دولت بنزین را لیتری ١٠٠٠ تومان، گازوییل را لیتری ٢۵٠ تومان و نفت سفید را لیتری ١۵٠ تومان ارائه می نماید، این در حالی است که با احتساب قیمت نفت خام بشکه ای ۶٠ دلار و دلار ۴٢٠٠ تومان، قیمت صادرات نفت خام لیتری حدود ١۵٨٠ تومان می باشد.
این یعنی ایران پس از هزینه پالایش و حمل و نقل، نفت سفید را کمتر از ۶ دلار در بشکه، گازوییل را بشکه ای کمتر از ١٠ دلار و بنزین را حدود ٣٨ دلار یعنی کمتر از نفت خام عرضه می کند. این در حالی است که فقط روزانه ١٢ میلیون لیتر بنزین از خارج وارد می کنیم.
اگر کسی باک بنزین خود را با ٧٠ لیتر بنزین پر کند، عملا و به طور غیر مستقیم ١٢٠ هزار تومان بابت آن دریافت می دارد.
دولت در نظر دارد قیمت بنزین را به ١۵٠٠ تومان و گازوییل را ۴٠٠ تومان در لیتر برساند. این یعنی دولت کماکان در نظر دارد بابت هر لیتر بنزین ١٢٠٠ تومان و برای هر لیتر بنزین ٢٣٠٠ تومان یارانه غیر مستقیم بدهد.
چرا و به چه حقی از جیب همه ملت و از جمله از جیب محرومین باید یک چنین یارانه بسیار سنگینی به مصرف سوخت بدهد.
از آنجاکه مهمترین عامل آلودگی هوا مصرف سوخت های فسیلی است، نتیجه می گیریم که هر کس سوخت بیشتری مصرف کند و در نتیجه آلودگی بیشتری ایجاد می کند یارانه بیشتری دریافت می دارد. این در حالی است که در کشورهای دیگر از مصرف کنندگان سوخت های فسیلی بابت جبران آلودگی هوا و نیز جبران هزینه های بیماری های ناشی از آن مالیات بر سوخت دریافت می دارند.
فرقی هم نمی کند که قدرت خرید مردم چه مقدار است. چه در کشورهایی با مردم فقیری مثل هند و پاکستان و چه کشورهای ثروتمندی مثل سوییس و آلمان.
کاری که ما می کنیم به دور از منطق و عدالت است. لطفا کسی به نام اصولگرایی یا نگرانی برای مستضعفان مانع واقعی شدن قیمت سوخت نشود. به جای پرداخت یارانه سنگین به مصرف سوخت باید این وجوه در زمینه ایجاد اشتغال و فقر زدایی و طرح های عمرانی هزینه گردد.