به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز؛ هنگامی‌که راننده در شرایط عادی اقدام به تعویض دنده می‌کند، در گیربکس موجب درگیر شدن دو چرخ‌دنده با اندازه و تعداد دندانه‌های متفاوت می‌شود که باعث به وجود آمدن ضریب دنده‌های گوناگون می‌شود و دور و گشتاور بر اساس این ضریب دنده از پیشرانه به چرخ‌ها منتقل می‌شود. این نحوه درگیری چرخ‌دنده‌ها در جعبه‌دنده‌های دستی کاربرد دارد که در مدل‌های اتوماتیک این نسبت دنده‌ها توسط درگیر شدن خورشیدی و قفسه و سیاره‌ای و چرخ‌دنده‌های رینگی به وجود می‌آید، اما در جعبه‌دنده‌های CVT (Continuously variable transmission به‌معنی جعبه‌دنده متغیر پیوسته) دیگر خبری از چرخ‌دنده و خورشیدی و سیاره‌ای و... نیست، بلکه اساس کار بر دوش دو پولی ورودی (محرک) و پولی خروجی (متحرک) و یک تسمه لاستیکی یا فلزی برای ارتباط این دو با یکدیگر است.
در گیربکس‌های اتوماتیک معمولی تعداد مشخص و ثابتی چرخ‌دنده داشته که در هنگام بیان با عباراتی مانند 5 سرعته و یا چیزی مشابه آن توصیف می‌شوند. هر چرخ‌دنده عملکرد خاصی داشته و تنها برای سرعت خاص و مشخصی از خودرو قابل‌استفاده است. در هنگام شتاب‌گیری نیز وضعیت به این ترتیب بوده که ابتدا چرخ‌دنده مخصوص دنده 1 درگیر شده و با بالاتر رفتن سرعت به ترتیب به 2 و 3 و ... تعویض می‌شود؛ اما در سیستم انتقال قدرت CVT مسئله بدین‌صورت نبوده و به‌طورکلی اصلاً چرخ‌دنده‌ای برای تعویض وجود ندارد. درواقع در این سیستم تنها یک چرخ‌دنده جادویی وجود داشته که وظیفه تمامی چرخ‌دنده‌های موجود در سیستم انتقال قدرت اتوماتیک معمولی را انجام می‌دهد. به همین دلیل است که راننده و سرنشینان ضربه تغییر دنده همانند آنچه در خودروهای معمولی وجود داشته را حس نمی‌کنند. تنها مسئله‌ای که دراین‌بین مشهود است، دور موتور بوده که در هنگام شتابگری بالا رفته و در زمان طی مسیر با سرعت ثابت پایین می‌آید. سیستم انتقال قدرت از نوع CVT، مناسب‌ترین و بهینه‌ترین دور موتور را در هر شرایط انتخاب کرده و حتی در مواقع شتابگری سریع نیز آن را ثابت نگاه می‌دارد.
403
