هوشنگ جاوید در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز درباره لالایی های استان گلستان که جدیدترین پژوهش وی است، اظهار کرد: نزدیک به 6 ماه است که تحقیقی را با عنوان «گلستان چامه ها» را به سفارش حوزه هنری شروع کرده ام. پس از انقلاب اسلامی با نوشتن کتاب «دلاوه های ایرانی» تمام آواهای روح نواز درباره لالایی مناطق مختلف بویژه استان گلستان را نوشتم اما این کتاب را در اختیار انتشارات «نیلا» قرار دادم که متاسفانه قدر این اثر را ندانست و هنوز به دلایلی که من اطلاع ندارم، این کتاب چاپ نشده است.

وی ادامه داد: تنوع قومی بسیاری که در استان گلستان وجود دارد، من را به جستجو در نواهای زیبای لالایی این ناحیه از کشور ترغیب کرد. در استان گلستان اقوام ترکمن، گلستانی، خراسانی و غیره زندگی می کنند که تنوع لالایی ها را در این منطقه افزایش داده است.

این پژوهشگر در ادامه درباره دیگر فعالیت های اخیر خود، گفت: علاوه بر انجام تحقیق درباره لالایی های استان گلستان،سمت دبیر علمی جشنواره قبیله خوانی را برعهده دارم. هنگامی که ایده برگزاری این جشنواره را به سازمان فرهنگی مرکز موسیقی ارائه دادم، متوجه شدم که فرهنگسرای رازی نیز این موضوع را مطرح کرده است که در نهایت جشنواره سروده ها و نوای علوی را در تاریخ 17 و 18 شهریور ماه در فرهنگسرای رازی اجرا شد.

جاوید افزود: بودجه در نظرگرفته شده برای این جشنواره بسیار ناچیز بود به همین دلیل شرکت کنندگان در سال اول انتخابی بود اما قرار است در سال های آینده علاوه بر رقابتی و گسترده ترشدن از نظر تعداد شرکت کنندگان، موسیقی سنتی و نواحی را نیز دربرمی گیرد.

وی در ادامه با اشاره به نیاز جامعه برای انجام تحقیقات در زمینه آیین های مذهبی، گفت: از سال 1375 به اهمیت این موضوع در جامعه پی بردم و پس از سه سال تحقیق اولین مجموعه تلویزیونی موسیقی عاشورایی را در یک سریال مستند به نام «عشق و عطش» در شبکه چهار سیما اجرا کردیم.

این محقق همچنین به اهمیت پژوهشگران در نهادینه کردن آیین های عاشورایی در جامعه تاکید کرد و توضیح داد: در حال حاضر تمام برنامه ها در این زمینه به بخش های نمایشی اختصاص داده می شود که برای شناسایی آیین های مذهبی به مردم کافی نیست. اگر می خواهیم آیین های مذهبی را به درستی به افراد نشان دهیم، باید به پژوهشگران برای سخنرانی و توضیح کامل درباره ماهیت اینگونه مراسم ها فرصت دهیم.

جاوید گفتمان را یکی از تاثیرگذارترین روش ها برای مطلع کردن افراد از آیین های سنتی و مذهبی دانست و افزود: ما در حوزه آیین های مذهبی مقاله و پژوهش های بی شماری داریم که متاسفانه دستگاه های فرهنگی به آنها اعتنایی نمی کنند.

وی بی مهری هایی که از نهادهای مختلف دیده است را دلیل انزوای چند ساله اش عنوان کرد و یادآور شد: از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تا کوچکترین نهاد موسیقی به بهانه کمبود بودجه بسیاری از موضوعات مهم و هنرمندان توانا را نادیده می گیرند. محققان مختلف با نوشتن مقالات و کتاب های متنوع می خواهند در جامعه تاثیر گذار باشند اما کم توجهی مسئولان باعث شده از سال 1380 تا کنون بزرگترین همایش ها در این حوزه هم خنثی باشد.

503