به گزارش سرویس سیاسی ایسکانیوز ؛ از نقاط درخشان در تاریخ انقلاب اسلامی دوران هشت سال دفاع مقدس است. سال هایی که ایران اسلامی درگیر جنگی تحمیلی و نابرابر شد که در نهایت با ایثار و از خودگذشتگی و با تکیه بر فرهنگ عاشورا توانستند از حق خود در مقابل جبهه متجاوزان دفاع کنند.
این در حالی است که در 2888 روز که ملت رشید ایران در حال دفاع از سرزمین خویش بودند شاهد اتفاقات تلخ و شیرین زیادی چه در خط مقدم جبهه ها و چه در پشت جبهه و در فضای سیاسی و اجتماعی آن روز جامعه ایرانی بودیم که بازخوانی آنها پندها و تجربه های بسیاری به همراه دارد که می تواند برای ادامه مسیر قطار انقلاب اسلامی به کار بیایید .
آغاز جنگ تحمیلی
31شهریور 1359 ، ده مرکز مهم نظامی توسط جنگنده بمب‌افکن‌های نیروی هوایی ارتش بعث، بمباران شد و همزمان با حملات جنگنده‌ها، دوازده لشکر مکانیزه نیز روی زمین، حملات وسیع خود به خاک ایران را آغاز کردند. اما در قبال این تهاجم ایران بی تحرک ننشست و درست سه ساعت بعد از اولین حمله، این جنگنده های ایرانی بودند که پایگاه های نظامی عراق را در خاک خودش تخریب کردند.
تعلیق قرارداد های نظامی هدیه دولت موقت به صدام
با وجود انکه آحاد مردم به فرمان حضرت امام برای دفاع از کشور به سمت جبهه های نبرد رهسپار شدند و مسئولان نیز با همه کمبودها و مشکلاتی که کشور در آن مقطع وجود داشت تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا متجاوز را از خاک ایران اسلامی بیرون کنند .
اما برخی جریان ها و احزاب سیاسی در داخل کشور رویه ای دیگری را در پیش گرفته بودند و با بستن چشمان خود در نقش ستون پنجم دشمن ایفای نقش می کردند .
از همین روی یکی از جریان های که دردوران دفاع مقدس بر طبل تفرقه و ناامیدی در مقابل ایستادگی در مقابل صدام متجاوزگر می کوبید نهضت آزادی بود که پرچم دار جریان ارتباط با امریکا و تفکرات لیبرالی در فضای سیاسی کشور بود .
نهضت آزادی که با تفکری لیبرالی از اوایل انقلاب روی کار آمده بود، نقطه ابتدایی آن تشکیل دولت موقت به دست مهدی بازرگان بود. اما در آستانه جنگ تحمیلی تعلیق قرادادهای تسلیحاتی از سوی دولت موقت باعث شد خسارت‌های زیادی به ارتش جمهوری اسلامی برای مقابله با رژیم بعث عراق وارد شود.
دولت موقت با تعلیق قرارداد خرید 160 فروند هواپیمای اف16، یازده فروند فانتوم4-ای، هفت فروند هواپیمای آواکس، 25 فروند بالگرد کبرا، 1000 فروند موشک ضد رادار، 516 موشک هوا به هوای اسپارو، 186 فروند موشک هوا به هوای ساید ویندر، 10000 فروند موشک سبک قابل حمل از آمریکا، چهار فروند کشتی جنگی بزرگ اژدرافکن و شش فروند زیردریایی از آلمان فدرال، سی فروند بالگرد از ایتالیا، 175 فروند موشک ضدرادار و 1200 دستگاه تانک و دو فروند کشتی دفاعی ازانگلستان و... لطمه بزرگی به ارتش ایران زد. اما این یکی از ضرباتی بود که این دولت و تفکر آن به ایران در دفاع مقدس زد.
جزوه هایی با طمع ناامیدی
جالب است نهضت آزادی در جزوه و کتابچه‌ای که با عنوان "تحلیلی پیرامون جنگ و صلح" در سال 1363 به چاپ رساند، سعی کرد که ادامه جنگ را ناشی از بی‌لیاقتی و عدم درک صحیح فرماندهان جنگ نشان دهد و چنین القا کند که جمهوری اسلامی ایران، آرا و دیدگاه‌های مخالفان جنگ را نادیده گرفته و صدای مخالفان جنگ را قطع می‌کند. نهضتی‌ها همچنین کوشیدند تا القا کنند که مشارکت عمومی مردم در جبهه‌های حق علیه باطل بسیار سطحی و منفعلانه است.
در جریانی دیگر روزنامه جمهوری اسلامی طی مقاله‌ای در سال 81، در مورد مواضع نهضت آزادی در دوران جنگ می‌نویسد : « نهضت آزادی در دوران جنگ، با صدور اطلاعیه و نامه پراکنی علیه رزمندگان، همصدا با بوق‌های استکباری عمل می‌کرد و در بسیاری از موارد از مواضع سازمان منافقین حمایت می‌کرد.
جایی که در جبهه های جنگ رزمندگان این کشور مشغول دفاع از آب و خاک آن بودند اما تفکری لیبرالی در قالب جریان نهضت آزادی و دولت موقت برای کشور سنگ اندازی می کرد و کشور را دچار صدمات شدیدی کرد.
از همین روی شاهد هستیم این نهضت در سال 1364 با صدور نامه‌ای به اعضای شورای عالی دفاع، عملکرد این شورا را منفی دانست و به نوعی، دفاع جمهوری اسلامی ایران را بعد از فتح خرمشهر، به زیاده‌طلبی و کشورگشایی تشبیه کرد. در بخشی از نامه نهضت آزادی به شورای عالی دفاع آمده است: "پس از فتح خرمشهر که به نظر ما نقطه عطف تبدیل جنگ تدافعی به نبرد تعرضی برای تصرف بصره و ساقط ساختن صدام و حزب بعث و تأسیس جمهوری اسلامی در عراق و اولین گام در راه صدور انقلاب بود، ما و بسیاری از صاحب‌نظران را که در بیرون راندن دشمن و دفع فتنه از مرزها با ما و دولتمردان موافق بودند اعتقاد بر این بود که شرایط مساعدی برای فتح باب مذاکره و قبول صلحی عادلانه، شرافتمندانه و خداپسندانه میان دو ملت مسلمان ایران و عراق فراهم آمده است. شرایطی که استفاده صحیح و منطقی از آن می‌توانست هم خواست‌های حقه ملت ایران را جامه عمل پوشاند و هم مقدمه استعفا و سقوط حزب بعث شود و هم به انقلاب اسلامی در جهان آبرو و اثری دیگر بخشد. اگرچه در آغاز برخی از تصمیم‌گیرندگان روی خوش به مذاکرات نشان داده و حتی موافقت فرمانده کل قوا را در این امر اعلام داشتند اما به زودی به این تصور و امید که می‌توانند شجره خبیثه‌ای را که سست شده به نیروی سپاهیان ایران و پشتیبانی مردم مسلمان عراق از بنیان براندازند، به جای توصیه قرآنی ایجاد امت "واسط و شاهد" و "مدینه"ای که نمونه و الگویی برای الهام و جذب جهانیان و صدور اسلام به اقطار عالم باشد، با طرح شعار "راه قدس از کربلا" جبهه گسترده‌تری گشوده، آزاد ساختن قدس شریف و مقابله نظامی با کفر جهانی را در صدر برنامه و تبلیغات خود قرار دادند. به نظر ما بطلان این استدلال که "فرصت تجدید قوا و تجهیز مجدد را از ارتش روبه‌زوال بعث باید گرفت"، گرچه هنوز به قوت تمام بر آن تکیه می‌شود، عملاً ثابت شده است. تجربه پس از فتح خرمشهر نشان داد که باغبانان شرق و غرب و اذناب منطقه‌ای وابسته به آنان در بحبوحه جنگ و در سخت‌ترین مراحل آن این شجره خبیثه را سیراب نموده‌اند و این در شرایطی است که فرصت تجدید قوا و تجهیز را به تدریج از دست می‌دهیم یعنی روزبه‌روز نیازمندتر به اسلحه مستکبرینی می‌شویم که خیال براندازی آنها را در سر می‌پرورانیم" .
اگر نادانی دولت موقت نبود
در همین ارتباط حسن روحانی در 15 آذر 1364 در سخنرانی پیش از نمازجمعه، تحمیل جنگ را با مشی سازشکارانه دولت موقت مرتبط دانست و گفت:«ممکن است بگوییم آمادگی همواره باید برای دفاع باشد؛ ولی باید بالاتر از این سخن گفت که یک ملت باید حتی آمادگی برای تهاجم داشته باشد. اگر ملتی صلح پایدار و استقامت می‌خواهد باید آمادگی جنگ داشته باشد. بسیاری از تئوریسین‌های دنیا می‌گویند برای استقرار صلح در یک جامعه تنها نیروهای دفاعی نیاز نیست بلکه آمادگی جنگی باید باشد. تنها راه دفاع تعرض است آن‌وقتی دشمن می‌ترسد به ملتی هجوم آورد که بداند اگر هجوم کند مقابله‌به‌مثل می‌شود و هجوم متقابل را باید تحمل کند اگر ملتی قدرت تهاجم را نداشته باشد قدرت دفاع هم نخواهد داشت و اگر جامعه‌ای بخواهد مصون از حملات دشمنان باشد باید دارای یک بنیه نظامی قوی باشد و این مخصوص یک دوره مخصوص نیست. اگر نادانی دولت موقت نبود شاید جنگی این‌چنین بر ما تحمیل نمی‌شد، آن‌هایی که حتی تصمیم داشتند هواپیماهای اف-14 ما را به آمریکا پس دهند و اگر شهید بهشتی‌ها و عزیزانی چون خامنه‌ای‌ها و هاشمی‌ها در شورای انقلاب نبودند، دولت موقت در تابستان 58 آنها را به آمریکا پس داده بودند. من نمی‌گویم خیانت یا عدم خیانت بلکه این‌یک نادانی و عدم تفکر صحیح برای یک ملت انقلابی بود.»
وحدت نهضت آزادی و گروهک منافقین
اما نقل این جریان خالی از لطف نیست که در عملیات والفجر 10،اسفند ماه 1366، یک سرتیپ عراقی در میان اسرای عملیات به چشم می‌خورد. چند روز بعد از اسارت، از وی سوال شد که به چه دلیل عراق مجدداً جنگ شهر‌ها را آغاز کرده و موشکباران مناطق مسکونی ایران را از سر گرفته است ؟ سرتیپ عراقی پاسخ داد:
«در یک جلسه توجیهی که جمعی از افسران ارتش عراق شرکت داشتند، فردی به نمایندگی از گروه رجوی ( منافقین) در تشریح اوضاع داخلی ایران اعلام کرد حمله عراق به شهر‌ها می‌تواند مردم را بر ضد نظام بشوراند و مسئولین جمهوری اسلامی را به پذیرش خواست‌های بغداد وادار کند. این فرد در اثبات این ادعا به جزوات و نشریات نهضت آزادی اشاره می‌کرد و یک نوشته چهاربرگی که ترجمه عربی قسمت‌هایی از نظریات و مواضع نهضت آزادی در آن بود، بین افسران ارشد عراقی توزیع کرد.»
طی این نقل دست منافقین و جریان لیبرال نهضت آزادی به خوبی در تخریب جبهه های جنگ به نفع دشمن رو می شود. در هشت سال دفاع مقدس صحنه تقابل دو نوع تفکر بود. تفکری که پایه آن ریشه در عقاید اسلامی و توحیدی داشت و تفکری دیگر که انسان گرا و سکولار بود. نتیجه تفکر اول که انقلابی گری را هدف قرار داده بود پیشرفت حتی با کمبود امکانات شد همان طور که صنعت موشکی ما با کم ترین تجهیزاتی که در دوران دفاع مقدس داشت کار خود را شروع کرد حالا ابر قدرت ها را به چالش می کشاند ولی تفکر لیبرالی نتیجه آن چیزی جز خسران و زیان برای کشور نشد.
برجام خرمشهری دیگر
با نگاهی به تاریخ 38 ساله انقلاب دو جریان فکری بسیار به چشم می خورند. اولی تفکر لیبرال که با دولت موقت بازرگان عیان شد و دومی تفکر انقلابی که به خوبی در جریان هشت سال دفاع مقدس و اقداماتی که در آن دوران انجام داد توانست به خوبی از عهده این امتحان سخت برآید.
آنچه امروز در عرصه سیاسی کشور حائز اهمیت است توجه به عبرت های این دو تفکر است که امتحان خود را در این مدت پس داده اند و کارآمدی هر کدام مشخص شده است.
امروز هم اگر غرب دست بر روی گلوگاه برجام گذاشته است و در مواجه با آن نمی خواهد به تعهدات خود پایبند باشد باز هم باید با اتکا به فرهنگ جهاد و شهادت و تفکر انقلابی با آن برخورد.
رفتاری که باید نشان دهنده جایگاه قدرتمندانه ایران و در شأن دشمنان این کشور باشد. اگرچه در زمانی که برخی از عصر گفت و گو و اعتدال درآن صحبت کردند اما این موشک های کشور بود که توانست اقتدار کشور را در ورای مرزهای آن به دشمن نشان دهد.
حالا هم اگر مقامات کشور بخواهند مشکلات را از سر راه بردارند راهی جز انقلابی گری و استفاده از تفکر انقلابی ندارند که اگر کاری غیر از این کنند به شهادت تاریخ چیزی جز رسوایی برای خود به دست نمی آورند.
خبرنگار: مجید فاضلی
