به گزارش ایسکانیوز، متن بیانیه بسیج دانشجویی شهید کاظمی آشتیانی دانشگاه علم و فرهنگ به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند متعال را شاکریم که بار دیگر توفیق خدمت رسانی به مردمان عزیز محروم در روستا های مرزی کوپر و قبادبیگیان از توابع شهرستان پیرانشهر را بر ما عطا کرد.

امروز پس از ده روز جهاد سازندگی و فرهنگی توسط چهل تن از بسیجیان و دانشجویان غیور خواهر و برادر دانشگاه علم وفرهنگ در حالی با شما صحبت می کنیم که اهالی شریف و مهمان نواز روستا های نامبرده در روز آخر هم دعای خیر در حق مان کردند و هم لبخند پر از امیدی را نثارمان می فرستادند.
باید می بودید و می دیدید که چگونه پس از پایان بازسازی سقف یکی از منازل روستایی، فرزندان کوچک خانواده با زبان شیرین کردی مادرشان را صدا می زدند تا خانه ی جدیدشان را نشان هم دیگر بدهند.
باید می بودید و می دیدید که چگونه در کمبود ها، کمبودی از جنس سرمای زیر صفر درجه در اواخر پاییز و زمستان و نبود یک دستگاه سرویس بهداشتی و حمام در مجاورت منزل و استفاده از خانه های همسایه و مصیبت های این چنینی را می کشند.
باید می بودید و می دیدید حتی برای یکبار هم در طول این ده روز نشد که صبحانه و چای برای دانشجویان مشغول کار نیاورند و حتی برای شام و ناهار هم بچه ها را مهمان خانه هایشان نکنند.

باید می بودید و می دیدید که چگونه خواهران جهادی علم و فرهنگ همانند زنان دوران جنگ در پشت جبهه ی جهاد سازندگی به انجام جهاد فرهنگی مشغول میشدند و هر روز هم مدرسه را رنگ می کردند و هم بعد از ظهر ها با یکصد کودک در حیاط همان مدرسه، مشغول سرگرمی هایی از جنس لطافت میشدند.

باید می بودید و می دیدید که در روز عید غدیر در روستایی با جمعیت صد در صد اهل تسنن اما آنان با جعبه های شیرینی جشن مان را نیکو تر کردند.
باید می بودید و می دید که چگونه جوانان دیگر روستا ها به روستای مان می آمدند و شب ها پیرامون مسائل سیاسی و اجتماعی ما جسورانه و شجاعانه بحث می کردند.

باید می بودید و می دیدید که چگونه پسران جهادی علم و فرهنگ ده روز کار سازندگی را با یک سوم هزینه ی سال های قبل به پایان رساندند و برای فراهم کردن آبادانی دیگر اهالی، به روستای دیگری کوچ جهادی کرده و دیوار نیم ساخته ی مدرسه ای را کامل کردند.
باید می بودید و می دیدید که چگونه جهادیان علم و فرهنگ هم از جانشان گذشتند و هم از مالشان.
جان چرا و مال چگونه؟
نماز صبح شروع کارشان بود تا نماز ظهر، ناهار را که نوش جان می کردند مجددا کار عصرگاهی را آغاز کرده و مردانه کار ها را به پایان می رساندند.
اما چرا مالا؟
روز قبل از اردو اعلام شد که به دلیل فراهم نشدن هزینه های اردو، اردو متاسفانه لغو خواهد شد که باید می بودید و می دیدید که چگونه فریاد می زدند ما هیچگاه امیدمان به مدیران بی کفایت خوش گذران نبوده است و می رویم با هر هزینه ای که هست و مابقی اش را از جیب خودمان خرج می کنیم اما نمی گذاریم اردو به دلیل مشکلات مالی لغو شود.
باید می بودید و می دید که چگونه روز قبل از سفر مسئولین عزیز دانشگاه علم و فرهنگ در جواب درخواست کمک مان با صدای رسا فرمودند
"که حتی یک هزار تومنی هم نداریم که خرج تان کنیم. بروید و خودتان فکر مشکلتان باشید"
بگذار اینبار هم ساده بگویم خدمتتان جناب مسئول؛
انقلاب اسلامی در هیچ برهه ای از زمان محتاج در پاشی های امثالهم نبوده است و با فکر و عمل همواره مشکلش را حل کرده است و نگران حل کردن مشکل ما نباشید؛ به فکر حال خودتان باشید که امروز در لشگر حسین (ع) هستید یا...!
آه
این سینه پر است از ندانم کاری های تا به امروز رسیده. بعضی روز ها فکر می کنم صدای جمهوری اسلامی تنها در همان خیابان های انقلاب و آزادی مانده است و در برخی نهاد ها فقط عکس های دیوار ها جابجا شده است.
ما دیگر خجالت می کشیم تا روش و منش شهیدانی چون چمران و حججی و کاظمی آشتیانی ها را به یاد عزیزان بیاوریم.
ده درصد مشکل کشور ما تحریم های خارجی است، نود درصد مشکلات داخل وجود نتانیاهو های داخلی است که خیلی راحت می توانند با صدای رسا بگویند مشکلات تان را خودتان حل کنید.
چشم آقای مسئول! سمعا و طاعه.
مگر تا به امروز شما مشکلات کشور را حل کرده اید که برای باقی اش از شما انتظار داشته باشیم؟
امروز کشورمان به هر جایی رسیده است از صدقه سر نیروهای مومن و انقلابی بوده است و نشانه ی بارزش امروز امنیت داخلی مان است که خیلی راحت می توانیم پشت میز هایمان بنشینیم و صدا بزنیم مشکلات تان را خودتان حل کنید.
اما عیبی ندارد ان شاء الله به زودی مشکل دیگرمان که عدم رسیدگی به اوضاع فرهنگی و اقتصادی دانشجویان است که حجم شکایات از وضعیت شهریه ها و عدم پشتیبانی از ایده های آموزشی و فرهنگی دانشجویان است را به زودی حل می نماییم.
الیس الله بصبح قریب
مسئول حوزه ی بسیج دانشجویی شهید کاظمی آشتیانی دانشگاه علم و فرهنگ
بسیجی حسین سیاف زاده