رقه زجر بود و زجر. حالا همه چیز دارد به پایان خود نزدیک می شود و قاتلان در حال عقب نشینی و خروج از شهر هستند. انسان ها برای یک حس خوب شادمان می شوند اما مردم رقه تنها به دلیل رهایی از یک درد بزرگ خوشحالند. 3 سال از حبس آن ها در داخل یک جهنم تاریک می گذرد و حالا آن ها طی ساعات آینده می توانند آزادی کامل خود را جشن بگیرند. می توان لبخند روی لبشان مشاهده کرد اما درد درون قلب ها و ذهن هایشان را نه. مردم رقه چیز هایی را دیده اند که حتی در مخیله هیچکس در جهان نخواهد گنجید. بیشتر آن ها 3 سال است که حتی یک لبخند ساده هم نزده اند... .