به گزارش خبرنگار فرهنگی ایسکانیوز، در این اجرا نریشن معرفی هنرمندان ابتدا به وقوع پیوست و یکایک به روی صحنه نقش بستند تا آنجا که حضور استادان نامی چون ، مسعود جاهد، میلاد کیایی، رضا موسوی زاده ، محمد اسماعیل قنبری ، یسنا خوشفکر ، آرتین سیمیلار، جوزف استویبرگ و …توسط مدعوین تقدیر شد.

قطعه آواز ابوعطا نخستین موسیقی توامان صادق شیخ زاده و مریوش کلوح بود که غزلی از اشعار مولانا را دستخوش تلفیق قرار میداد و سجاد سقایی با هنرمندی خود در ساز عود مایه را در افشاری تغییر داد و منجر به تصنیف آن دلبر من در مایه افشاری شد که به صحنه جلایی تازه بخشید.
«هی کژ و راست میروی» قطعه دوم از آلبوم مولاناجان با موسیقی سیاوش عبدی با استقبال مخاطبین روبه رو شد تا مریوش کلوح قطعات خویش را آغاز کند. «بیا بیا» ، «برقص آی و بنمای رخ» که هر کدام به این تلفیق جان دوباره می بخشید.

این اجرا مصادف با سالروز پنجاهمین تولد کلوح بود و صادق شیخ زاده اعلام کرد که قطعه «بیا بیا» از آلبوم مولاناجان را دوصدایی اجرا می کنند تا هدیه ای در خور برای کلوح باشد.

نوبت به آواز نوا رسید ، مکتب اصفهان در آوردگاه موسیقی اصیل با اتکا به شعر و استفاده از ادوات تحریر مناسب و همگن غزل آغاز شد ، روسر بنه به بالین تنها مرا رها کن، و آواز خوان ایرانی در فاصله پنجم از نت اوج این بیت را در نهفت اجرا کرد که پس من چگونه گویم این درد را دوا کن ، کیارش بیات با تار و بهنوش کاظمی زاده با کمانچه جواب آوازهای دقیقی به شیخ زاده دادند ضمن این که این دو به اهتمام سجاد سقایی نوازنده عود توانایی همراهی بداهه قطعات پیچیده مریوش کلوح را هم در دست داشتند .

تصنیف نمیدانم نقطه عطف این اجرا بود که مخصوصا نقش کمانچه ، تار و عود ، در آن بسزا احساس می شد.

مریوش کلوح به سراغ قطعه برقص آ از اشعار مولانا رفت و آن را در فضای مینور مبتنی بر موسیقی فولک لهستان با بهره مندی از فواصل و سازبندی ایرانی اجرا کرد که بهنوش کاظمی زاده و کیارش بیات هماوردان این رویکرد هنری بودند.

سپس این اجرا با رقص سمای میثم راثی و ریزهای قوی مریم شهریاری و سیاوش عبدی تصنیف یار بیا آغاز شد و روح متفاوتی را در کالبد اجرا رواند.

503