قوم محزون چشم به ما دارد

کشتن ، سوزاندن و آتش زدن و تکه تکه کردن زنان و کودکان بی گناه که جرمی غیر از مسلمان بودن ندارند ، در جنوب شرقی آسیا در معرض رخ دادن است.بدون تعارف داعش در شکنجه کردن قربانیان و در بی رحمی رقیبی پیدا کرده که سختکوش است.


آنچه این روزها در میانمار رخ می دهد ، باورکردنی نیست. عکس هایی که در فضای مجازی منتشر شده اند و خیلی زود راهشان را به شبکه های اجتماعی باز کرده اند ، آنقدر تلخند که با دیدنشان برای ساعاتی از خود بیخود می شوید. تنها یک بار تماشای این عکس ها کافی است تا متوجه شوید آنچه در میانمار در این روزها در حال صورت گرفتن است ، چیزی غیر از نسل کشی نیست. تمام دنیا خبر دارند و تمام دنیا تصمیم گرفته اند سکوت کنند.
سالهاست در میانمار مسلمانان تحت تبعیض و فشاری باور نکردنی قرار گرفته اند که از سوی کشورهای مسلمان محکوم شده اما هیچ اتفاق خاصی رخ نداده که باعث تقلیل این کشتارها شود. تصویر تلخ روستاهای سوزانده شده ، اجساد سوخته و مثله مثله شده به قرن بیست و یکم شبیه نیست که انگار به عهد و زمان حمله مغول ها برمی گردد. آنچه در حال رخ دادن است به کلام نمی آید.تماشای عکس ها و تصویرهای منتشر شده هم برای درک میزان وحشی گری رخ داده کافی نیست. نمی توان باور کرد مردمی که چنین قتل عام شده اند ، چه جرمی را مرتکب شده بودند که اینگونه مجازاتی به آنها تحمیل شد.
برای مهار مسئله کشتار مسلمانان در میانمار ، راهکارهایی وجود دارد.هیچ کشور اسلامی به تنهایی قادر به جمع کردن این مسئله نیست. سازمان همکاری کشورهای اسلامی که مدتهاست مرجعیت خود را از دست داده ، تنها جایی است که می توان به آن مراجعه کرد. سازمان های بین المللی ، نه علاقه ای به پیگیری این مسئله دارند و نه دلیلی. کشتار مسلمان ها هیچ اهمیتی ندارد. تا وقتی داعش به مرزهای اروپا حمله نکرده بود هم کسی این تهدید را جدی نگرفت. هر جنایتی که داعش در عراق یا سوریه یا لیبی انجام داد ، با هیچ اقدام عملی مهمی پاسخ داده نشد تا زمانی که داعش ترور های خیابانی را به داخل پاریس کشاند و بعد دامنه حملات به کشورهای دیگر اروپا نیزکشیده شد و تازه دیدید که باز هم مسئله داعش را به صورت جدی نیروهای مقاومت حل کردند نه ارتش های رهایی بخش اروپایی! نگاه جهانی به آنچه در میانمار رخ می دهد ، این است که با نسل کشی مشخصی طرفیم که تنها و تنها به داخل مرزهای این کشور مربوط می شود. انگار که با یک مسئله داخلی طرفیم. چرا دست هایمان را کثیف کنیم؟
میانمار در همسایگی کشورهای اسلامی قرار دارد اما این کشورها نه حاضرند در این مسئله دخالت کنند و نه حاضرند که به پناهجویان اجازه مهاجرت بدهند. کشورهای غیر اسلامی هم مانع از مهاجرت مسلمانان می شوند. انگار جامعه اسلامی این قوم محزون را از یاد برده. تماس های وزرای خارجه کشورهای مختلف با هم در زمان این جنایت ها هم کمکی به برطرف شدن موضوع نمی کند اگر چه محمد جواد ظریف با تماس های مکرر در حال ایجاد کردن یک اتحادیه از کشورهای دوست و مسلمان بر علیه میانمار است. آنچه در حال رخ دادن است را ایران یا عربستان یا ترکیه یا مالزی به تنهایی نمی توانند برطرف کنند. اتحادیه کشورهای اسلامی باید به صورت مشترک وارد اقدام شوند ، کشتارها را متوقف نمایند و زمینه ساز مهاجرت قطعی و کامل مسلمانان به کشورهای دیگر شوند. با کمک سازمان همکاری های اسلامی می توان سرمایه لازم برای مهاجرت ، استقرار ، ایجاد شغل و همچنین هزینه های لازم برای کشورهای پذیرای این مهاجران را نیز فراهم کرد.
ایران با چین روابط حسنه ای دارد و چین هم در میانمار صاحب ارتباطات لازم هست اما وقتی چینی ها در کشور خودشان به شکار مسلمان ها دست می زنند چگونه می توانیم از آنها برای برطرف شدن این معضل در میانمار کمک بخواهیم؟ مشکل میانمار را نه چین حل می کند نه آمریکا و نه انگلیس. مشکل مسلمان را تنها سازمان کشورهای اسلامی می تواند برطرف کند. جمع شدن کشورهای بزرگ مسلمان در کنار هم ، و تلاش برای بر طرف کردن این بحران ضروری است. در این میان دولت ایران می تواند به صورت مشخص دو کار را انجام دهد. اول تلاش برای ایجاد یک اجماع اسلامی و کمک گرفتن از کشورهایی مثل عربستان ، قطر ، ترکیه ، مصر ، مالزی و .. برای فشار آوردن به کشور میانمار و دوم تلاش برای اشاره به این بحران در سخنرانی سران کشورهای اسلامی در مجمع عمومی سازمان ملل. اگر سران کشورهای اسلامی در سخنرانی سالانه خود در مجمع عمومی ، به بحران میانمار اشاره کنند ، فشارها روی دولت این کشور افزایش می یابد. ایران به تنهایی نمی تواند کاری انجام دهد اما اجماعی از کشورهای اسلامی می توانند به این کشتار خاتمه دهند. دستکم می توانیم مطمئن باشیم که اگر با سکوت جهانی طرفیم دستکم با سکوت اسلامی طرف نیستیم.

کد خبر: 834124

وب گردی

وب گردی