داوود فتحعلی بیگی، پژوهشگر نمایش های آیینی و سنتی درباره دلایل احیا نشدن تکایا برای برگزاری تعزیه در طول سال به خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، گفت: در بعضی از روستاهای بزرگ و شهرها یا تکیه های وجود داشته که آن را احیا کرده اند و یا اگر صاحب تکیه نبوده اند در آنها مکانی برای اجرای تعزیه در نظر گرفته شده است اما در تهران تلاشی برای مشخص شدن مکانی برای اجرای تعزیه نشده است.

وی افزود: سال ها است که ما به دنبال احیای تکایا برای اجرای تعزیه هستیم و درخواست ما این بوده که مکان هایی برای اجرای تعزیه در طول سال در نظر گرفته شود، البته به این نکته باید توجه کرد که اگر صحبت از مکانی برای اجرای تعزیه است به این معنا نیست که فقط تعزیه های حزن انگیز در آن اجرا شود زیرا تعزیه های تاریخی، عرفانی، شبیه مضحک، قصص انبیا، معجزات و بسیاری عناوین دیگر ذیل تعزیه تعریف می شوند و تا 500 شب می توان در مکان اجرای تعزیه از آنها استفاده کرد بدون اینکه نمایشی تکراری باشد.

این استاد دانشگاه، ادامه داد: در زمانی که تکیه دولت در ایران برای اجرای تعزیه وجود داشت بسیاری تکیه های ملتی هم در تهران فعالیت می کردند و زمانی حدود 60 تکیه وجود داشت مثل تکیه نیاوران که هنوز هم وجود دارد اما تعزیه خوانی در آن اتفاق نمی افتد.

وی ادامه داد: اگر دولت می خواست، می توانست تکایا را دایر کند اما در حال حاضر یا ساز و کار آن را نمی شناسند و یا علاقه ای به برپایی تکیه ندارند و باید از آنها پرسید که چرا برای هنری که بسیار حائز اهمیت است و قرن ها به عنوان یک رسانه عمل کرده و فرهنگ عاشورا را به اقصی نقاط ترویج داده است و به عنوان یک هنر ملی هم ثبت جهانی شده چرا در کشور مورد بی مهری قرار گرفته است.

فتحعلی بیگی درباره دلایل به ثمر نرسیدن راه اندازی رشته نمایش های آیینی و سنتی در دانشگاه ها، گفت: دو سال پیش بحث بر سر این بود که در دانشگاه سوره این رشته دایر شود اما هنوز از وزارت علوم و تحقیقات پاسخی به این درخواست داده نشده است.

وی افزود: پیشنهاد ما به وزارت علوم راه اندازی رشته نمایش های آئینی و سنتی است که شبیه خوانی هم در زیر مجموعه این رشته تعریف می شود و رشته ای کاملا تخصصی است و به عنوان یک پدیده نمایشی به آن نگاه می شود زیرا هنرمندانی که در نمایش های غربی فعالیت می کنند نمی توانند تعزیه خوانی کنند زیرا این رشته نیازمند آموزش است.

داوود فتحعلی بیگی با اشاره به بعضی تعزیه ها که به شکل درست آن اجرا نشده و از نسخه های اصلی این هنر پیروی نمی کنند، گفت: اجرای تعزیه به شیوه درست آن بستگی بسیاری به گروه اجرایی دارد ضمن اینکه اهمیت بسیاری دارد که افراد گرد هم آمده برای اجرای تعزیه تحت نظر چه کسی تعلیم دیده اند زیرا گاهی دیده می شود که افرادی مبادرت به این کار می کنند که آموزش ندیده اند و مربی هم نداشته اند و یا از روی فیلم های گزارشی چیزهایی را یاد گرفته اند در نتیجه سعی می کنند ماجرا را به سمت واقع گرایی ببرند به همین دلیل شبیه سازی عجیب و غریبی از وقایع کربلا اتفاق می افتد.

وی خاطرنشان کرد: گاهی در اجرای تعزیه رفتارهایی پیش می آید که بسیار ملال آور است و دیده شده که تعزیه خوان با دوچرخه وارد صحنه تعزیه خوانی شود و این اتفاقات به این دلیل است که هنر شبیه خوانی با همه عظمتی که دارد فاقد متولی است و چون متولی ندارد هرکسی به خود اجازه می دهد که این هنر را اجرا کند در صورتی که در بسیاری از کشورهای دنیا به خصوص دولت های شرق آسیا برای حفظ نمایش های آئینی و سنتی وزارتخانه وجود دارد و برای این هنرها مدرسه تعیین شده است و در آن دخل و تصرف نمی شود.

501