به گزارش ایسکانیوز، محمد ایرانی فعال دانشجویی در یادداشت خود به نقد پرداخت رسانه ای سانحه دلخراش تصادف اتوبوس حامل دانش آموزان هرمزگان پرداخته است.
متن کامل یادداشت به شرح ذیل است:
اکثر روزنامه ها، سایت ها و خبرگزاری های داخلی و خارجی و خصوصی و عمومی، با دیدن کلمه فرزانگان، مدرسه ی تیزهوشان و استعدادهای درخشان یادشان آمد و حتی با همین کلمه تیتر زدند!
در حالی که رسانه های بی سواد و عقب مانده ی فارسی (از بی بی سی در لندن تا تابناک و آفتاب یزد و... در تهران) نمی دانند که اردوی فرزانگان متعلق به تشکل دانش‌آموزی فرزانگان (دختران) و پیشتازان (پسران) است که قبلا با نام پیشآهنگ شناخته می شدند.
وضعیت رسانه های ما که صدایشان را بالا برده اند و از وضعیت جاده و راننده و بی سامانی در وزارت آموزش و پرورش دم می زنند، دقیقا مثل همان جاهایی هستند که نسبت به آن نقد دارند.
رسانه های ما بی سوادتر از آن هستند که صلاحیت نقد اجتماعی را بر عهده بگیرند و رکن چهارم دموکراسی در کشور ما شوند!
سوال اصلی اینجاست که مگر رسانه ها کارشان را درست انجام می دهند که انتظار دارند، بقیه ی نهادها کار درست را در پیش گیرند؟!
مگر مدیرعامل و مدیرمسئول رسانه تخصص کافی را دارد که از وزیر و وکیل و نماینده و پزشک و سیاستمدار و استاد، کاربلدی مطالبه می کند؟!
مگر خبرنگار و روزنامه نگار حوصله ی دوتا سرچ کردن را دارد که راننده قبل از سفر، ترمزها را چک کند و کارمند، نگران حرکت اتوبوس در شب باشد؟!
این نوشته به معنای فراموش کردن یا نادیده گرفتن مشکلات جاده ای نیست؛ نقدهای اساسی به آموزش و پرورش هم به قوت خود پابرجاست ولی چیزی را که کمتر کسی می بیند این است که ((همه چیزمان به همه چیزمان می آید.))
رسانه های بی سواد، جاده های خراب، آموزش و پرورش فشل، مرگ، اتوبوس، اردو، تشکل دانش آموزی که هیچکس نمی شناسدش، دانش آموز دختری که می خواست الان در اردوگاه بدَود، بازی کند، بزند زیر آواز، تا صبح دور آتش هلهله کند، شعر «پارو زن شادی کن» بخواند، اما حالا فلج شده.
امروز کاسه کوزه ها سر آن راننده بیچاره شکست. اما همه مقصریم. همه ی ما بی سوادها؛ بی خیال ها؛ بزن در رو ها!
