به گزارش ایسکانیوز از گاردین- ماه مارس سال 1857 بود که «آندرسون» طی نامه‌ای «دیکنز» را از حضور دو هفته‌ای خود در لندن برای دیدار نویسنده انگلیسی باخبر کرد. این دیدار دو هفته‌ای پنج هفته به درازا کشید و پس از آن «چارلز دیکز» با نوشتن نامه‌ای به «جان راسل»، نخست‌وزیر انگلیس فاش کرد نویسنده دانمارکی بعضی از بهترین داستان‌های شاه‌پریان جهان، اصلاً مهمان خوبی نیست.
«دیکنز» از اینکه «آندرسون» هیچ زبانی به جز زبان مادری خود را به خوبی بلد نبود بسیار شاکی به نظر می‌رسید. «حتی بلد نبود اسم کتاب‌های خود را به انگلیسی تلفظ کند و مترجم‌اش معتقد بود او دانمارکی را نیز به خوبی بلند نیست.»
این نامه 4600 پوند به فروش رفت و در لندن باقی ماند و یکی از چندین نامه، عکس، و دست‌نوشته‌ای است که روز یکشنبه توسط خانه حراج «سافولک» در لندن به فروش رفته است. در مراسم دیگری در همین روز دفترچه تلفنی که دست‌خط «جین آستن» را در خود داشت به فروش رفت. چند نامه دیگر از ملکه «ویکتوریا»، «چارلز داروین»، و «والتر اسکات» نیز به حراج گذاشته شد.
«دیکنز» و «آندرسون» اولین بار در یک مهمانی اعیانی یکدیگر را ملاقات کردند و «آندرسون» در آن مهمانی به «دیکنز» گفته بود او بهترین نویسنده‌‌ی عصر است. در همان دوران بعضی از داستان‌های «آندرسون» به زبان انگلیسی ترجمه شده بود و او قصد سفر به لندن را داشت. شاید یکی از دلایل عصبانیت «دیکنز» این بود که رابطه خانوادگی‌اش کمی دچار تزلزل شده و نسخه اپیزودیک «دوریت کوچولو» با موفقیت روبه‌رو نشده و از حوصله او کاسته بود.
تماس این دو نویسنده مدت زیادی طول نکشید اما این رابطه برای «دیکنز» کاملاً بی‌فایده نبود. «کیت دیکنز»، دختر «دیکنز» بعدها اعلام کرد پدرش شخصیت «اوریا هیپ» در کتاب «دیوید کاپرفیلد» را از شخصیت «آندرسون» الهام گرفته بود.
منبع: ایبنا
502
