارت خورد. محصولاتی که پیشرانهشان فقط یک موتور برقی بود و بس. این سبک از محصولات نیز اگرچه خیلی سخت ولی حداقل بهلطف تبلیغات گسترده خودروسازان مطرح، توانستند سری در سرها بلند کنند.
اینطور تصور میشد که دیگر عمر استفاده از خودروهای بنزینی و گازوئیلی به پایان رسیده است. در حالیکه همه در حال ساخت روباتهای ماشینی (و شاید بهتر آنکه بگوییم ماشینهای روباتیک) بودند، ناگهان سر و کله شرکتهای نرمافزاری و دیجیتالی پیدا شد و ادعا کردند که میخواهند در زمینه خودروهای خودران (بدون راننده) فعالیت کنند. نیازی به اشاره نیست که منظور گوگل و اپل است. دیگر به سال 2015 رسیدهایم. تقریباً موافق و مخالف بر این نظر هستند که 10 سال بعدی صنعت خودرو چیزی میشود مانند فیلمهای علمی-تخیلی. محصولات بیروح و با هوش مصنوعی در خیابانها حرکت میکنند و انسانهای مدرن بدون در اختیار داشتن فرمان، سرد و مایوس به جاده خیره شدهاند.
اما همهچیز بهطرزی صاعقهوار با انتشار گزارش بانک جهانی دستخوش تغییر شد. این نهاد بینالمللی اعلام کرد که طی 10 سال آینده میزان تولید و مصرف خودروهای درونسوز (موتور احتراقی که با بنزین و گازوئیل کار میکنند) کمتر از 60درصد کل تولیدات نخواهد بود. این آب سردی بود بر پیکر نیمهجان صنعت خودروسازی. شاید اطلاعیه گوگل نیز در این زمینه بیربط نبوده باشد. این غول نرمافزاری و اینترنتی دنیا در 2016 اعلام کرد که بودجه میلیارد دلاریاش برای طراحی و تولید اولین خودروی بدون برقیاش را کاهش میدهد. اپل نیز بهطور تلویحی این مطلب را برای خودشان تکرار کرد.
میتوان اینطور تحلیل کرد که آن آیندهای که کارشناسان بازار از آن خبر میدادند حداقل 20 سال بعد است. شرکتهای بزرگ اینجای کار را حساب نکرده بودند که بازارهای نوظهور و کشورهای در حال توسعه هنوز هم مشتریان اصلی خودروهای سنتی هستند. چین با تولید سالانه 24 میلیون دستگاه، هرگز رضایتی برای تولید خودروهای هیبریدی از خود نشان نداده است. برقیها که جای خود دارد.
***آینده دست کیست؟
بررسیها نشان میدهد، صنعت خودروسازی دنیا برخلاف تصورات، نیازی به یک قهرمان یا یک افسونگر ندارد. شرکتهای بزرگ مجاب شدهاند که باید حفظ اصول اولیه باید فناوری را به آن تزریق کرد. اینکه فناوریهای آیندهنگر، خود تبدیل به بازیگر اصلی شوند ایدهای بس خام بود. آمریکای جنوبی، آسیای شرقی و خاورمیانه هنوز حتی زیرساختهای لازم برای نسل اول هیبریدیها را ندارند. بسیاری از شرکتهای بزرگ نظیر جنرالموتورز و فیات همچنان کارخانههایی در کشورهای در حال توسعه دارند که برای مردمانشان خودروهای ارزان میسازند و جالب آنکه سود خوبی نیز از میان به دست میآورند.
به نظر میرسد آلمانها بهترین موضع را در این میان اتخاذ کردهاند. آنها به لطف مهندسی سطح بالا و کیفیت چشمگیر تولیداتشان هیچگاه خود را در لبه پرتگاه مشاهده نکردند. حاشیه امنی که ژرمنها طی حداقل 30 اخیر برای خود دست و پا کردهاند آنقدر قطور و قدرتمند است که بعید به نظر میرسد به این زودیها دستخوش تزلزل شود. شاید اگر رسوایی فولکسواگن در انتشار غلط میزان آلایندگی خودروهای دیزلی نبود، این کشور همچنان جزیره امن خودروسازی باقی میماند.
به صورت خلاصه میتوان اینطور جمعبندی کرد که آینده خودروسازی جهان حداقل در 10 سال آینده، پیشرفتهتر شدن اوضاع فعلی است. محصولات متوسط جایگاه پرنفوذتری برای خود پیدا میکنند. آیندهنگرها البته کار خود را میکنند ولی هرگز نمیتوانند سهم بازار درخور توجهی را به دست بیاورند.
400