به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی ایسکانیوز؛ دومین نمایشگاه بین‌المللی خودرو تهران در شهر آفتاب به ایستگاه پایانی‌اش رسید. نمایشگاهی با حاشیه پررنگ و البته متن بسیار کم‌رنگ. جولان دوباره چینی‌ها و فلسفه تکراری داخلی‌ها. اما به‌عقیده اغلب کارشناسان و مردم، آنچه این نمایشگاه را حتی از دوره قبلی‌اش آزاردهنده‌تر کرده بود، بی‌نظمی و بی‌برنامگی در برگزاری آن بوده است.
از همان ابتدا نیز جاخالی سازمان توسعه تجارت به‌عنوان متولی اصلی برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی و قرار گرفتن یک شرکت شخصی که برخی از افراد بانفوذ در هیات‌مدیره آن عضویت داشتند، خبر از اتفاقاتی مبهم می‌داد.
دوره اول این نمایشگاه در سرمای استخوان‌‌سوز اواخر بهمن 95 برگزار شد. معضلات ترافیک، ساماندهی بازدیدکنندگان، مسئله گرمایش و امنیت خودروها به‌عنوان دردناک‌ترین حواشی سال اول مطرح شد. البته مسئولین برگزاری هیچ‌گاه زیر بار این انتقادها نرفتند.
امسال نه‌تنها اوضاع رو به بهبودی نرفت، بلکه شرایط وخیم‌تر هم شد. در دومین دوره برگزاری نمایشگاه خودرو تهران در شهر آفتاب، این‌بار آذرماه برای برگزاری انتخاب شد. شاید این هوشمندانه‌ترین تصمیم مدیران برگزارکننده‌اش بوده باشد. قرار بر این بود که یک روز قبل از بازگشایی رسمی، به تبعیت از خارجی‌ها روزی برای مسئولین، مدیران و خبرنگاران در نظر گرفته شود. روزی که به Press Day معروف است. استفاده از الفاظ خارجی یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های مسئولین امر در برگزاری این نمایشگاه بود. انتخاب گزینشی و دستوری خبرنگاران و سایت‌های خبری، اصالت و صداقت نمایشگاهی که با پول مردم برای مردم تاسیس شده است را زیر سوال می‌برد.
اینکه صنعت خودروی کشور با دستان خالی میزبان خودروهای رنگ و رو رفته چینی شده از یک‌سو و شرایط نامساعد برگزاری از سوی دیگر اعصاب بازدیدکننده را خراش می‌داد. اینکه رونمایی‌ها طبق ساعت برگزار نمی‌شد و مانند همیشه سر و صدای اعصاب خُردکن سیستم‌های صوتی و دودهای تزئینی در فضا پراکنده بود از سوی دیگر، این آوردگاه را تبدیل به جمعه‌بازاری آشفته کرده بود.
نکته‌ی قابل تامل حضور کم‌رنگ و بی رمق مسئولان داخلی برای حضور در این نمایشگاه به اصطلاح بین المللی بود، به طوری که فقط منصور معظمی رئیس ایدرو در لیست برنامه های کاری خود این نمایشگاه را جای داد تا لنز عکاسان خبری از حضور مقامات ایرانی بی نصیب بماند تا خودروهای چینی شانس بیشتری برای دیده شدن داشته باشند و البته مسئولان برگزاری نمایشگاه!
باید گفت شاید آورده مالی برگزارکنندگان در دوره اول چندان برایشان جذاب نبوده است. چراکه امسال برای اولین‌بار از بازدیدکنندگان مبلغی معادل 2000 تومان دریافت شد. اگر میزان بازدید را همان یک میلیون و 400 هزار نفر سال قبل در نظر بگیریم، ورودی به‌تنهایی 2 میلیارد و 800 میلیون تومان برای دوستان سودآور بوده است.
اگر از مصاحبه‌های گاه و بیگاه مدیران خوش‌سیمای برگزارکننده و اصرار بچه‌گانه‌شان برای حضور در تمام عکس‌ها بگذریم، شاید توهین‌آمیزترین جلوه این دوره عدم تخصیص یک جایگاه مستقل و در شان نمازگزاران بود. پهن کردن یک موکت کثیف کنار سرویس بهداشتی حتی در کشورهای غیر مسلمان نیز دیده نمی‌شود.
خبر بد این است که می‌‌دانیم این بدترین دوره نمایشگاه بین‌المللی خودرو نبوده و بی‌شک منتظر دوره‌های بدتر نیز هستیم.
403
