به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، حتی اگر اهل رسانه هم نباشید و در ایام برگزاری نمایشگاه مطبوعات، مسیرتان به خیابان های اطراف مصلی امام خمینی(ره) افتاده باشد، از روی کنجکاوی یا برای دیدار با شخصیت ها و مسئولان هم که شده ممکن است در راهرو های نمایشگاه قدم بزنید و از نزدیک خبرگزاری های مورد علاقه خود را ببینید و با روند کار آن ها آشنا شوید.
چند سالی می شود که مردان نقره ای یا سیلورمن ها به راهروهای نمایشگاه آمده اند و با حرکات نمایشی خود توجه مخاطبان را به خود جلب کرده اند. اگر از نزدیک سیلور من ها را ندیده اید، باید گفت افرادی هستند که صورت، لباس هایشان را رنگ می کنند و مانند مجسمه های متحرک هستند. این هنر حدود 10 سالی است که در ایران باب شده و در حاشیه های جشنواره ها و نمایشگاه ها شاهد حضور آن ها هستیم.
بودن یا نبودن مسئله این است!
ساینا 12 ساله برای اولین بار است که از نزدیک مردان نقره ای را دیده و تلاش می کند با او عکس سلفی بگیرد.او در این باره می گوید:« به نظرم حضور این افراد نمایشگاه را جذابکرده ، حرکاتشان جالب است خیلی تلاش کردم که آن ها را بخندانم یا با آن ها صحبت کنم اما موفق نشدم ! »
او ادامه می دهد: «به نظرم فضای نمایشگاه برای نوجوانان کسل کننده است، چه اشکالی دارد یک سرگرمی برای هم سن و سال های من در نمایشگاه وجود داشته باشد؟»
سمیه 27 ساله از دور به حرکات مرد نقره ای نگاه می کند و می گوید: «چند سالی است که مردان نقره ای عضو جدایی ناپذیر نمایشگاه ها و جشنواره ها شده اند.من خودم خبرنگارم و معتقدم برای جلب توجه مردم نسبت به رسانه ها و مطبوعات لازم است اقدامات زیرساختی مناسبی ایجاد شود تا رسانه ها بتوانند مخاطب های خود را جذب کنند، محتوای مطالبی که مطبوعات و رسانه ها برپایه حقیقت و علم ارائه می دهند بسیار مهم تر از آن است تا اینکه سیلورمن ها بنر یک رسانه را به گردن بیاندازد و حرکات نمادین انجام دهد تا توجه مخاطبان را جلب کند. »
وظیفه ما این است که در ذهن مخاطبان یک علامت سوال بزرگ ایجاد کنیم
آخرین روز بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات است، برای بار سوم که برای مصاحبه مقابل یکی از سیلورمن ها ایستادم،سکوتش را شکست، اسم و فامیلش را نگفت و تنها به گفتن همین چند جمله اکتفا کرد:« دانشجوی رشته تئاتر هستم ، برای تبلیغات رسانه خاصی به اینجا نیامده ام، زندگی من هنر است و هنر ما هم بر اساس سکوت و حرکاتی که انجام می دهیم به سایرین منتقل می شود،وظیفه ما این است که در ذهن مخاطبان یک علامت سوال بزرگ ایجاد کنیم ،کاش این هنر را دست کم نگیریم!»
701
