*این حملات را چگونه ارزیابی می کنید؟

کرکوک یکی از نفت خیز ترین مناطق عراق به شمار می رود که بعد از حملات داعش در سال 2014 موجب عقب نشینی یکی از تیپ های ارتش عراق حاضر در آن منطقه شد و بعد از این عقب نشینی، نیروهای پیشمرگه کردستان از فرصت استفاده کرده و در آن جا مستقر شدند و تا به امروز آن مناطق را ترک نکرده بودند. یعنی به عبارتی طبق قاعده و در اصل باید نیروهای ارتش عراق در آن مناطق حضور می داشتند ولی با خلائی که داعش به وجود آورد کردها در آن جا ساکن شدند و دیگر هم عقب نشینی نکردند و عملا سند منطقه نفت خیز کرکوک را به نام خودشان زدند. در اتفاق امروز نیروهای ارتش عراق و حشد الشعبی با حمله خود به کرکوک در اقدامی کاملا قانونی و طبق قانون اساسی عراق جهت آزادسازی کرکوک تلاش کردند. کرکوک منطقه ای است که تحت حاکمیت عراق است و دولت عراق نیز حق اعمال حاکمیت در آن منطقه را دارد. تا وقتی که کرکوک در اختیار نیروهای نظامی کرد بود،کردها در هر مذاکره ای با مشت پرتر و دست بالاتر مقابل عراق قرار می گرفتند؛ اما حالا این معادلات کاملا تغییر کرده اند و در مذاکرات آینده در مورد محور کردستان - بغداد از این به بعد اهرم های فشار مسعود بارزانی دیگر به مانند قبل قدرت ندارند. این حمله امروز در کل به علت منابع نفتی عظیمش منطقه بسیار مهمی محسوب می شود و نگاه بارزانی و کردها به کرکوک این است که این منطقه ارزشمند، می تواند پشتوانه اقتصادی قدرتمندی برای اقلیم کردستان استقلال یافته باشد و طبیعتا وقتی مقامات اقلیم کردستان این منبع مهم را در اختیار نداشته باشند دیگر نمی تواند اصراری روی ادعاهای گذشته خود داشته باشند و این موضوع برای آن ها مشکل ساز خواهد بود.

*پیشروی دولت عراق در این مورد تا چه اندازه خواهد بود؟ آبا عراق پس از آزادسازی کرکوک از پیشروی های بیشتر دست می کشد؟

دولت و ارتش عراق به مکان هایی ورود نخواهند کرد که تقابل نظامی با مردم کردستان داشته باشد و عملا وارد شهر نخواهند شد تا با نیروهای بسیج مردمی کردستان درگیر شوند و به طور خلاصه باید گفت که دنبال خون و خونریزی نیستند . عراق دیگر نمی خواهد درگیری های خونین گذشته با مردم کرد دوباره تکرار شوند. آنها به دنبال تکرار درگیری های شیعیان با مردم کرد در سال 2015 در شهر طوزخورماتو نیستند و این تجربه های تلخ دیگر تکرار نخواهند شد. هدف دولت عراق این است که اهرم های فشار مسعود بارزانی را از دست او بگیرد و منظور از این اهرم های فشار قطعا خود شهر کرکوک و مردم این شهر نیست، بلکه منابع نفتی و مناطق نظامی این شهر است. مناطق به تصرف آمده توسط دولت عراق تا به این جا عمدتا منابع نفتی، تاسیسات نفتی و پایگاه های نظامی بوده اند که مهر تاییدی بر این ادعا هستند. این ها همان مناطقی هستند که تا قبل از عملیات داعش در این شهر در اختیار ارتش عراق بود اما در این چند سال به ناحق در اختیار کردها بوده است. پس به طور کل اگر عراق به هدف اصلی خود در این باره برسد دیگر نیازی ندارد تا به مناطق مسکونی رفته و با مردم کرد این شهر درگیر شود، ضمن این که همه مردم کرکوک کرد نیستند و در این شهر ترکمن ها، اعراب و مسیحیان نیز ساکن می باشند.

به طور کل عراق نمی خواهد برای بار دیگر درگیری هایی قومیتی بین اعراب و کرد ها به وجود آورد. دولت عراق همچنین در این راستا اعلام کرده است که پلیس کرکوک به مانند گذشته وظیفه تامین تامنیت مناطق مسکونی و مردم کرکوک را درست به مانند گذشته بر عهده دارد و قضد خود عراق این است که امنیت داخلی شهر حفظ شود. تنها چیزی که عراق می خواهد این است که منابع نفتی و پایگاه های نظامی را به تصرف خود درآورد.

*آیا کرد ها می توانند کاری را در برابر ارتش عراق از پیش ببرند و آیا کارتی در برابر دولت عراق دارند یا نه؟

تا الان به نظر میرسد سخنان کردها مبنی بر جنگ دلیرانه و مقاومت با تمام قدرت و راه اندازی دریای خون در صورت هرگونه اقدام جهت تصرف کرکوک، چیزی جز مجموعه ای از ادعای های دروغین و تو خالی نبوده است. حتی تا به این جا بعضی از گزارشات از عقب نشینی بدون درگیری برخی از نیروهای کرد خبر می دهند. یعنی این عقب نشینی ها حتی در میانه نبرد هم نبوده اند و خودشان با دست خود بعضی تاسیسات نفتی را تحویل ارتش عراق داده اند. البته کرد ها نیز ادعاهای دیگری در اینباره دارند. برای مثال حزب بارزانی ادعا دارد که این نیروهای پیشمرگه که عضو اتحادیه میهنی نیز بوده اند صحنه نبرد را ترک نکرده اند و همچنان با قدرت به نبرد ادامه می دهند. به طور کل خبرهای ضد و نقیض در اینباره زیاد است اما آن چیزی که در معادلات نظامی در حال حاضر اهمیت بالایی دارد این است که حالا پ.ک.ک در کرکوک به صورت جدی وارد فاز مبارزه شده است. احتمالا در پایان برنده اصلی این درگیری ها و این ماجرا نیز پ.ک.ک خواهد بود. در حال حاضر و در همین راستا نیز تمامی منابع خبری پ.ک.ک در بیانیه ای خطاب به کردها گفته اند که هنگام حمله داعش نیروهای بارزانی فرار را بر قرار ترجیح داده و هنگام حمله ارتش عراق نیز نیروهای اتحادیه میهنی فرار کردند اما ما نیروهای پ.ک.ک همان هایی هستیم که هم در برابر داعش ایستادگی کردیم و هم در برابر ارتش عراق می جنگیم و ما هستیم که تا لحظه مرگ وفادار به کردستان باقی خواهیم ماند. در واقع آن ها قصد ترویج این خط را در بین مردم کرد دارند که قهرمان اصلی کردستان هستند.در پایان می توان گفت احتمال این که در پایان این ماجرا فضا به گونه ای شود که مقبولیت پ.ک.ک مقداری افزایش پیدا کند وجود دارد.