به گزارش خبرنگار ایسکانیوز به اعتقاد یک روانشناس دنیای صنعتی به دلیل شعارهای زیبایی که رفاه را برای همه انسان ها وعده داده بود در برخی مواقع خود تبدیل به عواملی برای دامن زدن به روابط و سبک زندگی انسان ها شده است.

دکتر علی ناصری با اشاره به اینکه در حال حاضر پزشکان و محققان برای درمان بیماری های جسمی داروهایی را کشف و ارائه می دهند اما برای درمان بیماری های روحی و روانی و پیشگیری از پیامدهای بیماری کمتر ابتکار و اختراعی ثبت و ارائه می شود.

وی می گوید: اگر روزی با شنیدن خبرهای بیماری سرطان و ابتلای روز افزون آن متعجب و غمگین می شدیم امروزه شنیدن و خواندن خبرهای اقدام به خودکشی به همان اندازه تعجب برانگیز و غمگین کننده است .

ناصری با اشاره به اینکه مشکلات روحی و روانی هر علتی را که داشته باشند زنگ خطری برای جامعه است می گوید: به اعتقاد کارشناسان ، جامعه شناسان؛ روانشناسان و متخصصان علوم انسانی مشکلات روحی و روانی نشان می دهد جامعه از حالت عادی خود فاصله گرفته است.

پنهان کاری راه حل مشکل نیست

شناسایی و توجه به بیماری روحی و روانی بیماران موضوع مهمی است اما متاسفانه در کشور ما به دلیل نوع نگاه مردم به این بیماری این بیماری پنهان می ماند و باعث می شود که مشکل و بیماری پیشرفت کرده و نتوان در مراحل مقدماتی آن را درمان کرد.

این روانشناس با بیان این مطلب می گوید: این در حالی است که در صورت شناسایی این بیماری در جامعه و سیر مراحل درمان هم کار خارق العاده ای صورت نمی گیرذ و فقط به صورت ظاهری و در دوره کوتاهی به آن پرداخته می شود .

بخش مسمومیت بیمارستان ها

اگر سری به بخش مسمومیت های دارویی بیمارستانها بزنیم با زنان و دختران جوانی روبرو می شویم که به دلایل مختلف که اکثریت ریشه روحی و روانی دارند اقدام به خودکشی کرده اند و مهمترین کاری که در اسرع وقت برای این بیماران انجام می شود شستشوی معده و دفع سموم از دستگاه گوارشی و نجات بیماری از مرگ حتمی است که در جای خود قابل تقدیر است.

اما سوالی بعد از این مرحله طرح می شود این است که اقدام به خودکشی و دست شستن از زندگی بی دلیل نبوده است و آن دلیل به قدری مستحکم بوده که فرد حاضر شده به خاطر آن از جان خود بگذرد.

مرجع رسیدگی کجاست؟

اینجا بیمارستان لقمان است و بخش مسمومیت های دارویی که در حیاط قرار دارد مانند همیشه شلوغ است و عده ای مضطرب و نگران و در برخی موارد گریه کنان در محوطه بیرون بیمارستان راه می روند و دعا می کنند .

در این بخش بیشتر پرسنل در حال کمک به بیمارانی هستند که به دلایل مختلف دست به خودکشی زده اند و موارد احیا و شتشوی معده را انجام می دهند اما خبری از روانشناس و روانپزشک نیست .

دکتر ناصری در این مورد می گوید: نیاز به روانشناس و روانپزشک متخصص در این حوزه به شدت حس می شود و به نظر می رسد که جامعه باید برای این معضل و مشکل اجتماعی فکری جدی کند .

زهره حاجیان

700