به گزارش ایسکانیوز، متن پیام تسلیت رئیس حوزه هنری به مناسبت شهادت علی خوش لفظ به شرح زیر است.
بسم الله الرحمن الرحیم
سرانجام جان مشتاق و روح بی قرار جانباز سرافراز، سردار خستگی ناپذیر میدان حماسه و نبرد و راوی مخلص شهیدان والامقام، علی خوش لفظ، پس از عمری دلاوری و مجاهدت مخلصانه آرام گرفت و به یاران شهیدش پیوست.
خوش لفظ بیش از آن که «خوش لفظ» باشد به تعبیر رهبر فرزانهامان «خوش معنا» بود. مردی که در محراب دردهای خویش سیر و سلوک کرد و با درد ساخت و هیچ نگفت اما هنگام نیاز دوباره به میدان آمد و آن همه خاطرات از مردان مرد را با بیانی صادقانه روایت کرد. روایت او در کتاب «وقتی مهتاب گم شد» آن قدر خواندنی و شنیدنی شد که صفا و صمیمیت و رشادتش بارها در سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی جلوهگری کرد.
علی خوشلفظ و خوش معنا، حالا خوش خوابیده است با زخمهایی خوش که همه مرهم یافتهاند و اینک جواز عبورش هستند به مقصد رضوان الهی! روحش شاد و راهش پر رهرو!
حوزه هنری ضمن تبریک عروج این شهید والامقام به جوار الهی، فقدانش را به خانواده مکرم و همسنگران ارجمندش تسلیت گفته و برای روح ملکوتی ایشان رحمت واسعه و برای بازماندگان و همه دوستداران و ارادتمندانش صبر و شکیبایی از خداوند منان مسألت دارد.
پیام مختارپور در پی شهادت راوی «وقتی مهتاب گم شد»
بسم ربّ الشّهدا و الصّدیقین
و ما کجا و تو ای با صفا کجا بودی
تو از نخست شهیدی میان ما بودی
از لحظه ای که برای اولین بار سردار شهید علی خوش لفظ را در غروب شانزدهم دی ماه 1395 در بیت مقام معظّم رهبری زیارت کردم تا امروز که خبر شهادتش را شنیدم بارها و بارها شعر زیبای دوست عزیز و شهیدم احمد زارعی در خاطرم متبادر شد.
وقتی شهید علی خوش لفظ در محضر رهبر و مرادش در همان شب شروع به صحبت کرد در صدایش که با سرفه های متعدد قطع می شد لحن خاصی وجود داشت که بهترین تعبیر ادبی اش را شهید زارعی سال ها قبل در شعری که برای شهادت شهید سید مرتضی آوینی سروده بود بیان کرده است:
تو از نخست، صدایت ز جنس خاک نبود
نمیشنید صدا را کسی که پاک نبود
صدای تو که به رنگ دعا درآمده بود
دعای تو که ز خود تا خدا بر آمده بود
صدا نبود که گویی نماز میخواندی
شهود بود، شهود، آنچه باز میخواندی
در آن کلام که طعم نماز را میداد
و عطر زنده شبهای راز را میداد
در آن صدا که طنینی ز وحی در آن بود
حضور مهر ولایت همیشه تابان بود
بدون واژه، بدون گلو سخن میگفت
بدون من، همه اویی ز او سخن میگفت
صدا، صدای بسیج از گلوی عرفان بود
صدا، صدای شهیدی میان میدان بود
اینک او به کاروان شهیدان و از جمله دوست صمیمی اش سردار شهید علی چیت سازیان پیوسته و تبدیل به الگوی جوان پاک مومن انقلابی برای نسل جوان این عصر و آینده تاریخ اسلام و انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی شده است. خدایش رحمت کند و او را با سید الشهدا علیه السلام محشور فرماید. ان شاء الله.
پیام تسلیت علی پیرمرادیان مدیرعامل دفتر نشر معارف، ناشر آثار و اندیشه های آیت الله حایری شیرازی
فقدان آیتالله حائریشیرازی ثُلمهای است برای جامعه ما. مَثل این عالم الهی، مَثل جواهرسازی است که از طلای خام، زیورآلاتی میساخت که چشم هر بینندهای را خیره میکرد.
آیتالله حائریشیرازی با قدرت علمی و نازکبینی منحصربهفردش در منابع الهی از قرآن و روایات و... تفقه مینمود و ظریفترین و نغزترین رهنمودهای الهی و لطایف معنوی را برای مخاطبش تحصیل و در ظرفی از مثال و تشبیه تزئین میکرد و به شنونده کلامش عرضه میداشت. ایشان در لطافت و ملاحت، به پیر و مرشدی میماند که همیشه همراهش عطری معنوی داشت تا مشام رهگذر کویش را بنوازد. طیب خُلقش جذب میکرد و رایحه معنوی وجودش دلنواز بود.
جسم آیتالله حائریشیرازی از جمع ما رفت اما فکر و اندیشهی او جاری و ماندگار خواهد ماند، انشاءالله.
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق...
503